Sterretje schreef:Ik denk dat het inderdaad waar is dat er vroeger veel minder op werd gelet. Bij uitzondering werden kinderen 'hogerop' gestuurd.
Nu gebeurd dat veel vaker. Ik was altijd mega druk en onrustig. Maar doordat ik alles wel opving en goede cijfers haalde was het enige wat de leerkracht deed.. me altijd straf geven

Er zijn best wat kenmerken van ADHD die bij mij passen. En ik herken me zelf ook wel in kinderen die ADHD hebben. Maar er zijn ook zaken bij mij die de meeste ADHD'ers niet hebben. Ik kan me in een boek begraven en 3 uur van de wereld zijn. Kan met b.v. fotosplakken e.d. uren achter elkaar geconcentreerd werken. Maar zet me niet aan het leren.. Ik denk dat ik alleen maar cum laude geslaagd ben doordat ik lees en opsla.. Maar het heeft wel eens stresse gekocht omdat er nog honderden pagina's bleven liggen die ik nog moest lezen

Het is denk ik goed dat kinderen er mee leren omgaan. Je leert wel jezelf remmen en grenzen stellen. Want je kunt echt wel eens moe worden van jezelf... en anderen erbij!
Maar het leren accepteren van jezelf is wel het eerste wat je moet doen.
(enne wervelwind.. ik herken me wel heel erg in je pos. punten

)
Ook ik herken mezelf ontzettend in de positieve punten van wervelwind en vooral ook in wat Sterretje vertelt.
Vroeger als kind was ik ontzettend druk. Mn moeder vertelt daar vaak over en standaard is het: ,,Jou moesten we bij wijze van spreken neerknuppelen 's avonds wilde je in bed stappen" en meer van dit soort verhalen.
Door de jaren heen ben ik niet veel veranderd. Ik kan ontzettend druk zijn (al neemt dit langzamerhand iets af), ben ontzettend impulsief en doe ik dingen eerst voor ik nadenk.
De laatste tijd dwing ik mezelf iets te doen als ik een drukke bui heb (soort van afreageren dus). Ik kan, net als Sterretje, in een boek duiken en niets meer horen of zien. Meestal echter ga ik schilderen (vandaar de naam Art Girl

) en daar ga ik zo in op, dat ik al het andere om me heen vergeet. Pas als ik tevreden ben met het resultaat, stop ik ermee en bijna altijd is het drukke dan voor even verdwenen.
Een tijd geleden is er bij een zeer naast familielid (die enorm op mij lijkt) ADHD geconstateerd. En iedereen zegt: ,,Dat heeft ze van jou." Ikzelf ben nooit getest op ADHD en zal dit ook niet doen. Ik heb mezelf nu geaccepteerd zoals ik ben. Toen ik verkering kreeg, heb ik me een tijd erg onzeker gevoeld. Nu ben ik hier helemaal overheen en gaat het fantastisch.
In m'n omgeving noemen ze me vaak "jonge hond", vanwege mijn drukte, enthousiasme en energie. Mij doet het niets. Ik ben zoals ik ben, en ik vind mezelf goed zoals ik ben. Ik ben ik en daar ben ik gewoon blij mee!
Schepen waren van hout en mannen van staal. Toen waren schepen van staal en mannen van hout. Nu zijn schepen van polyester en mannen? Die verschonen luiers