De laatste tijd eten we vaak tortilla's. De kinderen eten het liefst het iedere dag... We eten het meestal als ik even geen tijd heb / of een keer geen zin heb om te koken. Wij doen het heel simpel: ijsbergsla in reepjes snijden, tomaten en komkommer in schijfjes snijden, satesaus maken van een pakje of kant-en-klaar saus in plastic bakjes voor in de magnetron, taco-saus potje, knoflooksaus (gewoon uit flesje), fles tomatenketchup, swoarma (hoe schrijf je dat?) of kipfilet/hamlappen/varkenslappen in stukjes of reepjes gesneden of gehakt geruld aangemaakt met wat kruiden, tortilla's. En de kinderen kunnen hun eigen "hapje" klaar maken.. De tortilla's zijn zo klaar in de magnetron en die maak ik pas warm als we aan tafel zitten. Kaarsjes aan en smullen maar--> tenminste onze kinderen vinden het heerlijk...
Andere keren vind ik het erg leuk om van alles uit te proberen: zoals kip in braadzak: laatst heb ik 2 kippen bij de Lidl gehaald en die in braadzakken gedaan met wat kruidenboter en ui, soepgroente, kruiden erbij(--> goedkoop

) en een tijd in de oven en met gekookte of gebakken krieltjes erbij en appelmoes. Het liefst eet ik iedere dag gebakken uien, paprika, champignons maar de kinderen en mijn man lusten het helaas niet en dan zit ik mij in mijn eentje misselijk te eten eraan omdat ik er gek op ben... Dus dat maak ik maar zo min mogelijk want Sonja Bakker vind dat niet goed
Net zit ik te denken en dit maak ik wel eens voor mijn man en mij: bij ons thuis ("vroeger") maakte mijn moeder vaak voor op brood voor ieder persoon: 1 tomaat, 1 ui, 1 ei: tomaat/ui in stukjes snijden en eerst de ui bakken en dan de tomaat erbij bakken en dan alles een beetje op een "hoopje" bij elkaar in de pan leggen (en op de laagste stand het vuur zetten) en dan het ei er boven op bakken en als het ei dan gebakken was dan opeten als beleg op brood. Onze oudste dochter kookt 1 of 2 keer in de 2 weken samen met een vriendin en dat vinden ze erg leuk: gaan ze samen de "inkopen" doen en mams heeft even "vrij af"...

En dan smaakt het mij des te meer...