Melody schreef:Het komt op mij meestal heel lullig over als je andermans problemen gaat relativeren. Ik heb dan altijd het gevoel niet serieus genomen te worden.
Oja, dat geloof ik vast! En dat probeer ik hier niet mee te zeggen, echt niet.
maar ik ervaar om mij heen echt heel erg dat als je vrolijk bent, en je problemen niet steeds naar voren haalt, dat de mensen om je heen ook vrolijk worden.
In een enkel geval, bij hele goeie vrienden enzo, zeg ik soms ook wel eens: maar wat vind jij nou? Is het echt nodig denk je om hier zo'n ophef over te maken?
En dat vinden mensen soms irritant, maar later komen ze er vaak op terug: Idd, als je de fijne kanten van het leven benadrukt leef je vaak ook vrolijker, en zie je meer de leuke dingen.
Ik zelf probeer in alles iets positiefs te zien. niet omdat ik zo geweldig ben, maar omdat ik denk dat het niet Gods bedoeling is met ons, dat wij maar shagrijnig doen, en onze problemen alleen maar erger maken door ze duizend keer te vertellen en steeds erger te maken, maar dat we ook blij kunnen zijn om wat Hij ons ook geeft!
En ik weet zeker dat God je ook daarbij helpt.
En ja, iedereen heeft wel eens een dip(je)
En ik moet eerlijk zeggen: ik heb er een vreselijke ervaring mee

Dus, het is niet dat ik maar wat roep, en dat ik anderen veroordeel, maar het is meer om aan te geven dat het echt werkt

(oke, bij mij dan, en bij mensen om mij heen)
Oja, het is niet zo dat je je problemen nooit moet vertellen. Soms is het juist fantastisch om eens te doen, dat helpt je er vaak ook bovenop, maar ik bedoel meer je problemen op de voorgrond laten zijn, en dat je eigen functioneren erdoor belemmerd wordt vaak....
Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...