Afat82 schreef:In de (Ger.Gem.)kerk waar ik nu zit doe je belijdenis van de leer (geloof ik). Zelf wil ik er nog even mee wachten, hoewel ik 20 ben, omdat ik in de eerste plaats niet weet of ik bij de Ger.Gem. wil blijven, en je, zoals ik in een vorige reactie al langs zag komen, min of meer verplicht wordt bij die kerk te blijven, en bovendien ben ik er nog niet helemaal uit óf en wát ik geloof. Ik ben bang dat ik daarom te snel belijdenis doe, en daar later spijt van zal krijgen.
Ik ben ook GerGemmer, nog niet belijdend.
Binnen de GerGem doe je inderdaad belijdenis van de leer. Maar dat hoeft m.i. geen tegenstelling te zijn met belijdenis doen van je geloof. Want je belijdt toch als het goed is de bijbelse geloofsleer? Dat is ook één van de vragen zoals die ongeveer (bij ons) gesteld worden:
'Verklaart u de leer van onze kerk, (...) te houden voor de ware en zaligmakende leer, overeenkomend met de Heilige Schrift?'
En: 'Belooft u,
door Gods genade, in de belijdenis van deze zaligmakende leer standvastig te zullen blijven, en in haar te zullen leven en sterven.'
Dat gaat toch wel over een persoonlijk geloof. Ik vraag me af hoe je ooit kunt belijden dat de bijbelse leer waar is, en beloven dat je daar standvastig in zult blijven, zonder dat je het ook gelooft. Eigenlijk geloof je het dan dus tegelijkertijd wel en niet. Dat begrijp ik niet zo goed. Maar er zijn in de GerGem helaas heel veel mensen die wel op die manier belijdenis doen. Ik vind het erg moeilijk.
Ze kunnen (vind ik) niet van je vragen dat je het met alles wat binnen de GerGem geleerd wordt eens bent. Deze vragen worden al veel langer gesteld dan de laatste leerstukken van de GerGem bestaan. Nu zul je misschien zeggen, als je het niet eens bent met de leer, dan ga je toch geen belijdenis doen in de GerGem. Maar ik denk dat ook de GerGem een gemeente van God is waar het Evangelie gepredikt wordt. En persoonlijk voel ik me er ook door God geplaatst.
Verder vind ik het logisch, dat wanneer je in een bepaalde kerk belijdenis doet, je ook van plan bent daar te blijven. Dat kan niet altijd, als je bijvoorbeeld verkering hebt met iemand uit een ander kerkverband. ‘Verplichten’ doen ze het niet. Sterker nog, als je wat afwijkende standpunten hebt, en je trekt daarover je mond open, hebben ze vaak juist liever dat je gaat dan dat je blijft! Meer dan eens meegemaakt. Men is duidelijk wel bang voor meningsverschillen.
Als je nog niet weet wat je gelooft, kan het inderdaad beter zijn nog geen belijdenis te doen. Aan de andere kant vraag ik me af hoe lang je dan moet wachten. Want ik ben voor mezelf ook nog lang niet overal uit, en ik weet ook niet of ik er ooit uitkom. Daarom denk ik: Je kunt wel belijdenis doen als het met de kern, het belangrijkste, maar goed zit.
