Ik kwam zo op die yoghurt-vergelijking omdat ik op die avond roomyoghurt van Almhof (aardbeien) had gegeten. Dat is echt heel lekker! 
Mijn ouders gebruiken bijna uitsluitend gewone yoghurt, dus toen ik het huis uit ging stelde ik mij daarbij vooral een wat zuur goedje voor, wat niet uitblonk in lekkerheid. Maar sinds ik mijn eigen stijl van eten heb ontwikkeld ben ik er wel achter gekomen dat de werkelijkheid wel anders is: er is keus uit vele verschillende soorten yoghurt, waarbij je echt kan smullen als je dat wil. Yoghurt kan pure verwennerij zijn. Een lekkere vruchtenyoghurt is absoluut mijn favoriete toetje na een maaltijd. 
Raido schreef:We hebben ongeveer vijf jaar de tijd, tegen die tijd hebben we vast alle verbondsvisies al geproefd
Ik hoop echt, dat je die tijd ook benut om er achter te komen wat de Bijbel zegt over het verbond. En zoals gezegd: daarbij is vooral de Pentateuch van zeer groot belang. In het begin van - wat wij noemen - het 'Oude Testament' wordt het fundament gelegd van het verbond, zoals dat in de rest van de hele Bijbel functioneert.
Uiteraard valt er buiten de Pentateuch meer te noemen. Neem bijvoorbeeld Jeremia 30-31. Ook Galaten 4 kan genoemd worden. Ik kan nu onmogelijk volledig zijn. Er is echt heel veel te noemen, als het zou moeten.
Raido schreef:Dat zegt men inderdaad, daarom vind ik het ook zo idioot dat er duizend-en-een soorten yoghurt zijn (en ook nog eens allerlei soorten vla
) en dan durft men ook nog eens te zeggen dat ze 'in de lijn van de Reform-Yoghurt staan) en dat zijn dan ook nog eens weer 80 smaakjes die dat claimen..
Dat is inderdaad heel verwarrend. Maar ik vraag me wel eens af, of het allemaal wel zo ingewikkeld is als dat het lijkt.
Natuurlijk schermen ze allemaal met: zo zegt de Bijbel het! (Dat is het masker.) Maar dat wil nog niet zeggen, dat de zakelijke realiteit daarmee ook overeenstemt. Want de werkelijkheid kan zijn dat er ondertussen meer een zekere, door de traditie bepaalde denklijn het voor het zeggen heeft, dan dat de Bijbel nou echt zèlf aan het woord gelaten wordt.
De Reformatoren, zoals Luther en Calvijn, zetten zich ervoor in om de Bijbel weer volop aan het woord te laten. Daar tegenover stond de traditie van de Rooms-Katholieke Kerk, die niet genoeg had aan de Bijbel.
Maar als je denkt, dat met de kerk van de Reformatie, het tot zijn recht komen van de inhoud van de Bijbel zelf gegarandeerd was, heb je het mis. Al heel vroeg begon men met het herintroduceren van de scholastieke denkmethode. Een denkmethode uit de middeleeuwen, die ik op zich heel interessant vind, en waar ik ook wel een sympathie voor voel, zodat ik er niet zo graag negatief over schrijf. En die middeleeuwse scholastiek leunde weer sterk op de oude griekse filosofen, en probeerde die in overeenstemming (of misschien een beter woord: symbiose) te brengen met de Bijbel. Helaas bleek het huwelijk van (griekse) filosofie en de Bijbel niet zo'n gelukkige.
Die scholastieke methode van denken is na de Reformatie gewoon weer opgepakt. Ik zou de naam van Theodorus Beza kunnen noemen, die onderwijs in Aristoteles erg belangrijk achtte.
Het is een lijn in de gereformeerde theologie geworden, die tot op de dag van vandaag voortleeft. In een kerkgemeenschap als de Gereformeerde Gemeenten is dat zeker het geval. (Misschien is de standenleer er wel een heel goed voorbeeld van! Ik zou werkelijk niet weten hoe je daartoe zou kunnen komen bij onbevangen bijbellezen, maar de traditie schept extra mogelijkheden! En ja, dan moet een reeds bestaand idee natuurlijk nog even 'bijbels onderbouwd' worden, hetgeen tot inlegkunde leidt.) Ook iemand als Abraham Kuyper is er een exponent van, ook al vulde hij heel veel anders in dan in de Gereformeerde Gemeenten.
Ik vind het eerlijk gezegd lastig om dit precies in rationele termen te verwoorden, waarin je quasi-bijbelse en echt bijbelse uitleg herkent. Het is voor mij ook iets wat ik aanvoel.
Raido schreef:Het grappige is alleen wel weer, dat je niet objectief kunt studeren, ik kijk gewoon tegen dingen aan zoals iemand anders dat niet zal doen. Ik lees een bepaalde tekst en denk 'ah, PING dat is het', om vervolgens nog 20 andere uitleggen van 30 andere mensen te horen.
Daarom heb ik mij dus dieper verdiept in het vak exegese. Daardoor kan ik er meer uithalen dan bijvoorbeeld 4 jaar geleden.
Goede boeken willen ook wel helpen om er meer kijk op te krijgen. Het is een leerproces waarin je kan groeien. (En: hoe verder je in zo'n leerproces gevorderd bent, hoe beter je dat quasi-bijbelse en echt bijbelse kan onderscheiden.)
). We hebben daar nog veel tijd voor hoor. Weet je wat gewoon vooral het probleem is?
Het klinkt wel zoals ik denk geloof ik. Wie weet hoeveel meer mensen tegen dit probleem aan (gaan) lopen. Ik hoor namelijk steeds meer geluiden deze richting uit.
