Arthur:
Ik acht ze bijbels gefungeerd. In zoverre dat de verantwoordelijkheden buitenshuis in de regel door de man op zich worden genomen. Ja ik weet ook wel dat van deborah enz. (overigens moet je om het beeld compleet te maken dan ook maar naar Izebel en Atalia verwijzen, maar dat terzijde) Als ik kijk naar Gods taakverdeling dan verwijst hij de man naar het werk, in het zweet zijns aanschijns. De vrouw wijst God op de kinderzorg.
De vraag is echter of de bijbelgedeelten waar je op doelt beschrijvend zijn of voorschrijvend. M.a.w. sluit de bijbel aan bij de toenmalige cultuur of geeft ze ons richtlijnen over hoe wij hiermee hebben om te gaan?
Overigens staat er in Spreuken (dacht ik) ook een heel andere beschrijving van een goede huisvrouw. Bezig bijtje zeg maar...
Arthur: Ook het huwelijksformulier is hierover duidelijk.
Daar hecht ik niet zoveel waarde aan. Allereerst is dat formulier geen onderdeel van de bijbel en ten tweede is het overduidelijk dat de hele emancipatiegedachte nog niet bijbels doordacht en verwoord is.
Arthur:
Bovendien is de moederband een unieke, vooral in de eerste levensjaren is de moederrol er één die niet door de vader te vervangen is. Ik acht dat een zeer belangrijk gegeven.
Zelfs al is dat zo (is het wetenschappelijk aangetoond?), wat is er dan mis mee dat een man 1 of 2 dagen per week thuis is? En wat als de kinderen ouder zijn?
Arthur:
Het fijne gevoel voor de zorg van het kind wordt bovendien door een moeder beter aangevoeld. Kun je wellicht weer van alles tegen inbrengen, Is niet wetenschappelijk. Toch zie ik het zo.
Je kunt daar inderdaad van alles tegenin brengen, maar ik ben het met je eens dat dat in de praktijk vaak wel het geval is.
Zo had ik gisteren m'n twee zoontjes in bad gezet en wilde ik daarna een stuk met ze gaan fietsen. Toen ik ze uit het bad haalde (eerst de oudste, badjas aan zodat ie kon rondrennen) bleek dat de jongste z'n zwembroek volgepoept had. Tja, wat doe je dan? En vooral ,wat doe je dan eerst?

Op zo'n moment voel ik me behoorlijk onhandig (erger dan de supermarkt). Maar weet je, ik wou dat ik vaker een dagje bij ze kon zijn. Ik wordt er niks minder van en ik geloof ook niet dat de kinderen er minder van worden als hun vader wat onconventionele methodes gebruikt om de boel na zo'n incident weer op de rails te krijgen.
Arthur:
Overigens dat Klaas de Middeleeuwen niet interessant vindt, dat boeit me niet.
En dat boeit mij dan weer bijzonder weinig.

Arthur:
Ik schrijf niet alleen voor broeder Klaas hier op dit forum. Ik heb mijn Middeleeuwse toelichting overigens gebruikt in het context van het debat. Onbekend maakt trouwens onbemind, wat je niet kunt weerspreken, dat verklaar je dan maar als oninteressant. Tja beetje drogreden, maar je kan er gebruik van maken, als je dat goed toeschijnt.
Volgens mij had dat middeleeuwse weinig van doen met de discussie. De tovoeging middeleeuws is in Nl. zo ongeveer spreekwoordelijk. Het duidt op achterhaald, ouderwets. Als iemand zegt dat je een middeleeuws standpunt huldigt dan doet iemand geen uitspraak over de middeleeuwen maar wil hij/zij aangeven dat hij/zij jouw standpunt niet van deze tijd vindt. En dat wilde je t.a.v. jouw standpunt toch niet ontkennen?
Klaas