Te jong voor belijdenis doen.

[Javaca]

Avondmaal is bij ons losgekoppeld van belijdenis. We hebben ook kinderen aan het avondmaal.

[Marnix]

Okeej, dan heb ik niks gezegd

Mag ik vragen welke kerk dat is? Ik dacht dat in traditionele kerken niet zo ging?

[ehbo-er]

bij ons in de kerk mag je blijdenis doen als je 18 bent en ik heb het gedaan toen ik echt wist dat ik veder met god wou leven
dus me verleden achter te laaten

[Nathanael]

Avondmaal is bij ons losgekoppeld van belijdenis. We hebben ook kinderen aan het avondmaal.

Perfect - want voorwaarde voor het Avondmaal is geloof, wedergeboorte, en geen belijdenis (die zelfs door mensen in uitgevonden, en nog erger, waarbij soms mensen worden tegengehouden!)

Hallo evelien,

Ik was zelf 17 toen ik belijdenis deed. En ja, ik twijfelde verschrikkelijk, ook omdat ik vanwege mijn leeftijd vreemd werd aangekeken. Nou ja, vreemd... meestal vonden ze me vroom oid. Of iemand om tegen op te zien, terwijl dat juist helemaal niet zo is.

Die mensen die iemand die jong belijdenis doet, "vroom" vinden, kunnen beter uit de kerk wegblijven - ze vormen een bedreiging voor de geestelijke groei van de pas gelovigen en een bedreiging voor de kinderen die nog opgroeien. Die kinderen hebben een goed voorbeeld nodig, geen voorbeelden die zeggen "wat ben je vroom" (in de negatieve betekenis).

Ik weet dat ik wat scherp ben, maar ik vind het verschrikkelijk dat er van die sub-cultuurtjes zijn die mensen tegen (proberen te) houden om God te volgen en dat te laten zien.

Als je voor Jezus wilt kiezen, doe het dan vandaag!

[Shito]

YHWH kan het echt geen moer schelen of jij "ja" hebt gezegd in een kerk.

Petrus staat niet te controleren aan de hemelpoort of jij wel in de kerk je belijdenis stempeltje gehaald hebt.

Ik heb een paar jaar geleden belijdenis gedaan. En sindsdien nog tientallen keren. Niet meer in kerken, maar naar YHWH toe. Toegeven dat het toch beter is bij Vader thuis. Dàt is belijdenis doen.

Wat is het nut van drie plenzen water, enkele duizenden kilo's hout en steen, een stepeltje papier, een pot inkt en 1 woord als je eenmaal voor YHWH staat in jouw rechtszaak? En, voor hoeveel mensen zijn doop, kerk, bijbel en belijdenis niet hun afgoden geworden?

[elbert]

YHWH kan het echt geen moer schelen of jij "ja" hebt gezegd in een kerk.

Petrus staat niet te controleren aan de hemelpoort of jij wel in de kerk je belijdenis stempeltje gehaald hebt.

Ik heb een paar jaar geleden belijdenis gedaan. En sindsdien nog tientallen keren. Niet meer in kerken, maar naar YHWH toe. Toegeven dat het toch beter is bij Vader thuis. Dàt is belijdenis doen.

Belijden doe je niet alleen naar God toe, maar ook naar de mensen toe, met name naar je broeders en zusters in Christus.
Belijdenis leg je niet alleen in je persoonlijke omgang met God af, maar ook in aanwezigheid van getuigen. (1 Tim. 6:12).
Want Vader heeft meer kinderen dan alleen jezelf.

Wat is het nut van drie plenzen water, enkele duizenden kilo's hout en steen, een stepeltje papier, een pot inkt en 1 woord als je eenmaal voor YHWH staat in jouw rechtszaak?

Bij deze rechtszaak zal ook aan de orde komen hoe wij met onze naasten, en dan met name met onze medechristenen zijn omgegaan. Daarin gaat het om het onderlinge liefdebetoon, de voorbede voor elkaar (2 Kor. 9:14), de onderlinge bemoediging, versterking en vermaning (1 Thess. 5:11-26), de onderlinge samenkomsten (Hebr. 10:25), de onderlinge zang tot eer van God (Ef. 5:19-21) enz. enz.

Dit alles opdat het lichaam van Christus meer en meer opgebouwd wordt tot een geestelijk huis (1 Petr. 2:5). Want we zijn als christenen allen tot 1 lichaam gedoopt (1 Kor. 12:13) en dit zal als het goed is ook blijken.

Kortom, we zullen ons zo opstellen in de gemeente zoals het bedoeld is. Het uitsluitend individueel christen zijn is volgens de Bijbel in elk geval niet de bedoeling.

En, voor hoeveel mensen zijn doop, kerk, bijbel en belijdenis niet hun afgoden geworden?

Dat zou erg zijn als dat zo was, maar het kan ook zijn dat je met het bestrijden hiervan met het badwater het kind weggooit. Het gaat erom om deze dingen in de juiste verhouding te zien.

[esra]

YHWH kan het echt geen moer schelen of jij "ja" hebt gezegd in een kerk.

Petrus staat niet te controleren aan de hemelpoort of jij wel in de kerk je belijdenis stempeltje gehaald hebt.

Ik heb een paar jaar geleden belijdenis gedaan. En sindsdien nog tientallen keren. Niet meer in kerken, maar naar YHWH toe. Toegeven dat het toch beter is bij Vader thuis. Dàt is belijdenis doen.

Belijden doe je niet alleen naar God toe, maar ook naar de mensen toe, met name naar je broeders en zusters in Christus.
Belijdenis leg je niet alleen in je persoonlijke omgang met God af, maar ook in aanwezigheid van getuigen. (1 Tim. 6:12).
Want Vader heeft meer kinderen dan alleen jezelf.

Wat is het nut van drie plenzen water, enkele duizenden kilo's hout en steen, een stepeltje papier, een pot inkt en 1 woord als je eenmaal voor YHWH staat in jouw rechtszaak?

Bij deze rechtszaak zal ook aan de orde komen hoe wij met onze naasten, en dan met name met onze medechristenen zijn omgegaan. Daarin gaat het om het onderlinge liefdebetoon, de voorbede voor elkaar (2 Kor. 9:14), de onderlinge bemoediging, versterking en vermaning (1 Thess. 5:11-26), de onderlinge samenkomsten (Hebr. 10:25), de onderlinge zang tot eer van God (Ef. 5:19-21) enz. enz.

Dit alles opdat het lichaam van Christus meer en meer opgebouwd wordt tot een geestelijk huis (1 Petr. 2:5). Want we zijn als christenen allen tot 1 lichaam gedoopt (1 Kor. 12:13) en dit zal als het goed is ook blijken.

Kortom, we zullen ons zo opstellen in de gemeente zoals het bedoeld is. Het uitsluitend individueel christen zijn is volgens de Bijbel in elk geval niet de bedoeling.

En, voor hoeveel mensen zijn doop, kerk, bijbel en belijdenis niet hun afgoden geworden?

Dat zou erg zijn als dat zo was, maar het kan ook zijn dat je met het bestrijden hiervan met het badwater het kind weggooit. Het gaat erom om deze dingen in de juiste verhouding te zien.

het is waar dat je met je belijdenis het uitspreekt naar de mensen toe, maar ik denk dat het belangrijkste is dat je tegen god zegt dat je bij hem wil horen. hij is tenslotte onze vader, en niet de dominee of de gemeente.

en het si de grootste onzin dat je meer liefde moet geven aan je medechristenen dan aan de "godelozen" of andere naasten. je moet juist heel veel liefde geven aan de mensen die god en jezus nog niet kennen, zodat je iets van Gods liefde aan hen laat zien. als je met pas beekeerden praat zullen ze je vaak vertellen dat dit komt door de liefhebbende (andere) houding die zij hebben ten opzichte van de wereld en hen. dat spreekt aan. LIEFDE spreekt aan, en als we met liefde spreken, laten we iets heel kleins zien van Gods liefde. als je om je heen kijkt zie je mensen op zoek, naar liefde, naar god. en wij hebben juist de kans om dat te laten zien.

[Nathanael]

De tekst in 1 Tim 6 : 12 gaat helemaal niet over belijdenis in de betekenis van "openbare geloofsbelijdenis in de PKN" of welke kerk dan ook.

11 Maar gij, o mens Gods, vlied deze dingen; en jaag naar gerechtigheid, godzaligheid, geloof, liefde, lijdzaamheid, zachtmoedigheid. Strijd den goeden strijd des geloofs, grijp naar het eeuwige leven, tot hetwelk gij ook geroepen zijt, en de goede belijdenis beleden hebt voor vele getuigen.

Het gaat om het getuige zijn en uitvoeren van de taak de Tim had. En dat was het evangelie verspreiden. De inhoud van beide belijdenissen lijken op elkaar, maar de structuur en doel en kerkelijke orde zijn volstrekt verschillend.

Ik ben het 100% met jullie eens dat we een geestelijk huis zijn; maar dat heeft niet zoveel met belijdenis te maken - dan gaat erom dat we samen Gods opdracht uitvoeren en dat we gemeenschap hebben. (je er zijn raakvlakken, maar alles heeft raakvlakken met alles).

[elbert]

Hmm, en de PKN, of welk ander kerkgenootschap dan ook, is toch geroepen om van dat geestelijk huis een gestalte te zijn, waarin samen gemeenschap wordt geoefend, of niet soms? Anders zou een kerkgenootschap geen enkel bestaansrecht hebben.
En het evangelie verspreiden gaat niet zonder het doen van belijdenis, zowel binnen als buiten een kerkgenootschap. En belijdenis doe je als het goed is niet 1 keer, al is het wel zo dat in de meeste kerken het 1 keer officieel voor de hele gemeente gebeurt. Daar is mijns inziens niets mis mee, integendeel.

[Raido]

Alleen is dat niet echt een belijdenis van je geloof maar van de kerkleer en dogma's in mijn mening. Het heet dan ook geen geloofsbelijdenis maar openbare belijdenis.

De jongeren krijgen, op grond van hun doop, bijzondere aandacht in de bevindelijke kring. Naast de zondagse kerkdienst wordt voor hen tussen september en april elke week één avond belegd waarop catechisatie wordt gegeven. Catechisatie is onderwijs aan jongeren van de gemeente in de leer van de Bijbel. Ook wordt tijdens de catechisatie met de jongeren gesproken. Het is de bedoeling dat dit onderwijs, dat veelal begint op 12-jarige leeftijd, op ongeveer 21-jarige leeftijd wordt afgerond met het doen van openbare belijdenis. Openbare belijdenis betekent dat iemand zich vrijwillig uitspreekt, in een samenkomst van de gemeente, dat hij of zij ook bij de kerk wil blijven. Na belijdenis is men belijdend lid van de kerk.

Tja.

[elbert]

Alleen is dat niet echt een belijdenis van je geloof maar van de kerkleer en dogma's in mijn mening. Het heet dan ook geen geloofsbelijdenis maar openbare belijdenis.

De jongeren krijgen, op grond van hun doop, bijzondere aandacht in de bevindelijke kring. Naast de zondagse kerkdienst wordt voor hen tussen september en april elke week één avond belegd waarop catechisatie wordt gegeven. Catechisatie is onderwijs aan jongeren van de gemeente in de leer van de Bijbel. Ook wordt tijdens de catechisatie met de jongeren gesproken. Het is de bedoeling dat dit onderwijs, dat veelal begint op 12-jarige leeftijd, op ongeveer 21-jarige leeftijd wordt afgerond met het doen van openbare belijdenis. Openbare belijdenis betekent dat iemand zich vrijwillig uitspreekt, in een samenkomst van de gemeente, dat hij of zij ook bij de kerk wil blijven. Na belijdenis is men belijdend lid van de kerk.

Tja.

In sommige bevindelijk gereformeerde kerken is dit inderdaad zo geworden. Maar oorspronkelijk was dit niet zo. In de vroege kerk werd men lid van de kerk door belijdenis van het geloof (en dus niet alleen door een instemmen met de leer van de kerk, maar een belijdenis van het geloof in Christus als persoonlijke Zaligmaker). Dit is zo in de vroege kerk, maar dat was ook zo in de kerk ten tijde van de Reformatie. Pas door invloeden uit de nadere Reformatie is het in sommige kerken een gebruik geworden om de openbare geloofsbelijdenis te beperken tot een instemmen met de leer. En sindsdien wordt dan een onderscheid gemaakt tussen kerkelijk recht en goddelijk recht enz. Mijns inziens een onjuiste keuze.

[Raido]

Ben ik het dus met jou eens, ik vind het nog steeds een eng idee om straks (binnen nu en twee jaar) die belijdenis te doen, je beloofd dan wel voor God en de gemeente dat je lid van die kerk zult blijven, en ik moet eerlijk zeggen ik ben het een heel eind eens met de formulieren maar niet met de uitwerking er van.

[Marnix]

Misschien moet je van tevoren eens duidelijk bespreken met je wijkouderling of dominee waar je ja op zegt.

Dat de belijdenis wordt misbruikt om iemand maar vooral voor zijn hele leven aan de kerk te binden is belachelijk. De vraag is of God centraal staat bij de belijdenis (wat ze natuurlijk wel vinden) of het kerkgenootschap. Dat van belijdenis iets is gemaakt waarbij je niet alleen ja zegt op God maar ook trouw zweert aan een bepaald kerkgenootschap is nou niet echt bijbels of zo.

[Javaca]

Okeej, dan heb ik niks gezegd

Mag ik vragen welke kerk dat is? Ik dacht dat in traditionele kerken niet zo ging?

PKN in Doorn (Samenstelling Ned. Herv. en Gereformeerd)

[Raido]

Misschien moet je van tevoren eens duidelijk bespreken met je wijkouderling of dominee waar je ja op zegt.

Dat de belijdenis wordt misbruikt om iemand maar vooral voor zijn hele leven aan de kerk te binden is belachelijk. De vraag is of God centraal staat bij de belijdenis (wat ze natuurlijk wel vinden) of het kerkgenootschap. Dat van belijdenis iets is gemaakt waarbij je niet alleen ja zegt op God maar ook trouw zweert aan een bepaald kerkgenootschap is nou niet echt bijbels of zo.

Als je nou ja zegt tegen God vond ik het al een stuk beter, maar je zegt ja tegen God door de dogmatiek van de kerk, de kerk is min of meer de spreekbuis richting God, op de manier zoals het in die kerk beschreven wordt is de enige manier..

Maar er leiden meerdere wegen naar Jezus, dat is denk ik de hoofdreden waarom ik er moeilijkheden mee heb, ik ontken de waarheid van de weg van mijn kerk niet, het is zeker de weg, het is een ware weg, maar niet de enige weg. Ik kan het niet voor mijzelf verantwoorden en voor God om te zeggen dat mensen buiten die weg naar Jezus verloren liggen.