Ervaring zondekennis

[Dreamster]

En johnny...het haalt niet echt veel uit om al die gedichten en stukken tekst hier te quoten, want iedereen weet echt wel dat ie zondig is! Spreek liever uit eigen ervaring, maak zelf een gedicht of zet een stuk neer waaruit je vertroost wordt...

Weet je waarom ik dat doe?
Ik hoor hier zoveel geluiden van 'ik voel me ook zo ellendig'. Maar ik vraag me dan af hoe ver dat nu gaat. Is dat een schuldgevoel, omdat we (in onze ogen) iets heel ergs hebben gedaan, zoals b.v. seks voor het huwelijk, lelijk gedaan over Gods volk, mensen beledigd etc. Ik bedoel, eenmalige dingen waar je achteraf spijt van hebt.
Maar gaat die kennis ook verder? Naar de wortel? Is het niet zo dat we de bron van al dat kwaad zelf zijn? Dat in ons, in ons vlees, geen goed woont? Dat we haters van God zijn? En dat we de duivel dien(d)en? Zie verder de Bijbelteksten die ik aangehaald heb.
Daarom plaatste ik die stukken, en dit punt is ook wat de vertegenwoordigers van de Nadere Reformatie ook benadrukten. Let wel: ik zeg hier niet: je moet dit en dit voelen/hebben. Maar als het niet zo is, dan is dat toch een slechte zaak?

Thomas Boston was het volgens mij, die zei dat de grootste ellende van de mens is, dat hij zijn ellende niet kent.
Je zegt: iedereen weet wel dat-ie zondig is. Waarom krijg ik dan reacties van 'ik kan zo niet voor mezelf denken' 'hier hoor ik niet bij' 'wat Brakel zegt mag wel met meer liefde gebracht worden, want dit sticht niet', terwijl dat gewoon feiten zijn?
Ik ben niet zo'n dichter. Maar waarom ik dat plaatste: uit dat gedicht blijkt zo duidelijk dat de Heere Jezus moest lijden en sterven, om MIJN zonden. Dat MIJN zonden de spijkers waren, en de doornenkroon en de oorzaak van de toorn van God in Gethsemane (Lukas 22:44).

Ok, sorry...maar als ik het zo las over zondekennis ervaring van de refowebbers die hebben gereageerd zag ik toch echt een weten van het zondig zijn! Ik weet ook dat we geneigd zijn onze zonden niet te zien. Ik ook, soms voel ik me trots als ik lang heb gebeden maar een halve minuut later voel ik me weer zo klein. Ik ken dat gedicht, ik vind hem wel mooi, maar er zijn zoveel van zulke verzen, en zoveel gedichten, en boeken, en noem maar op. Weet je als je zoiets leest dan wel meteen dat je zondig ben? En WANNEER doe je een zonde? Want de een zegt: dit mg niet, de ander: dat mag niet...en dan weet ik het soms niet meer. WAT IS DE WAARHEID....en HOE WORDT IK VERLOST VaN MIJN ZONDEN? Het lijkt me zinvoller als je me daarop een antwoord kan geven, want ik ben een zondaar, dat weet ik, en soms voel ik het ook, maar nog niet genoeg blijkbaar

[Johnny99]

Maar ik vraag me dan af hoe ver dat nu gaat. Is dat een schuldgevoel, omdat we (in onze ogen) iets heel ergs hebben gedaan, zoals b.v. seks voor het huwelijk, lelijk gedaan over Gods volk, mensen beledigd etc. Ik bedoel, eenmalige dingen waar je achteraf spijt van hebt.

Om even in een 'andere' lijn verder te gaan, dingen die hier op aarde niet meer veranderen tot je dood.
Om maar eens wat te noemen: echtscheiding.
Als je beseft dat echtscheiding ook een zonde is dan heb je me toch een zondebesef te pakken zeg.
Ik bedoel, maakt dat je besef dat Jezus je Middelaar en Verlosser is 'beter' of 'anders'?

Hm, ik weet het niet, geen ervaring mee o.i.d.
Ik zou zeggen dat het wel anders is. Denk ik zo. Maar niet beter, en ik vraag me ook af of dat goed is om over goed of beter te spreken op dit gebied.

[André]

Ik reageerde ook omdat jij zei, als je b.v. iets heel ergs hebt gedaan.........m.i. is er ook geen zonde die erg is of minder erg, God wil ze je allemaal vergeven namelijk........

[Johnny99]

Ok, sorry...maar als ik het zo las over zondekennis ervaring van de refowebbers die hebben gereageerd zag ik toch echt een weten van het zondig zijn! Ik weet ook dat we geneigd zijn onze zonden niet te zien. Ik ook, soms voel ik me trots als ik lang heb gebeden maar een halve minuut later voel ik me weer zo klein. Ik ken dat gedicht, ik vind hem wel mooi, maar er zijn zoveel van zulke verzen, en zoveel gedichten, en boeken, en noem maar op. Weet je als je zoiets leest dan wel meteen dat je zondig ben? En WANNEER doe je een zonde? Want de een zegt: dit mg niet, de ander: dat mag niet...en dan weet ik het soms niet meer. WAT IS DE WAARHEID....en HOE WORDT IK VERLOST VaN MIJN ZONDEN? Het lijkt me zinvoller als je me daarop een antwoord kan geven, want ik ben een zondaar, dat weet ik, en soms voel ik het ook, maar nog niet genoeg blijkbaar

Wanneer doe je zonde? Als jouw gedachten, woorden en werken niet gericht zijn op de eer van God? Of als je zijn geboden overtreedt? Dat is teveel om op te noemen.

Jouw laatste zin, dat is zonde denk ik. Je denkt dat je niet genoeg ellendekennis hebt? Nu doe je God alleen nog maar meer verdriet, door zo te praten. Ik heb geprobeerd een aantal posts geleden, om duidelijk te maken dat je nooit genoeg hebt. Het is geen voorwaarde.
Weet je wanneer je genoeg hebt? Als je Christus nodig hebt.

Op jouw uitroep 'wat is waarheid' is niet echt een zinvol antwoord te geven. Ofja, toch wel: God is waarheid (Deuteronomium 32:4).
Misschien geeft de bovenstaande link wel een antwoord op jouw vraag 'Hoe wordt ik verlost van mijn zonden', en anders verwijs ik je naar andere topics.

Weet je wie die vraag ook stelde? De stokbewaarder. Zie Handelingen 16:31 en 32
Lieve heren, wat moet ik doen, opdat ik zalig worde?
En zij zeiden: Geloof in den Heere Jezus Christus, en gij zult zalig worden, gij en uw huis.

En weet je, bij die stokbewaarder was er een aardbeving nodig (vers 26), en jij vraagt het zonder aardbeving.

[Johnny99]

Ik reageerde ook omdat jij zei, als je b.v. iets heel ergs hebt gedaan.........m.i. is er ook geen zonde die erg is of minder erg, God wil ze je allemaal vergeven namelijk........

Precies, en daarom zei ik ook 'in onze ogen'.
Ik zei dat, omdat als je er iemand naar vraagt, meestal alleen enkele schokkende dingen genoemd worden. Maar ik vraag aandacht voor het feit dat geheel onze wandel zondig is (Jesaja 64:6, Jakobus 3:2).

[André]

Ik reageerde ook omdat jij zei, als je b.v. iets heel ergs hebt gedaan.........m.i. is er ook geen zonde die erg is of minder erg, God wil ze je allemaal vergeven namelijk........

Precies, en daarom zei ik ook 'in onze ogen'.
Ik zei dat, omdat als je er iemand naar vraagt, meestal alleen enkele schokkende dingen genoemd worden. Maar ik vraag aandacht voor het feit dat geheel onze wandel zondig is (Jesaja 64:6, Jakobus 3:2).

Okay, duidelijk.
Ik ben mij daar duidelijk van bewust waar jij hier de aandacht op vestigt.
Btw, ik vind het nogal discutabel om te stellen dat er zelfs een aardbeving voor nodig was.
Volgens mij was de bedoeling dat Paulus en Silas vrij kwamen........
En om dan te zeggen tegen je mede forum gangster jij vraagt het zonder aardbeving, vind ik net iets tever gezocht.

[Riska]

Volgens mij is het heel simpel: Ziende op Christus is iemand zich altijd bewust van wat Hij voor ons deed en is daar alleen maar dankbaarheid voor. Dat houdt alles in... is volstrekt inclusief.

[André]

Volgens mij is het heel simpel: Ziende op Christus is iemand zich altijd bewust van wat Hij voor ons deed en is daar alleen maar dankbaarheid voor. Dat houdt alles in... is volstrekt inclusief.

Volgens mij ook.
Leven uit dankbaarheid.

[Riska]

Volgens mij ook.
Leven uit dankbaarheid.

Precies!

[Johnny99]

Btw, ik vind het nogal discutabel om te stellen dat er zelfs een aardbeving voor nodig was.
Volgens mij was de bedoeling dat Paulus en Silas vrij kwamen........

Zo kun je het uitleggen. Maar als die aardbeving er niet geweest was, had die stokbewaarder het ook niet uitgeroepen, vandaar mijn opmerking.

En om dan te zeggen tegen je mede forum gangster jij vraagt het zonder aardbeving, vind ik net iets tever gezocht.

Ik ga er even niet vanuit dat je bewust mijn opmerking verkeerd uitlegd.
Maar ik doelde daarmee op het feit dat ze daar Gods hand in mag zien. Vanuit zichzelf vraagt een zondaar nooit naar God. Tenzij God hem/haar uitdrijft tot Christus, en vaak gebeurt dat door middel van zondekennis. Bij de stokbewaarder door een aardbeving!
En bij deze forumgangster was er geen aardbeving nodig. Dat constateer ik, en ik vind dat iets om dankbaar over te zijn.

Jammer dat daar nu weer verkeerde bedoelingen achter gezocht moeten worden.

[André]

Btw, ik vind het nogal discutabel om te stellen dat er zelfs een aardbeving voor nodig was.
Volgens mij was de bedoeling dat Paulus en Silas vrij kwamen........

Zo kun je het uitleggen. Maar als die aardbeving er niet geweest was, had die stokbewaarder het ook niet uitgeroepen, vandaar mijn opmerking.

En om dan te zeggen tegen je mede forum gangster jij vraagt het zonder aardbeving, vind ik net iets tever gezocht.

Ik ga er even niet vanuit dat je bewust mijn opmerking verkeerd uitlegd.
Maar ik doelde daarmee op het feit dat ze daar Gods hand in mag zien. Vanuit zichzelf vraagt een zondaar nooit naar God. Tenzij God hem/haar uitdrijft tot Christus, en vaak gebeurt dat door middel van zondekennis. Bij de stokbewaarder door een aardbeving!
En bij deze forumgangster was er geen aardbeving nodig. Dat constateer ik, en ik vind dat iets om dankbaar over te zijn.

Jammer dat daar nu weer verkeerde bedoelingen achter gezocht moeten worden.

Dat is het niet, ik probeer je te begrijpen in je gedachte gangen.

[hijwel]

bij mij is het eigenlijk steeds weer opnieuw. Ellende-verlossing-dankbaarheid.

Ja bij mij eigenlijk ook.

Hoe gaat dat dan in jullie leven?

Ik bedoel als je eenmaal verlost bent hoef je toch niet meer in de ellende te duiken? Als je uit de ellende getrokken bent dan mag je toch staan in de verlossing en leven in dankbaarheid?

[hijwel]

Als ik nadenk over een zonde die nog in mijn leven zit, schrik ik eerst. En denk ik "zou ik dit allemaal op moeten geven?".. Dan denk ik door: "Maar God heeft toch het beste met je voor?" Dan vraag ik om vergeving en vraag ik God of hij deze zonde uit mijn leven wil halen.

mijn ervaring is dat ik pas mijn zonde heb leren kennen toen ik Jezus ging volgen. Daarvoor dacht ik dat het "leven" opzich al zondig was. Elke stap die ik zette was zo ongeveer verkeert.

[Johnny99]

Btw, ik vind het nogal discutabel om te stellen dat er zelfs een aardbeving voor nodig was.
Volgens mij was de bedoeling dat Paulus en Silas vrij kwamen........

Zo kun je het uitleggen. Maar als die aardbeving er niet geweest was, had die stokbewaarder het ook niet uitgeroepen, vandaar mijn opmerking.

En om dan te zeggen tegen je mede forum gangster jij vraagt het zonder aardbeving, vind ik net iets tever gezocht.

Ik ga er even niet vanuit dat je bewust mijn opmerking verkeerd uitlegd.
Maar ik doelde daarmee op het feit dat ze daar Gods hand in mag zien. Vanuit zichzelf vraagt een zondaar nooit naar God. Tenzij God hem/haar uitdrijft tot Christus, en vaak gebeurt dat door middel van zondekennis. Bij de stokbewaarder door een aardbeving!
En bij deze forumgangster was er geen aardbeving nodig. Dat constateer ik, en ik vind dat iets om dankbaar over te zijn.

Jammer dat daar nu weer verkeerde bedoelingen achter gezocht moeten worden.

Dat is het niet, ik probeer je te begrijpen in je gedachte gangen.

Oké

[marina87]

bij mij is het eigenlijk steeds weer opnieuw. Ellende-verlossing-dankbaarheid.

Ja bij mij eigenlijk ook.

Hoe gaat dat dan in jullie leven?

Ik bedoel als je eenmaal verlost bent hoef je toch niet meer in de ellende te duiken? Als je uit de ellende getrokken bent dan mag je toch staan in de verlossing en leven in dankbaarheid?

Tis maar net hoe je wat je onder ellende-verlossing-dankbaarheid verstaat. Het is bij mij niet zo dat ik eerst in ellende zat, daarna in verlossing belandde, en nu in dankbaarheid ben.