Is de Bijbel zo verschrikkelijk ingewikkeld?

De Archiefkast van het Forum. Oude discussies zijn hier nog eens na te lezen.

Moderator: Moderafo's

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23690
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Berichtdoor Marnix » 30 mei 2006 11:45

Bij de Moorman kwam één persoon, Filippus, om de Bijbel te verklaren en ze waren het snel eens. Nu hebben we misschien wel honderd Filippusen (om het zo maar te verwoorden) om het uit te leggen en welke is nu de juiste?

Veel uitleggers voelen zich aangesproken als het niet overeenstemt en gaan ik conclaaf. Filippes had daar geen last van. Hij was alleen met die Moorman, niemand kon er verder tussen komen op die wagen.

Vraag 1
De Bijbel moet dus uitgelegd worden maar hoe? Ja, veel mogelijkheden, of is het alleen het laatste wat ik in het rijtje opsom. Moed alleen Christus uitgelegd worden?


Het evangelie moet worden uitgelegd... en dus niet allerlei regeltjes, meningen over vormen. Sterker nog, iemand die geinteresseerd is moet je in eerste instantie ook niet allerlei leren gaan uitleggen, uitleggen waarom de kinderdoop beter is dan de volwassendoop, waarom psalmen zingen met orgel beter is dan opwekking met een band en ga zo maar door. Je haalt Filippus aan en ik zou zeggen: Kijk naar wat hij aan de Moorman uitlegt. De tekst uit Jesaja 53, de aankondiging van Christus lijden, sterven en verzoenende werk. De man gelooft dat en laat zich dopen. Visies op allerlei leren komen vanzelf wel.... dat is voor later zorg en niet het belangrijkst... want de leer maakt niet zalig maar Christus, dus vertel in eerste instantie daar over.

De bijbel uitleggen wordt dan wel wat anders als men dat centraal heeft staan. We mogen dan best nadenken over hoe de Bijbel dingen uitlegt en hoe wij dat moeten interpreteren, als we daar onze zaligheid of die van mensen in kerken waar men dingen iets anders opvat, maar niet aan gaan ophangen.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

waarnemer
Luitenant
Luitenant
Berichten: 509
Lid geworden op: 16 sep 2002 12:04
Locatie: Veluwe

Berichtdoor waarnemer » 30 mei 2006 11:52

Voor jullie gelezen!

Uitleggen is maar al te dikwijls: wegredeneeren wat er staat, omdat men het niet gelooft. God zegt ons nergens, dat wij de Schriften moeten uitleggen; we moeten ze gelooven. De mannen, die naar Emmaus gingen, werden bestraft, omdat ze de Schrift niet geloofden. Daarom is het eenige, wat we van de voorgangers noodig hebben: dat ze ons de Schriften openen; ons laten zien, wat er staat. "Alzoo is er geschreven," zegt Christus, als Hij de Schriften opent.

Jantjes

Berichtdoor Jantjes » 30 mei 2006 12:41

Marnix schreef:
Bij de Moorman kwam één persoon, Filippus, om de Bijbel te verklaren en ze waren het snel eens. Nu hebben we misschien wel honderd Filippusen (om het zo maar te verwoorden) om het uit te leggen en welke is nu de juiste?

Veel uitleggers voelen zich aangesproken als het niet overeenstemt en gaan ik conclaaf. Filippes had daar geen last van. Hij was alleen met die Moorman, niemand kon er verder tussen komen op die wagen.

Vraag 1
De Bijbel moet dus uitgelegd worden maar hoe? Ja, veel mogelijkheden, of is het alleen het laatste wat ik in het rijtje opsom. Moed alleen Christus uitgelegd worden?


Het evangelie moet worden uitgelegd... en dus niet allerlei regeltjes, meningen over vormen. Sterker nog, iemand die geinteresseerd is moet je in eerste instantie ook niet allerlei leren gaan uitleggen, uitleggen waarom de kinderdoop beter is dan de volwassendoop, waarom psalmen zingen met orgel beter is dan opwekking met een band en ga zo maar door. Je haalt Filippus aan en ik zou zeggen: Kijk naar wat hij aan de Moorman uitlegt. De tekst uit Jesaja 53, de aankondiging van Christus lijden, sterven en verzoenende werk. De man gelooft dat en laat zich dopen. Visies op allerlei leren komen vanzelf wel.... dat is voor later zorg en niet het belangrijkst... want de leer maakt niet zalig maar Christus, dus vertel in eerste instantie daar over.

De bijbel uitleggen wordt dan wel wat anders als men dat centraal heeft staan. We mogen dan best nadenken over hoe de Bijbel dingen uitlegt en hoe wij dat moeten interpreteren, als we daar onze zaligheid of die van mensen in kerken waar men dingen iets anders opvat, maar niet aan gaan ophangen.

Akkoord Marnix,
Maar, nochtans op welke wijzen moeten wij Christus uit gaan leggen? Je gaf al aan dat iemand geïnterneerd moet zijn en dat was inderdaad bij die Moorman zo, die vroeg er om.

Op mijn werk kwam ik in gesprek met een collega die niet gelovig was en een hekel aan die gelovige personen had met hun kerken. Hij zei tegen mij, al die kerken, ze weten het gewoon zelf niet eens, maken ruzie, kijken elkaar met de nek aan, gaan zelfs op de vuist en dan komen ze mij vertellen hoe het moed, ja, ja. Ik heb maar een antwoord op die zooi, sluiten die kerken, en alles wat daar op lijkt en de vrede is daar.

Ik zei, na een stilte die op zijn uitspraak volgde, dat het waar was dat kerken scheuringmakers waren of veroorzaakte, maar dat toch boven dat gekrakeel de naam van Christus in al die kerken als een trompetgeschal boven dat gekijf uit komt en daarin zijn ze één.
Mijn collega was een enthousiast voetballer en daarom vergeleek ik het met voetballen. Ik antwoordde hem dat als ik in 10 verschillende voetbalkantines gaat luisteren, hebben ze alle 10 verschillende menigeen hoe het spel zo moeten verlopen. Je zou daar ook kunnen zeggen wat een gekrakeel, allemaal verschillende meningen, maar het gaat uiteindelijk hoe de bal zich op het veld zou moeten rollen of verplaatst door middel van de spelers. Zo is het ook in die kerken één doel, één bal. Eén bal, namelijk Christus, in het doel van je hart en die spelers zijn de kerken.

Sindsdien keek hij mij met andere ogen aan, niet meer afgunstig als ik wat over geloof zei. Dus, hierbij zie je dat je niet expliciet geïnteresseerd hoeft te zijn zoals de geschiedenis van de Moorman die dat wel was. Ook niet geïnteresseerde kun je bereiken maar op de juiste wijze en gelegen tijd. Laat ik het zo zeggen de Bijbel moet gelezen worden met de bril op en die bril is Christus. Mijn collega is weggegaan, maar ik krijg toch nog wel eens een schuld gevoel waarom ik hem er niet meer over verteld heb. Is het dan toch onmogelijk?

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23690
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Berichtdoor Marnix » 30 mei 2006 13:04

Ik zei, na een stilte die op zijn uitspraak volgde, dat het waar was dat kerken scheuringmakers waren of veroorzaakte, maar dat toch boven dat gekrakeel de naam van Christus in al die kerken als een trompetgeschal boven dat gekijf uit komt en daarin zijn ze één.
Mijn collega was een enthousiast voetballer en daarom vergeleek ik het met voetballen. Ik antwoordde hem dat als ik in 10 verschillende voetbalkantines gaat luisteren, hebben ze alle 10 verschillende menigeen hoe het spel zo moeten verlopen. Je zou daar ook kunnen zeggen wat een gekrakeel, allemaal verschillende meningen, maar het gaat uiteindelijk hoe de bal zich op het veld zou moeten rollen of verplaatst door middel van de spelers. Zo is het ook in die kerken één doel, één bal. Eén bal, namelijk Christus, in het doel van je hart en die spelers zijn de kerken.


Mooi antwoord. We hoeven niet te verbloemen dat de kerken er een zootje van maken en onderling en ook intern vaak onchristelijk met elkaar omgaan.... Ik hoop trouwens wel dat je die eerste zinnen in wat begrijpelijker Nederlands gebracht hebt :D

Sindsdien keek hij mij met andere ogen aan, niet meer afgunstig als ik wat over geloof zei. Dus, hierbij zie je dat je niet expliciet geïnteresseerd hoeft te zijn zoals de geschiedenis van de Moorman die dat wel was. Ook niet geïnteresseerde kun je bereiken maar op de juiste wijze en gelegen tijd. Laat ik het zo zeggen de Bijbel moet gelezen worden met de bril op en die bril is Christus. Mijn collega is weggegaan, maar ik krijg toch nog wel eens een schuld gevoel waarom ik hem er niet meer over verteld heb. Is het dan toch onmogelijk?


Mee eens. Peter Scheele heeft daar een mooi stappenplan voor in "Visserslatijn". Hij geeft aan dat je iedereen met het evangelie kan bereiken, maar je bij de verschillende houdingen tegenover het geloof ook verschillend moet omgaan. Mensen die geinteresseerd zijn kan je goed vertellen over het evangelie van Jezus Christus. Is iemand kritisch naar het geloof toe, kijk dan waarom dat het geval is. Vaak spelen bijvoorbeeld dit soort zaken (visie op kerken, christenen etc) een rol en kan je die vooroordelen wegnemen. Raken mensen hun vooroordelen kwijt, dan zullen ze minder kritisch worden over het geloof.... zijn ze minder kritisch, dan kan je ze er over vertellen en luisteren ze er naar, staan ze niet gelijk meer met verwijten en vooroordelen klaar etc. Misschien wel een interessant boek om eens te lezen als je dat nog niet hebt gedaan.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Riska

Berichtdoor Riska » 30 mei 2006 16:24

Jantjes schreef:Vraag 2
Waarom zijn deze boeken niet opgenomen in de Canon?

Misschien dat er boeken bij waren die dan wel gezaghebbend waren, maar toch gewoon boeken? Zoals hier op het forum regelmatig verwezen wordt naar bepaalde boeken, uitleggingen van gerenommeerde theologen uit onze tijd? Ik noem maar wat?

Jantjes

Berichtdoor Jantjes » 30 mei 2006 16:44

Marnix schreef:
Ik zei, na een stilte die op zijn uitspraak volgde, dat het waar was dat kerken scheuringmakers waren of veroorzaakte, maar dat toch boven dat gekrakeel de naam van Christus in al die kerken als een trompetgeschal boven dat gekijf uit komt en daarin zijn ze één.
Mijn collega was een enthousiast voetballer en daarom vergeleek ik het met voetballen. Ik antwoordde hem dat als ik in 10 verschillende voetbalkantines gaat luisteren, hebben ze alle 10 verschillende menigeen hoe het spel zo moeten verlopen. Je zou daar ook kunnen zeggen wat een gekrakeel, allemaal verschillende meningen, maar het gaat uiteindelijk hoe de bal zich op het veld zou moeten rollen of verplaatst door middel van de spelers. Zo is het ook in die kerken één doel, één bal. Eén bal, namelijk Christus, in het doel van je hart en die spelers zijn de kerken.


Mooi antwoord. We hoeven niet te verbloemen dat de kerken er een zootje van maken en onderling en ook intern vaak onchristelijk met elkaar omgaan.... Ik hoop trouwens wel dat je die eerste zinnen in wat begrijpelijker Nederlands gebracht hebt :D

Sindsdien keek hij mij met andere ogen aan, niet meer afgunstig als ik wat over geloof zei. Dus, hierbij zie je dat je niet expliciet geïnteresseerd hoeft te zijn zoals de geschiedenis van de Moorman die dat wel was. Ook niet geïnteresseerde kun je bereiken maar op de juiste wijze en gelegen tijd. Laat ik het zo zeggen de Bijbel moet gelezen worden met de bril op en die bril is Christus. Mijn collega is weggegaan, maar ik krijg toch nog wel eens een schuld gevoel waarom ik hem er niet meer over verteld heb. Is het dan toch onmogelijk?


Mee eens. Peter Scheele heeft daar een mooi stappenplan voor in "Visserslatijn". Hij geeft aan dat je iedereen met het evangelie kan bereiken, maar je bij de verschillende houdingen tegenover het geloof ook verschillend moet omgaan. Mensen die geinteresseerd zijn kan je goed vertellen over het evangelie van Jezus Christus. Is iemand kritisch naar het geloof toe, kijk dan waarom dat het geval is. Vaak spelen bijvoorbeeld dit soort zaken (visie op kerken, christenen etc) een rol en kan je die vooroordelen wegnemen. Raken mensen hun vooroordelen kwijt, dan zullen ze minder kritisch worden over het geloof.... zijn ze minder kritisch, dan kan je ze er over vertellen en luisteren ze er naar, staan ze niet gelijk meer met verwijten en vooroordelen klaar etc. Misschien wel een interessant boek om eens te lezen als je dat nog niet hebt gedaan.

Het boek wat jij noemde van Peter Scheele ‘Visserslatijn’ staat een recensie op internet www.jesus-fanclub.org/nl/Visserslatijn/index.html dat heb ik gelezen en lijk mij en mooi boek.

Toch als ik de recensie zo lees vraag ik mij af of het zo is wat hij zegt. Natuurlijk zegt hij juistheid en moeten we duidelijk zijn naar de buiten wereld die niets van de taal begrijpt die een doorkneed theoloog gebruikt. Maar ik geloof toch dat het meer een gevecht is van boze machten in de lucht waar Paulus van spreekt. ‘Want wij vechten niet tegen mensen, maar tegen onzichtbare wezens: De duivelse heersers en machten, die deze donkere wereld tiranniseren, een heel leger van boosaardige geesten in de onzichtbare wereld om ons heen’. Dat was in Paulus tijd neteender als in onze tijd nu.
En wat zei Jezus zelf niet tegen Simon: Gelukkig ben jij, Simon zoon van Jona! Mijn hemelse Vader heeft je dit persoonlijk duidelijk gemaakt. Je hebt dit niet van een mens. Maar toen vond God dat de tijd gekomen was dat Zijn Zoon in mij kwam wonen. Al voor mijn geboorte had Hij dat besloten: wat een genade! Hij wilde dat ik het goede nieuws van Zijn Zoon bij de andere volken bekent zou maken.

Ik denk dat de oorzaak voornamelijk bij de christen mens zelf zit. Die christen mens geeft zich teveel over aan werelds vermaak en wordt daardoor toegesloten om De Christus der schriften bekend te maken aan zijn naaste. Ik weet natuurlijk niet hoe het bij jou is Marnix, maar hoe is Christus nu aan jou hart geopenbaard? In ruime, onbaatzuchtig en onbekrompen zin gaat dat toch bij iedereen het zelfde. Natuurlijk heeft ieder mens een persoonlijke omgang met God maar in ruimere zin heeft dat overeenkomst.

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23690
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Berichtdoor Marnix » 30 mei 2006 21:28

Toch als ik de recensie zo lees vraag ik mij af of het zo is wat hij zegt. Natuurlijk zegt hij juistheid en moeten we duidelijk zijn naar de buiten wereld die niets van de taal begrijpt die een doorkneed theoloog gebruikt. Maar ik geloof toch dat het meer een gevecht is van boze machten in de lucht waar Paulus van spreekt. ‘Want wij vechten niet tegen mensen, maar tegen onzichtbare wezens: De duivelse heersers en machten, die deze donkere wereld tiranniseren, een heel leger van boosaardige geesten in de onzichtbare wereld om ons heen’. Dat was in Paulus tijd neteender als in onze tijd nu.
En wat zei Jezus zelf niet tegen Simon: Gelukkig ben jij, Simon zoon van Jona! Mijn hemelse Vader heeft je dit persoonlijk duidelijk gemaakt. Je hebt dit niet van een mens. Maar toen vond God dat de tijd gekomen was dat Zijn Zoon in mij kwam wonen. Al voor mijn geboorte had Hij dat besloten: wat een genade! Hij wilde dat ik het goede nieuws van Zijn Zoon bij de andere volken bekent zou maken. /quote]

Dat we tegen de duivel moeten vechten klopt... maar ik zie de link met evangelisatie niet zo.

Ik denk dat de oorzaak voornamelijk bij de christen mens zelf zit. Die christen mens geeft zich teveel over aan werelds vermaak en wordt daardoor toegesloten om De Christus der schriften bekend te maken aan zijn naaste. Ik weet natuurlijk niet hoe het bij jou is Marnix, maar hoe is Christus nu aan jou hart geopenbaard? In ruime, onbaatzuchtig en onbekrompen zin gaat dat toch bij iedereen het zelfde. Natuurlijk heeft ieder mens een persoonlijke omgang met God maar in ruimere zin heeft dat overeenkomst.


Sommige bevindelijke christenen vinden dat ik me teveel overgeef aan werelds vermaak omdat ik wel eens naar een café ga bijvoorbeeld, maar juist daar heb ik vaak goede gesprekken met mensen over het geloof.

Overigens is er wel een link tussen de strijd tegen duivelse machten en evangelisatie. De duivel probeert christenen er altijd van te overtuigen dat ze niet goed genoeg zijn om het evangelie door te geven, dat ze niet goed zijn in evangeliseren, te weinig kennis van het geloof hebben, nog wat in hun geloofsleven missen, nog niet goed genoeg geloven.... teveel zondigen... Hoe Christus aan mij is geopenbaard? Door verschillende gebeurtenissen heen, in een periode rond mijn 20e, waarbij het geloof weer voor me ging leven en ik veranderde in mijn relatie tot God, van afstandelijk en vaag naar concreet, praktisch en meer radicaal.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Jantjes

Berichtdoor Jantjes » 31 mei 2006 10:41

Marnix schreef:
Dat we tegen de duivel moeten vechten klopt... maar ik zie de link met evangelisatie niet zo.

Ik zal het nog eens proberen helder te maken.
Wij moeten tegen de boze machten die in de lucht zijn en ons hart proberen te veroveren de strijd aan te gaan. Even een extreem voorbeeld. Je hebt wel gelezen van die pedopartij (NVD) Naastenliefde, Vrijheid en Diversiteit. Deze mensen zijn dus pedofielen die zich daartoe aangetrokken voelen. Eigelijk kunnen zei er niets aan doen dat ze pedofiel zijn, neteender als homofielen er niets aan kunnen doen dat zei homofiel zijn. Persoonlijk heb ik een afschuw van deze mensen, maar daar kan ik ook niets aan doen want ik ben heterofiel. Al de drie soorten mensen die ik hier noem ‘pedofiel, homofiel en heterofiel’ en wat nog meer zij, hebben een strijd aan te gaan. Waar tegen hebben zei die strijd? tegen die bozen machten in de lucht die hun hart bezet met hun geaardheid. Want ook al ben ik dan heterofiel, ik mag ook niet naar andere vrouwen kijken, dan alleen naar mijn eigen vrouw en dan ook nog met achting. Ik bedoel met achting dat ik de lusten of begeerten, die in mijn eventueel zouden kunnen opkomen, moet beheersen of strijden zodat ik haar niet kwetst, als haar verlangen daar helemaal niet zijn, enz.

Wat heeft dit nou met evangelisatie te maken? Heel, heel veel, ja alles!

Het boek wat jij noemde van Peter Scheele ‘Visserslatijn’,wat uitgangpunt was waarom ik dit zeg, drukt ons met de neus op het fijt dat wij (christenen) duidelijk moeten zijn in bewoording naar de wereld toe. Daarin val ik hem direct bij, dat is heel goed en juist wat hij hierover zegt, maar ondanks dat raakt hij de kern niet! (ik heb het boek niet gelezen, misschien zegt hij het wel? neem het mij dan niet kwalijk als ik hem nu beoordeel!).
Wat is dan de kern? De kern is dat ons hart in het kwade ronddoolt. Dat is het grondbeginsel waarvan je uit moet gaan, alvorens je iets verder kan gaan en daarom haal ik hierboven die ‘pedofiel, homofiel en heterofiel’ als voorbeeld aan. Deze geesten dwalen altijd als een waan in ons hart, ongeacht welke geaardheid, die ieder moment kan toeslaan (uit de lucht, zoals Pauls dat noemt) en waar wij ons gewillig aan overgeven. Dat vinden wij heerlijk, verrukkelijk en zalig. Die man die de pedopartij (NVD) wil oprichten zegt, waarom mag dat niet ik ben zo, ik wil het uit de taboesfeer halen.

Hier begint de evangelisatie!

Toen Nicodemus bij Jezus kwam met zijn onbegrijpelijk vraag: hoe kan een mens wederom geboren worden, hebt Christus gezegd: ‘Zo iemand niet geboren wordt uit water en Geest, hij kan in het Koninkrijk Gods niet ingaan’. De Heilige Geest moet dus in een mensenhart gaan werken anders begrijpt de mens er niets van. Hoe duidelijk Nederlands een Nederlander het ook verteld wordt, het zal geen resultaat hebben. Maar hoe gaat die Heilige Geest nu in het hart van een mens werken, hoe leg je dat nu uit of verkondig je dat? Om de mensen te wijzen op de strijd die zei moeten aangaan en HET VOORBEELD CHRISTUS!

Wij moeten dus eerst de geestelijke, binnenste, inwendige of psychologische strijd aangaan in ons hart, de strijden tegen goed en kwaad. Daar begrijpt die oprichter van de pedopartij niets van en dat is nu evangeliseren.

Als jij dit in het café verteld waar jij kom, dan ben je daar op de juiste plaats, maar als jij het tegenovergestelde doe, dan hoor je daar niet. Kan jij je verhaal (zoals ik het in het kort noem de strijd tegen goed en kwaad en wat evangelisatie inhoud) niet kwijt dan hoor jij daar niet. Dan zegt Pauls in Lukus 9: en zo wie u niet zullen ontvangen, uitgaande van die stad (in dat café), schudt het stof af van uw voeten, tot een getuigenis tegen hen.

De strijd aangaan tussen goed en kwaad is het enige praktische wat je kan zeggen als evangelisatie en het doel van de Bijbel in zo eenvoudig mogelijk Nederlands, desnoods een kinderbijbel.
Je kan dus wel beginnen te zeggen, Christus verlost je. Velen denken dat dat evangelisatie is, maar dat is verkeerd, dat is een verkeerd begin! Eerst de strijd en dan verlossing van die strijd en dat brengt de zaligheid, dat is gratis of genade. Wij kunnen Christus in zijn verlossende werk niet toepassen aan een andermans hart, dat is onmogelijk! Wij kunnen Christus alleen aanprijzen in zijn navolging of voorbeeld en dat aanbevelen tevens dat in ons eigenleven laten zien. Dat is dus niet gelijk zijn aan de wereld, want dat was Christus ook niet. Wat was Hij wel? Navolger van de decaloog, waarvan de tien woorden in ons aller hart zijn ingeschapen, ook die man van de NVD partij in oprichting.

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23690
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Berichtdoor Marnix » 31 mei 2006 12:02

Het boek wat jij noemde van Peter Scheele ‘Visserslatijn’,wat uitgangpunt was waarom ik dit zeg, drukt ons met de neus op het fijt dat wij (christenen) duidelijk moeten zijn in bewoording naar de wereld toe. Daarin val ik hem direct bij, dat is heel goed en juist wat hij hierover zegt, maar ondanks dat raakt hij de kern niet! (ik heb het boek niet gelezen, misschien zegt hij het wel? neem het mij dan niet kwalijk als ik hem nu beoordeel!).
Wat is dan de kern? De kern is dat ons hart in het kwade ronddoolt. Dat is het grondbeginsel waarvan je uit moet gaan, alvorens je iets verder kan gaan en daarom haal ik hierboven die ‘pedofiel, homofiel en heterofiel’ als voorbeeld aan. Deze geesten dwalen altijd als een waan in ons hart, ongeacht welke geaardheid, die ieder moment kan toeslaan (uit de lucht, zoals Pauls dat noemt) en waar wij ons gewillig aan overgeven. Dat vinden wij heerlijk, verrukkelijk en zalig. Die man die de pedopartij (NVD) wil oprichten zegt, waarom mag dat niet ik ben zo, ik wil het uit de taboesfeer halen.


Die kern raakt Scheele wel want hij heeft het over evangelisatie, wat niets minder is dan het evangelie vertellen. Het evangelie is: Wij zijn van nature slecht en zondig, van nature hebben we daarom een schuld bij God en er is één weg om weer bij God te komen en dat is door Christus. Wij moeten mensen oproepen in te zien dat ze zondig zijn en daarom Christus nodig hebben en hen wijzen op die ene weg, op Christus als enige redding. Daar zit die zondige staat bij in, want als we die niet zouden hebben zouden we Christus niet nodig hebben en als iemand vraagt: Waarom zou ik moeten geloven, kom je altijd op dat antwoord uit.

Als jij dit in het café verteld waar jij kom, dan ben je daar op de juiste plaats, maar als jij het tegenovergestelde doe, dan hoor je daar niet. Kan jij je verhaal (zoals ik het in het kort noem de strijd tegen goed en kwaad en wat evangelisatie inhoud) niet kwijt dan hoor jij daar niet. Dan zegt Pauls in Lukus 9: en zo wie u niet zullen ontvangen, uitgaande van die stad (in dat café), schudt het stof af van uw voeten, tot een getuigenis tegen hen.


De een vindt het wel interessant, de ander vindt het onzin... Overigens drink ik er ook gezellig een paar biertjes en komt het lang niet altijd tot een goed gesprek. Maar ja, dat is geen reden om weg te blijven vind ik :) Ik kom er ook niet met als doel om actief te evangeliseren... maar soms komt dat er gewoon bij :) Tja en evangeliseren door je houding kan altijd.

Wat je slotgedeelte betreft, het is heel eenvoudig. Je moet niet beginnen met: Christus verlost je. Want waar verlost Hij je dan van? Je moet ook niet beginnen met: Je bent zondig. Je moet gewoon het evangelie in zijn geheel vertellen... en niet maar beginnen met de helft. Dan vertel je een halve waarheid.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Jantjes

Berichtdoor Jantjes » 31 mei 2006 13:43

In principe zeg je het zelfde als ik zeg, alleen met dit nuance, dat ik meer de nadruk leg op zonde en wat dat inhoud. Dat is tevens de schakering tussen de zogenaamde ‘bevindelijke christenen’ en ‘evangelie christenen’. Ik voeg mij bij de eerste groep (maar dat had je al gemerkt), omdat de mensen in onze tijd niet meer verstaan wat zonde betekend en inhoud. Ja, de trein missen is zonden, een vetcool gemiste kans is zonden, op een goede baan gesolliciteerd en afgewezen worden is zonden enz. Maar zonden in de betekenis dat God niet meer in ons hart woont (een grotere leegte is er niet), wordt niet verstaan en beleeft als zonden, terwijl dat de zelfde intentie heeft als die trein, die kans en die afgewezen sollicitatie. Deze inhoud gaat vooraf aan het feit of bewustwording dat we tegen Hem sowieso zouden kunnen zondigen. Tevens moeten we bedenken dat zonde een overtreding of schending inhoud tegen God die we totaal niet kennen. Dit heb ik dus bij ondervinding (hoe kan het anders) geconstateerd bij christenen, die wel zeggen christen te zijn maar er niet naar leven. Ik zou zo hele groeperingen kunnen noemen waar ik dat constateer (dat heeft niets met veroordelen te maken), omdat zei nog iets missen en hun vermaak in de wereldgelijkvormigheid zoeken en uitstralen. Want waar het hart van vol is loopt de mond van over.

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23690
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Berichtdoor Marnix » 31 mei 2006 14:06

Tja, ik reken mezelf ergens tussen die twee groepen in.... omdat ze beiden teveel bepaalde zaken benadrukken en ik in beide gevallen de gezonde balans een beetje mis.

In veel bevindelijke kringen krijgt het ellende-aspect weer teveel nadruk en de verlossing en vernieuwing te weinig.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”

Riska

Berichtdoor Riska » 31 mei 2006 14:08

Marnix schreef:In veel bevindelijke kringen krijgt het ellende-aspect weer teveel nadruk en de verlossing en vernieuwing te weinig.

En ik denk, dat het op zich een zonde is, om aan verlossing en vernieuwing, om aan de dankbaarheid, te weinig aandacht te geven...

Jantjes

Berichtdoor Jantjes » 31 mei 2006 16:16

Marnix
Ik moed inderdaad toegeven dat er onder de bevindelijk drammers zijn die te eenzijdig de ellende kennis benadrukken en aan de verlossing niet toekomen. Toch versta ik die drammers wel, want zei vinden namelijk dat je door die ellende situatie als een soort van poëzie vorm de verlossing in een vergezicht of panorama krijgt toegeworpen. Zei zien dat perspectief of samenhang als doorgronding van het geheel. Zei die bevindelijke, zijn bang voor die evangelische omdat die veelal met de verlossing beginnen waarvan men geen vruchten zie, zoals Christus zelf voorgeleefd heeft en daarmee een voorbeeld is.

Riska
Ik denk niet dat dit zonden is zoals Riska verwoord, want het is een achtereenvolgens. Het zijn dus bepaalde fases die doorleeft worden, want niet een moeten is. De catechismus legt dit wel zo uit (ellende, verlossing en dankbaarheid) maar de Bijbel zegt ook andere situaties waar dit in een klap gebeurd zoals bijvoorbeeld Saulus die Paulus werd.

Maak ik de Bijbel ingewikkeld?
Peter Scheele ‘Visserslatijn’ heeft er toch ook een boek voor nodig om het uit te leggen.
Jammer dat het niet helemaal op internet staat, dan kan iedereen het vrij lezen.

Riska

Berichtdoor Riska » 31 mei 2006 16:24

Jantjes schreef:Ik denk niet dat dit zonden is zoals Riska verwoord, want het is een achtereenvolgens. Het zijn dus bepaalde fases die doorleeft worden, want niet een moeten is. De catechismus legt dit wel zo uit (ellende, verlossing en dankbaarheid) maar de Bijbel zegt ook andere situaties waar dit in een klap gebeurd zoals bijvoorbeeld Saulus die Paulus werd.

Ik geef in feite aan dat te weinig aandacht wordt besteed aan de dankbaarheid, en teveel aan de ellende, de zonde etc.
Dat heeft op zich niks met bekering te maken.
Ik ken de verhalen waarbij in een keer een omslag plaatsvindt, ik ken ook mensen - waaronder ik zelf - die heel geleidelijk tot geloof zijn gekomen.
Ik maakte een opmerking omdat m.i. in bepaalde kringen teveel aandacht wordt besteed aan de ellende en geen of weinig aandacht aan de verlossing en dus dankbaarheid.

Gebruikersavatar
Marnix
Maarschalk
Maarschalk
Berichten: 23690
Lid geworden op: 03 dec 2002 23:50

Berichtdoor Marnix » 01 jun 2006 11:26

Ik moed inderdaad toegeven dat er onder de bevindelijk drammers zijn die te eenzijdig de ellende kennis benadrukken en aan de verlossing niet toekomen. Toch versta ik die drammers wel, want zei vinden namelijk dat je door die ellende situatie als een soort van poëzie vorm de verlossing in een vergezicht of panorama krijgt toegeworpen. Zei zien dat perspectief of samenhang als doorgronding van het geheel. Zei die bevindelijke, zijn bang voor die evangelische omdat die veelal met de verlossing beginnen waarvan men geen vruchten zie, zoals Christus zelf voorgeleefd heeft en daarmee een voorbeeld is.


Het probleem is dat men vaak naar dat vergezicht blijft staan kijken.... tijden lang in de ellende blijven zonder zich daarvan verlost te weten door Jezus. ALsof je die ellende eerst lang moet doorleven voor je bij de Verlosser uitkomt. In evangelische kringen krijgt die ellende soms niet veel aandacht, aan de andere kant beseffen velen wel dat ze zondig zijn en zonder Jezus verloren gaan en niks goeds kunnen doen.... maar gaan vervolgens zich focussen op de realiteit dat ze door Hem vergeven, verlost en veranderd worden....
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”


Terug naar “Archief”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 74 gasten