Inspector Morse schreef:The Edge haalt terecht aan dat de term "Grieks denken" te vaag en te algemeen is. Die term is dan ook slecht gekozen door mij. Het gaat mij erom dat in de Bijbel veel taalgebruik en myhtologie is overgenomen uit de omringende (vaak hoogstaandere) beschavingen. Mijn punt is nu net dat zulke duidelijke stijlelementen (een zoon van God, opstaan uit de dode, spuw dat gebruikt wordt om blinden te doen zien enz....) nooit onderwerp mogen worden van bindende objectieve dogmatiek!!! Het gaat hier om een symbolische vertaling van een diep beleefde werkelijkheid, dit verplicht gaan stellen als obejectieve geloofswaarheden kan in mijn ogen niet.
Zou je het ook niet als volgt kunnen zien? Die heidense mythen zijn een fletse weerkaatsing voor wat in de toekomst gaat gebeuren. Het is dus niet zozeer een overname van het christelijke geloof van heidense mythen, maar een nog aanwezig, zij het beperkt, godsbesef van heidenen die ook het offer van Jezus Christus voorafspiegelen. -> Het ruime hemelrond vertelt met blijde mond Gods eer en heerlijkheid (psalm 19, berijmd). Kortom, de heidense volkeren hadden evenals de Joden voorafspiegelingen van wat er zou moeten gebeuren om met God in het reine te komen.
Een tweede punt is dat mythen slechts mythen zijn, met een kern van waarheid. Jezus Christus is realiteit, de waarheid. De discussie komt dan ook in een ander licht te staan, toch? Hij is een meetbaar persoon, de geopenbaarde volheid van God. De bijbel is niet slechts een mythe maar een verslag van gebeurtenissen van ooggetuigen. Het referereert dus aan de tastbare werkelijkheid. DIt kun je niet van mythen zeggen. Hoe kun je dan zeggen dat mythen de tastbare werkelijkheid beinvloedt. Het lijkt me veel eerder andersom.