suus_ schreef:moooi artikel, de gevolgen zie nu nu al (van wat ouders hun kinderen aan zelfstandigheid mee geven)
vraag:
zou dit binnen onze gezinte meer worden gestimuleerd?
Op het hele topic:
Ik heb anderhalf jaar pabo gedaan, en in die tijd heb ik zeker wel gemerkt dat kinderen juist zelfstandig MOETEN zijn op school. Ze MOETEn alles zelf doen, zonder hulp. Er zijn nu al scholen waar een juf of meester een dag weg kan blijven, omdat de kinderen precies weten wat ze moeten doen die dag, die week. En een klasgenoot helpt als het even niet lukt, of een kind uit een hogere klas....
Suus:
Ik denk dat het in 'onze' gezindte minder is, die zelfstandigheid. Kinderen (of (jong)volwassenen moeten en mogen alleen nog dingen die hun ouders beslissen. Jongeren van 18 mogen niet zelf weten wat ze doen en waar ze heen gaan. Ouders vinden het fout, dus je mag er niet heen.
Dat vind ik geen zelfstandigheid.
Probeer als ouders je kind los te laten. laat ze ontdekken waarom iets fout is, en beagrumenteer dat. Dat mis ik zo vaak bij vrienden en vriendinnen van me. Het IS gewoon fout, dus je gaat er niet heen (18 jarige).
Ik heb veel zelf uit moeten zoeken, waarom iets fout was. Ik wilde andere gemeentes bezoeken. Want daar zongen ze lekker opwekking enzo. Mijn ouders vonden het niet fout, maar gaven wel aan, dat zij vonden dat je daar niet echt groeide in je geloof (ik weet het, das een mening van hen!).
Ik ben er heen gegaan. En nog eens en nog eens. En ik kwam erachter dat ik toch de preek bij mij in de kerk ging missen. En heb toen 'helemaal' voor onze gemeente gekozen. niet omdat mijn ouders dat willen, maar omdat zij mij vrij hebben gelaten zelf te ontdekken dat ik daar het beste thuishoor...
toen ik 16 werd zeiden mijn ouders al: nu heb je meer zelfverantwoordelijkheid. Wij beslissen niet meer voor je. Je kunt altijd onze hulp vragen, maar je moet zelf gaan ontdekken wat je wilt en kunt.
Toen ik 18 werd gaven mijn ouders(op mjn verjaardag tegen een vriendin van me) aan: als je dochter 18 wordt, heb je weinig te zeggen over ze. Ze zijn volwassen. Ze hebben hun eigen ideeen en meningen. Je moet erop vertrouwen en hopen dat ze geen dingen doen die tegen de Bijbel indruisen, maar als ze het nou iets anders doen dan wij het doen, dan moeten wij dat accepteren. Sowieso omdat het vaak bijzaakjes zijn, en ook omdat ze volwassen is...
En dat vink wel super!
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...