Aragorn schreef:Ja, maar er is toch een bepaalde scheve situatie lijkt me. Als iemand jou helemaal doorziet terwijl dat andersom niet zo is.. 'normaal' gesproken zijn dat soort dingen wederzijds, in een vriendschap ofzo. Niet met iemand die je zomaar tegenkomt.
Daarom
als je verder geen gesprek of zo met "die persoon" hebt, dan maakt het niks uit. Dan interesseert die persoon het niet en vergeet hij jou weer snel.
Bovendien vind "die persoon" het zelf ook niet altijd even prettig om te zien wat mensen denken en om aan mensen te zien of ze ziek zijn of op korte termijn worden.
iedereen heeft die gave, volgens mij. De 1 wat meer dan de ander.
Ik heb het moeten ontplooien omdat ik als jong meisje moest overleven in de "jungle" van Amsterdam.
Als je die gave, die iedereen in principe heeft, daar niet uitwerkt, dan kom je of achter de ramen terecht of er gebeurt wat anders naars.
ik ben nl vroeger zwerfjongere geweest toen het woord nog niet bestond.
En een hulpverlener heeft mij eens verteld, waarom het is dat als ik iemand voor het eerst zie, dat ik dan kan zien hoe die persoon is, dat dat komt door vroeger, anders had ik het niet overleeft.
Niks paranormaals aan, gewoon instinkt.
Ik zie gelijk aan iemands ogen en lichaamshouding hoe iemand is en of het een oplichter is bv of dat iemand onberekenbaar is of zo, etc, ook positieve dingen. Maar dat leer je door veel met verschillende soorten mensen om te gaan in verschillende situaties
En ik ben toch heel erg in de Here Jezus hoor.
Als ik Hem niet had, was ik er allang niet meer geweest.
