Faalangst

[Groelsje]

ja, dat klopt, en dat had ik ook al geschreven

Ok, dacht dat je nog niet de goede formulering had, maar dan zijn we het in ieder geval eens

ik heb ook wel last van faalangst maar dan is het eigenlijk meer examenvrees dan krijg ik dat blaadje voor me en dan word ik heel duizelig en zenuwachtig enzo maar is dat gewoon examenvrees of echt faalangst? Want ik kan me dan ook veel slechter concentreren..

Examenvrees is ook een vorm van faalangst volgens mij, alleen misschien iets minder heftig.

denk dat je examenvrees een soort van tijdelijke faalangst kan noemen of zo
Faalangst komt bij alles naar boven (tenminste bij mij wel ) en dus lijkt me examenvrees geen echte faalangst..

Ja, dat is denk ik ook zo. Examenvrees is denk ik vaak wel een onderdeel van echte faalangst, maar kan ook zonder de faalangst (waar het hier over gaat) voorkomen.

[aardmannetje]

Ja, dat is denk ik ook zo. Examenvrees is denk ik vaak wel een onderdeel van echte faalangst, maar kan ook zonder de faalangst (waar het hier over gaat) voorkomen.

Faalangst is angst om te falen
Examenvrees is vrees (lees ook angst of bang zijn) voor een examen.
waarom is iemand bang voor een examen? Omdat iemand de uitkomst negatief beinvloed met gedachten als ' dit gaat me niet lukken', 'het is zo moeilijk' en 'ik sla dicht'. Angst blokkeert en voila je gedachten komen uit!
Iemand is dus bang voor een examen omdat ie verwacht te falen, dus is ook dit een vorm van faalangst.

Zijn er dan soorten examenvrees waarbij iemand niet bang is voor de uitkomst maar voor iets anders?

[Loezje]

Ja, dat is denk ik ook zo. Examenvrees is denk ik vaak wel een onderdeel van echte faalangst, maar kan ook zonder de faalangst (waar het hier over gaat) voorkomen.

Faalangst is angst om te falen
Examenvrees is vrees (lees ook angst of bang zijn) voor een examen.
waarom is iemand bang voor een examen? Omdat iemand de uitkomst negatief beinvloed met gedachten als ' dit gaat me niet lukken', 'het is zo moeilijk' en 'ik sla dicht'. Angst blokkeert en voila je gedachten komen uit!
Iemand is dus bang voor een examen omdat ie verwacht te falen, dus is ook dit een vorm van faalangst.

Zijn er dan soorten examenvrees waarbij iemand niet bang is voor de uitkomst maar voor iets anders?

Aardmannetje, ik denk dat je de uitkomst nog niet negatief hoeft te beïnvloeden door dat soort dingen te bedenken. Je kunt er bang voor zijn, maar juist daardoor alerter worden; het adrenalinepeil in je lichaam stijgt etc. Dat is een beetje positieve examenstress die de meeste mensen nodig hebben om (tijdelijk) extra goed te presteren. Hier is niks mis mee, al voelt het op het moment vóór het examen niet lekker.
Wanneer die positieve stress omslaat in negatieve (dus echte faalangst) lukt het idd ook echt niet meer. Dit kan chronisch worden: wanneer je werkt bijvoorbeeld en je continue bang bent dat je je werk niet goed genoeg zult doen. Dan redt je 't nl niet meer met wat extra adrenaline en positieve ('examen')stress; op je werk moet je 40 uur per week goed presteren.
Zelf ken ik beide verschijnselen. Vlak voor een tentamen ben ik niet echt meer toerekeningsvatbaar , maar als ik eenmaal met m'n medestudenten in de zaal zit gaat het beter; 'k ben alleen nog een paar uur super-alert (is wel nodig ook) en daarna heb ik een dag barstende hoofdpijn.
Omdat ik op m'n werk doorlopend deze stress had, had ik dus ook doorlopend hoofdpijn. ('k Herken wel wat S-je hierover zegt; je gaat nog harder rennen om te laten zien wat je wel kunt.) 'k Ben hierbij geholpen door een prof en het resultaat is dat ik ca. 80% minder hoofdpijn heb. Helemaal kwijtraken lukt (nog) niet; er blijven pieken waarin de stress toeslaat en langer dan een dag duurt...

[aardmannetje]

Zijn er dan soorten examenvrees waarbij iemand niet bang is voor de uitkomst maar voor iets anders?

Aardmannetje, ik denk dat je de uitkomst nog niet negatief hoeft te beïnvloeden door dat soort dingen te bedenken. Het bedenken hiervan uit angst (dus niet stress) heeft per definitie dat effect (gestresst zijn hoeft niet in te houden dat je deze dingen denkt)
Je kunt er bang voor zijn, maar juist daardoor alerter worden; het adrenalinepeil in je lichaam stijgt etc. Dat is een beetje positieve examenstress die de meeste mensen nodig hebben om (tijdelijk) extra goed te presteren. Hier is niks mis mee, al voelt het op het moment vóór het examen niet lekker. Dit is dan ook niet de examenvrees waar het hier over gaat
Wanneer die positieve stress omslaat in negatieve (dus echte faalangst) lukt het idd ook echt niet meer. Dit kan chronisch worden: wanneer je werkt bijvoorbeeld en je continue bang bent dat je je werk niet goed genoeg zult doen. Dan redt je 't nl niet meer met wat extra adrenaline en positieve ('examen')stress; op je werk moet je 40 uur per week goed presteren.
Zelf ken ik beide verschijnselen. Vlak voor een tentamen ben ik niet echt meer toerekeningsvatbaar , maar als ik eenmaal met m'n medestudenten in de zaal zit gaat het beter; 'k ben alleen nog een paar uur super-alert (is wel nodig ook) en daarna heb ik een dag barstende hoofdpijn. (heb je aardig geforceerd gewerkt)
Omdat ik op m'n werk doorlopend deze stress had, had ik dus ook doorlopend hoofdpijn. ('k Herken wel wat S-je hierover zegt; je gaat nog harder rennen om te laten zien wat je wel kunt.) 'k Ben hierbij geholpen door een prof en het resultaat is dat ik ca. 80% minder hoofdpijn heb. Helemaal kwijtraken lukt (nog) niet; er blijven pieken waarin de stress toeslaat en langer dan een dag duurt...

Mijn conclusie: stress voor een examen kan simpelweg inhouden dat iemand de spanning over de uitkomst niet aankan, eerder gelooft in een negatieve uitkomst dan in een positieve. Achteraf kan blijken dat de stress niet nodig was omdat het resultaat van het examen positief uitpakt. Gezonde stress gaat m.i. niet gepaard met zulke desastreuse gedachten.
Stress of vrees kan wel zo verlammend werken dat het resultaat niet positief uitpakt, vervolgens verlies je het geloof in je kunnen en beinvloed je de uitkomst hiermee.

[Sabra]

negatief: je bent enorm zenuwachtig en gestresst...krijgt je tentamen...en klapt volledig dicht


positief: je bent zenuwachtig maar zodra je bezig bent ist over

Negatieve faalangst is een vorm van onzekerheid in taaksituaties, die wordt opgeroepen als de situatie als belangrijk of beslissend word ervaren. Deze vorm van angst heeft een desorganiserend effect, hetgeen tot uiting komt in remmingen van het denkproces, het vergeten van dingen die men normaal weet, sterke nervositeit, ongewenste fysiologische reacties als verhoogde hartslag, transpirerende handen etc.

Positieve faalangst heeft het karakter van een optimale spanningstoestand, waardoor men in spannende of belangrijke situaties beter gaat functioneren dan onder normale omstandigheden. Mensen met positieve faalangst werken onder een zekere druk of spanning liever en beter dan in rustige of spanningsloze situaties.

Positieve en negatieve faalangst zijn in een aantal opzichten elkaars tegengestelden, toch komt het voor dat beide aspecten in één persoon afwisselend kunnen voorkomen.

Hermans, H.J.M., Th. C.M. Bergen & R.W. Eijssen, Van Faalangst tot verantwoordelijkheid: het bevorderen van de motivatie in taaksituaties op school en in het gezin, Swets & Zeitlinger BV, Amsterdam, 1975

[aardmannetje]

Positieve faalangst heeft het karakter van een optimale spanningstoestand, waardoor men in spannende of belangrijke situaties beter gaat functioneren dan onder normale omstandigheden. Mensen met positieve faalangst werken onder een zekere druk of spanning liever en beter dan in rustige of spanningsloze situaties.

Dat 'liever' en 'beter' heeft dan ook alleen betrekking op het daarop volgende positieve resultaat . Voordat deze spanningssituatie zich aandient denken ook mensen met PF negatief over hun kunnen. De hoge verwachting die de situatie in zich heeft geeft hen dan ook een push up om boven hun verwachting te presteren. Na de prestatie zijn mensen met PF ervan overtuigt dat ze geen succes hebben gehad in wat ze deden terwijl juist dan cijfers en beoordelingen tegen verwachting hoog blijken te zijn. Het lijkt me voor beiden even vervelend om deze gedachten te hebben, PF-ers hebben alleen sneller kans om af te komen van faalangst omdat hun resultaten het tegendeel bewijzen van wat ze denken.

[Sabra]

Dat 'liever' en 'beter' heeft dan ook alleen betrekking op het daarop volgende positieve resultaat . Voordat deze spanningssituatie zich aandient denken ook mensen met PF negatief over hun kunnen. De hoge verwachting die de situatie in zich heeft geeft hen dan ook een push up om boven hun verwachting te presteren. Na de prestatie zijn mensen met PF ervan overtuigt dat ze geen succes hebben gehad in wat ze deden terwijl juist dan cijfers en beoordelingen tegen verwachting hoog blijken te zijn. Het lijkt me voor beiden even vervelend om deze gedachten te hebben, PF-ers hebben alleen sneller kans om af te komen van faalangst omdat hun resultaten het tegendeel bewijzen van wat ze denken.

Dat is niet wat Hermans schrijft. Ik gaf een korte samenvatting van wat hij schrijft over zowel NF als PF.

Positieve faalangst heeft niets te maken met negatieve gedachtes over zichzelf.

[aardmannetje]

Laat ik dan ook eens citeren :

Faalangst is de angst, die ontstaat als je moet presteren en die er vervolgens voor zorgt dat je minder goede resultaten haalt of zelfs dichtklapt of een black-out krijgt (=negatieve faalangst), of er voor zorgt dat je zeer goede resultaten haalt (=positieve faalangst) omdat je blijft denken dat je de stof te weinig beheerst en je daardoor overmatig goed voorbereid.

Faalangst gaat over je denken (“als ik deze vraag niet kan beantwoorden, wordt het niets met dit tentamen” of “ik ben de enige die het niet begrijpt”), over je gevoel (angst, onzekerheid, transpireren) en over je gedrag (heel veel uren boven je boeken hangen, het studeren uitstellen of je tentamen niet inkijken na de uitslag omdat je niet wil zien wat er fout ging).

Mensen die faalangstig zijn stellen vaak zeer hoge eisen aan zichzelf en mogen van zichzelf geen fouten maken.

Voor mensen die faalangstig zijn is het goed om je te realiseren dat er een groot verschil bestaat tussen spanning en stress/angst. Spanning is nodig om een prestatie te leveren, een beetje zenuwen voor een tentamen zorgen ervoor dat je op scherp staat en goed presteert. Teveel spanning zorgt ervoor dat je dichtklapt en niet meer goed kan nadenken en dus slecht presteert. Bron: VU Amsterdam, Faculteit der Medische Wetenschappen

[Jannoek]

Mensen die faalangstig zijn stellen vaak zeer hoge eisen aan zichzelf en mogen van zichzelf geen fouten maken.

dit gaat over Positieve Faalangst neem ik aan?

[Airke]

Ook over negatieve.

[aardmannetje]

nee J. dit gaat over beide soorten faalangst, ook als je negatieve faalangst hebt stel je hoge eisen aan jezelf, alleen doordat je blokkeert is ook de uitslag negatief. Een negatieve spiraal...

[André]

nee J. dit gaat over beide soorten faalangst, ook als je negatieve faalangst hebt stel je hoge eisen aan jezelf, alleen doordat je blokkeert is ook de uitslag negatief. Een negatieve spiraal...

En als je een 'beetje' TE veel eisen aan jezelf stelt kun je, kun je heh, er een pittige burnout van oplopen, en dat heeft dan ook weer te maken met hoe lang en hoe flexibel je kunt zijn, zeg maar hoelang kun je de boog gespannen houden. (hoe langer je dat kunt hoe vervelender het herstel)
Dus TE perfectionistisch zijn voor anderen, maar vooral voor jezelf zou ik (uit eigen ervaring) proberen te verminderen.

[aardmannetje]

nee J. dit gaat over beide soorten faalangst, ook als je negatieve faalangst hebt stel je hoge eisen aan jezelf, alleen doordat je blokkeert is ook de uitslag negatief. Een negatieve spiraal...

En als je een 'beetje' TE veel eisen aan jezelf stelt kun je, kun je heh, er een pittige burnout van oplopen, en dat heeft dan ook weer te maken met hoe lang en hoe flexibel je kunt zijn, zeg maar hoelang kun je de boog gespannen houden. (hoe langer je dat kunt hoe vervelender het herstel)
Dus TE perfectionistisch zijn voor anderen, maar vooral voor jezelf zou ik (uit eigen ervaring) proberen te verminderen.

Als je hiermee veerkracht bedoeld dan begrijp ik het, soms moet je idd spanning verminderen om door te kunnen gaan. Het balletje moet wel blijven rollen denk ik...burnout is te voorkomen als je vroegtijdig aan faalangst werkt.

[André]

nee J. dit gaat over beide soorten faalangst, ook als je negatieve faalangst hebt stel je hoge eisen aan jezelf, alleen doordat je blokkeert is ook de uitslag negatief. Een negatieve spiraal...

En als je een 'beetje' TE veel eisen aan jezelf stelt kun je, kun je heh, er een pittige burnout van oplopen, en dat heeft dan ook weer te maken met hoe lang en hoe flexibel je kunt zijn, zeg maar hoelang kun je de boog gespannen houden. (hoe langer je dat kunt hoe vervelender het herstel)
Dus TE perfectionistisch zijn voor anderen, maar vooral voor jezelf zou ik (uit eigen ervaring) proberen te verminderen.

Als je hiermee veerkracht bedoeld dan begrijp ik het, soms moet je idd spanning verminderen om door te kunnen gaan. Het balletje moet wel blijven rollen denk ik...burnout is te voorkomen als je vroegtijdig aan faalangst werkt.

Okay, veerkracht een ander woord
Een beetje offtopic, ik ben er ook van overtuigd dat perfectionistisch zijn niet per se iets met faalangst heeft te maken, in de zin van wat zouden ze wel niet denken, het kan ook zijn dat je het gewoon zelf graag zo wilt doen omdat je geen 'half' werk wilt 'afleveren' (dit is ook meteen de 'lastigste' vorm van perfectionistisch zijn)

[aardmannetje]

OK, in het kader van het bewijzen van het tegendeel, nl dat ook deze mogelijke vorm van perfectionisme te maken kan hebben met faalangst, gaan we off topic (of toch niet).

'Geen half werk af willen leveren' is toch niet per definitie perfectionistisch?