
Moderator: Moderafo's
Maria_00 schreef:Ik lees hier echt hartverwarmende reacties.
Eén van de problemen is juist dat ik, als ik spontaan ben, ook mezelf kan mijn. (want ik ben ook wel eens spontaan hoor!) Je kunt namelijk, als verlegen persoon, ook spontaan én jezelf zijn, tenminste, ik denk veel mensen wel.
Maar ik kan soms zo jaloers worden op die mensen die zo ongedwongen spontaan zijn! Dan heb ik echt bladzijden van m'n dagboek nodig om mezelf weer onder controle te krijgen en te proberen mezelf te accepteren! [/i]
Maria_00 schreef:Ik lees hier echt hartverwarmende reacties.
Eén van de problemen is juist dat ik, als ik spontaan ben, ook mezelf kan mijn. (want ik ben ook wel eens spontaan hoor!) Je kunt namelijk, als verlegen persoon, ook spontaan én jezelf zijn, tenminste, ik denk veel mensen wel.
Maar ik kan soms zo jaloers worden op die mensen die zo ongedwongen spontaan zijn! Dan heb ik echt bladzijden van m'n dagboek nodig om mezelf weer onder controle te krijgen en te proberen mezelf te accepteren! [/i]
Sofieke schreef:Absoluut niet!
Soms heb je een spontane uitbarsting, en dan staat iemand je heel raar aan te kijken. Als mensen iets niet verwachten en jij het wel doet, vanuit je spontaniteit, en dan voel je je staan hoor!
En zo zijn er wel meer dingen!
rafaell schreef:Gewoon jezelf zijn, iedereen mag er zijn zoals hij/zij is! Het is maar goed dat niet iedereen hetzelfde is! En tja verder vind ik het best moeilijk om me in te leven in verlegen mensen omdat ik zelf absoluut niet verlegen ben. Kan me wel voorstellen dat het soms hinderlijk is om verlegen te zijn maar aan de andere kant heb ik dan bijvoorbeeld wel weer eens dat ik iets te snel mn mondje lostrekLeer jezelf te accepteren zoals je bent, dat is het belangrijkste denk ik: van jezelf houden zonder egoïstisch te zijn!
Gebruikers op dit forum: Google Adsense [Bot] en 29 gasten