ha mensen, wat leuk om iedereen s reactie en verhaal te lezen! Ik werk nu op afdeling oncologie en tis super!!!! Maar ook supertrieste dingen! Bij mij op afdeling heb ik tnt zeker zo'n 8 kerels rond zien lopen, dus lekker veel mannelijke collega's
!!
Je kan met zo ontzetten weinig, zo heel veel doen! Ik had n vrouw dr hand beet gehouden toen ze een biopsie in een bult in dr hals kreeg. Die bult had ze al een week ontzettend veel pijn aan, en toen die arts er in ging zitten peuren werd dat er niet beter op, en ze hield zich lekker dapper! Dus ik na afloop die trillende kin en stijf gesloten ogen bekeken, aaide dr ff over t hoofd. Zei ze: "oh ik geloof dat ik eventjes moet huilen, maar ik dacht dat ik dat niet kon, want dat heb ik in geen jaren gedaan..."Ze hield mn hand stijf vast, ik ging gewoon bij dr zitten en streek over dr hoofd. Toen heeft ze ff gehuild. En op eens tuimelde ik over dr heen omdat ze me een ruk gaf, plantte een zoen op mn wang, en zei: "je ben een lieverd!!" En als ik nu binnenkom heeft ze het er iedere keer over hoe lief ik wel niet zou wezen (goed voor je ego
), maar als ik daar dan over na denk, wat heb ik eigenlijk gedaan? Zo weinig, en dat zoveel dankbaarheid!!! Daar doe ik het voor!!!!
