Galateia schreef:Nee, dat is geen domme vraag. Er zijn echt wel kindjes genoeg, dat is er niet aan de hand. Maar die kindjes moeten wel net in een tehuis zitten, dat contacten heeft met bemiddelende organisaties in het betreffende land. Dat tehuis moet ook alle papierwerk enzo in orde hebben (je mag natuurlijk niet zomaar een kindje ter adoptie voorstellen, daar moeten documenten enzo voor zijn). En dan zijn er nog de wensen en grenzen van de wensouders. Jong en gezond blijft het meest 'gewild'. Als je dan binnen die contacten op een wachtlijst van een bemiddelaar staat, die dus al uit een heel beperkt 'aanbod' put, dan sta je dus in een lange rij. Want zoveel jonge en gezonde kindjes zijn er natuurlijk niet.
Waar moet je aan denken bij 'niet-gezond'. Uhm... alles wat niet perfect is. En dan is er nog een onderverdeling is licht, zwaar, chronisch, operabel, etc. etc. Dus dat kan een waterhoofd zijn, doof, een vinger missen, brandwonden, epilepsie, etc. etc. Die lijst zou ik nu tot in het oneindige kunnen aanvullen. Sjonge, wat een kan een kind allemaal hebben?
De Nederlandse wet stelt wel grenzen. Zo moet een kind redelijkerwijs in staat zijn om later op zichzelf te kunnen wonen/voor zichzelf te kunnen zorgen. Als dat niet waarschijnlijk is, dan mag het niet. Maar wie dat dan precies bepaalt, dat weet ik niet. Dossiers gaan wel altijd eerst langs justitie, die ze toetst aan de wet. Maar welke criteria dan exact gehanteerd worden, dat zal toch een beetje mensenwerk vanachter een bureau zijn...
Maar over het algemeen geldt dus wel, dat als je open staat voor de adoptie van een kindje met een wat zwaarder / ingewikkeld medisch probleem, de wachtlijst echt niet lang is. Simpelweg omdat daar niet zoveel mensen voor 'in de rij' staan.
Bedankt voor je antwoord!! Ik hoop niet dat je het erg vind dat ik nog wat vraagjes heb...
wat ik als eerste niet begrijp is waarom de nederlands wet zoveel eisen stelt aan een kind (misschien zijn dat niet zoveel eisen) maar toch, een zwangere vrouw zet je toch ook niet het land uit als blijkt dat ze een zwaar gehandicapt kind krijgt. kijk ik snap het wel de kosten van de gezondheidszorg reizen de pan uit, maar toch in mij zit dat gevoel van dat ik het niet eerlijk vind. Want wat gebeurd er met die kinderen die niet naar nederland mogen komen, zijn er andere landen die minder strenge eisen hebben? Of komen die kinderen als ze daar merken dat ze in het buitenland niet door de wet komen, in een speciaal tehuis terecht?
zijn er mensen die ervaring hebben met kinderen adopteren op een wat oudere leeftijd, 8 jaar ofzo? en begrijp ik dan dat de wachtlijst daarvoor korter is?
wat ik mij verder afvraag is laat de ziektekosten verzekering het kindje toe ook als ze weten dat het ze `geld gaat kosten`. kijk je hebt je basispakket, maar voor je aanvullende pakket kun je tegen gehouden worden..
ik las iets terug ook over de opmerkingen van anderen dat verhaal over die brug die op instorten staat....ik snap werkelijk niet wie zoiets kan zeggen, ik heb niet gelijk gereageerd want kon gewoon niet verwoorden zo boos was ik...
en hoeveel jaar moet er tussen een eerste en tweede kindje zijn, is dat evenveel als tussen een tweede en derde? en geeft de nederlandse wet een maximum aan van het aantal kinderen wat je mag adopteren?
) uitgekeken naar 5 okt, dan hopen we de infoavond te bezoeken 
