Refowebkids deel 13

[Galateia]

Zelfs al zou het voor een kind wel uitmaken, dan nog is er geen probleem. Als die ouders vinden dat het kind verse ananas krijgt in plaats van snoep, dan heeft de rest daar niks mee te maken.

Hier weet kindlief gewoon, dat op normale dagen er geen snoepjes of koekjes of chipjes zijn. Maar bij feest, dan is er wel eens wat en mag hij ook wat. Maar dat is - vind ik - heel normaal.

En hey, als hij maar zindelijk wordt, toch? Als het gaat om poep en plas vindt Galateia zo ongeveer alle kindvriendelijke middelen wel verantwoord

[LauraC]

Hahaha, ik ondertussen ook. Word een beetje simpel van de mensen die zeggen dat ik hem beter eerst zindelijk had kunnen maken ipv op een fietsje leren rijden. 't Is nooit goed
Maaaar goed. Vrijdag feest want Prins William gaat trouwen Dus voor de kleintjes hier in het dorp wordt er een heel feestprogramma gehouden inclusief een High Tea En zaterdag vieren we samen Koninginnedag...we zijn erg vorstelijk bezig hier

[Galateia]

O ja, heerlijk, jullie kunnen je helemaal storten op de Royal Wedding! Ik zit vrijdag ook wel aan de buis gekluisterd, hoor, ik ben dol op dat soort evenementen. Niet omdat ik iets heb met de royals, maar vanwege de kleding. Jurkjes en outfits kijken. Altijd leuk

Ach joh, hij kan al fietsen, maar nog niet zelf plassen op de wc. So what? Mijn kind is helemaal zindelijk, maar zonder zijwieltjes valt hij echt om

We zullen het allebei wel gruwelijk verkeerd doen

[LeChat]

Hier een kind dat van melk, kaas, vla, etc. echt zwaar buikpijn krijgt. Dat mag hij dus niet. En ja, wat een gezeur. Mensen die dan doorvragen, of we hem niet stapje voor stapje kunnen laten wennen, etc.

Is dat dan geen belangstelling? Zo'n vraag zou ik namelijk ook best kunnen stellen, maar dan niet als kritiek of omdat ik jullie overdreven zou vinden ofzo, maar gewoon uit interesse... is het blijvend of denk je dat hij er overheen kan groeien, of hoe dat dan ook genoemd wordt? dat idee..

[Galateia]

Nee hoor, dan heb ik het echt over irritant doorvragen, aan ons willen uitleggen, dat we het zo en zo moeten aanpakken, dat het leven zonder kaas verschrikkelijk is, etc. etc.

Geen idee, of hij er over heen kan groeien. Dat zullen we wel merken als hij groot is

[gempa]

Zelfs al zou het voor een kind wel uitmaken, dan nog is er geen probleem. Als die ouders vinden dat het kind verse ananas krijgt in plaats van snoep, dan heeft de rest daar niks mee te maken.

nou dat vindt ik zo wie zo, beetje flauw als het achter de rug stiekum wel gedaan wordt

[ajl]

O ja, heerlijk, jullie kunnen je helemaal storten op de Rooyal Wedding! Ik zit vrijdag ook wel aan de buis gekluisterd, hoor, ik ben dol op dat soort evenementen. Niet omdat ik iets heb met de royals, maar vanwege de kleding. Jurkjes en outfits kijken. Altijd leuk

:

Hier zit nog iemand aankomende vrijdag voor de buis hoor . ik zit er dan echt klaar voor!

Ik zit hier regelmatig met verbazing de discussie te lezen over drinken/snoep.
Wat is er in vredesnaam mis mee als kinderen gewoon een keer wat fris drinken en een snoepje eten? Ik weet niet beter (en gelukkig de mensen om mij heen ook) en heb er echt nooit iets van gekregen.. Heerlijk toch zoals een kind kan genieten van een snoepje (zoals ik het zelf ook heerlijk vind). Gaat hier echt niet de hele dag door, maar 's middags een keer een snoepje moet toch kunnen net als een snoepje in de winkel. En een verjaardag is toch een feestje, mogen ze best chippies e.d. eten, mijn kind krijgt daar echt niets van hoor. Anders is het natuurlijk als het niet kan ivm allergieen, maar dan is het uit te leggen..

Ben ik wel met je eens hoor Blompje. Ik vind het alleen wel eens moeilijk om te bepalen wat 'normaal' is en bij welke leeftijd. Sins afgelopen weekend heb ik voor zoonlief een snoepjestrommel gemaakt met verschillende dingen erin. Het punt is dan wel dat zijn zusje ( 15 mnd) dan ook gelijk hetzelfde wil als hij en haar vind ik nog gewoon te klein. Fruit krijgen ze sowieso wel elke dag en ook s'morgens wat bij het drinken ( plakje ontbijtkoek, biscuitje o.i.d) Maar wat geef je een kind van 2/3 jaar verder? Wanneer 'mogen' ze chips of M&M's? En hoeveel?

[LeChat]

Da's wat anders inderdaad... lijkt me heel irritant, al die bemoeizucht. Zou het erger zijn bij adoptie- en pleegouders dan bij biologische ouders? Alsof ze denken dat jullie er toch minder verstand van/gevoel bij hebben ofzo?
Idioot natuurlijk, maar dat idee heb ik wel eens als ik vragen/opmerkingen richting pleegouders in mijn omgeving vergelijk met die richting biologische ouders.

[Galateia]

Zo, au, schreef ik royal met twee o's

Da's wat anders inderdaad... lijkt me heel irritant, al die bemoeizucht. Zou het erger zijn bij adoptie- en pleegouders dan bij biologische ouders? Alsof ze denken dat jullie er toch minder verstand van/gevoel bij hebben ofzo?
Idioot natuurlijk, maar dat idee heb ik wel eens als ik vragen/opmerkingen richting pleegouders in mijn omgeving vergelijk met die richting biologische ouders.

Wat zijn biologische ouders? Ouders die zonder bestrijdingsmiddelen (of kleurstoffen ) opgegroeid zijn?

Even serieus: ja, dat schijnt wel erger te zijn. Maar dat komt dan vooral door het 'vreemde' begin van de gezinsvorming. Een kindje dat niet meteen alles doet zoals in het boekje. (Ik weet: geen een kind, maar je kunt als adoptie-ouder niet zomaar vergelijken, dat bedoel ik meer). Ouders die worstelen met wat is nou karakter van mijn kind, wat is een stukje trauma? Het deels afgeschermd houden van de buitenwereld de eerste maanden - door velen niet begrepen, hoe vaak je het ook uitlegt. Zelfs in supermarkten, dat mensen je komen vertellen hoe iets te doen, om je te helpen 'want ja, jij zal het nog wel niet weten, want dit kindje is niet echt van jou' (en dat dan echt durven zeggen). Dat gedoe meer.

Maar dat is vooral in het begin, hoor. Tenminste, dat is mijn ervaring.

[Galateia]

Alhoewel, paar weken terug maakte ik een praatje met een collega. Zegt ze ineens: "heb je eigenlijk al spijt van de adoptie, of niet?"



Of een andere paar maanden terug: "houd je nou van hem, alsof het je kind is?"



Dus ja, sommige mensen snappen het echt niet.

Verder denk ik, dat mensen die hun eerste kindje krijgen ook in die eerste weken/maanden met ongevraagd advies en bemoeizucht te maken krijgen. En omdat bij een adoptie het kindje meestal al wat ouder is dan een pasgeboren kindje, zijn er hele andere dingen om ongevraagd over te adviseren of om je mee te bemoeien. Dus helemaal vergelijken zal wel niet kunnen.

[LauraC]

Ik voel dat zelf niet zo eigenlijk, maar dat komt misschien omdat de 'buitenwereld' natuurlijk niet kan zien dat M geadopteerd is. En als ze het weten dan weten ze ook genoeg over Michael en hoe hij is
Hahaha, nou, ik ben een beetje ziek van die wedding Van mij mogen ze opschieten met die hap. Leuk is wel dat wij bij St Andrews hebben gewoond, 3 jaar lang, en daar hebben zij elkaar ontmoet dus ik weet precies waar ze gelopen hebben etc
Overigens is manlief helemaal niet van het vorstenhuis (wat wel grappig is omdat de Queen toch zijn werkgeefster is ) en ik heb speciaal voor hem de Wedding Guide bewaard. Hij stelde als voorwaarde dat M naar het feest mocht als hij verkleed ging als William en aan kleine Kate aan zijn arm had....ik denk dat het Willem van Oranje gaat worden

[LauraC]

Alhoewel, paar weken terug maakte ik een praatje met een collega. Zegt ze ineens: "heb je eigenlijk al spijt van de adoptie, of niet?"



Of een andere paar maanden terug: "houd je nou van hem, alsof het je kind is?"

Sommige mensen...

[Galateia]

Haha, ach ja, die royals. Ik heb ook niks met koningshuizen (van mij mogen ze opgeheven worden), maar als er dan getrouwd wordt, dan vind ik het toch wel prachtig om te zien. Al die mensen, helemaal mooi en opgedirkt. Dat wil ik dan allemaal wel zien, hoor

[ajl]

Als ik eerlijk ben, vind ik dat niet zulke hele rare vragen. En wellicht is het ook niet verkeerd bedoeld, maar belangstellend. Al is dat natuurlijk altijd afhankelijk van de vraagstelling en je eigen interpretatie van de vraag.
Als iemand nog geen kinderen heeft, kan je je ook niet voorstellen wat een overweldigende liefde je voelt voor je eigen kind. Je weet dat het er is, maar je kan het je niet voorstellen. En zo werkt het misschien ook naar mensen toe die een kind geadopteerd hebben. Ik zou ook niet kunnen inschatten of iemand voor zijn adoptief kind dezelfde liefde voelt als voor een biologisch kind. Dus ik zou zo'n vraag in een open en eerlijk gesprek misschien ook wel kunnen stellen zonder daar een verkeerde intentie bij te hebben.

[Galateia]

Nou ja, goed, weet je, het kwam van dezelfde collega, die mij vlak na het voorstel van onze zoon de volgende situatie schetste: Stel, ik stond op een op instorten staande brug boven een kolkende rivier. Ik stond daar met een biologisch gekregen kindje en mijn geadopteerde kindje. Om te overleven, zou ik er eentje van de brug af moeten gooien. Ze vroeg serieus aan me, wat ik dan zou doen.

Mijn antwoord: zelf springen.

Ik kan haar en haar vragen sindsdien niet meer neutraal bekijken of beantwoorden. Is gewoon onmogelijk. En om eerlijk te zijn, kan ik er slecht tegen, wanneer iemand zich afvraagt, of mijn kind wel voelt als mijn kind. Of dat ik misschien spijt heb van mijn kind. Mijn antwoorden op die vragen waren dan ook: "heb jij spijt van jouw kind?" En dat vindt men dan weer een rare vraag. Maar dat is wel precies hoe het voor mij klinkt. Iemand die vraagt, of je spijt hebt van je kind. Dat vraag je toch niet? Stel je je nou eens gewoon voor, dat iemand die vraag aan jou zou stellen. Dat zou je zelf toch ook een vreemde vraag vinden?

(Voordat iemand denkt dat ik elke keer heel vreemd of boos reageer op zulke vragen, dat is niet zo. Ik antwoord altijd gewoon heel droog met een wedervraag, waarbij ik de zaak omdraai. Dat is vaak voldoende antwoord )