Verloven: wel of niet?

[ahuibers]

Dat klopt helemaal,
Maar wij vinden dat dat er bij hoort.
Het is gewoon iets heel leuks.
Een dagje samen uit ofzo.
En dat geeft echt niet aan dat je dan een stap zet van nu kan ik niet meer terug want dat is nu al het geval.

[Claire]

ik wil wel verloven vindt het gewoon leuk! Ook omdat wij heel lang verkering (5 jaar) hebben eer we gaan trouwen, vindt ik het gewoon een leuke stap (na drie jaar), mijn vriend zou graag gewoon lkr saampies daarna uit eten gaan ofzo maar ik wil wel wat fam en vrienden uitnodigen, en heus niet alleen voor de cadeautjes, gewoon gezellig met elkaar!

[Hannes]

ik wil wel verloven vindt het gewoon leuk! Ook omdat wij heel lang verkering (5 jaar) hebben eer we gaan trouwen, vindt ik het gewoon een leuke stap (na drie jaar), mijn vriend zou graag gewoon lkr saampies daarna uit eten gaan ofzo maar ik wil wel wat fam en vrienden uitnodigen, en heus niet alleen voor de cadeautjes, gewoon gezellig met elkaar!

Helemaal mee eens! Bij mij wordt het totaal 6 jaar, 7 maanden en 1 week. Dan is het toch wel leuk om eens een tussenstapje te doen. Trouwens: beloftes moet je houden, dus als je bij je verloving belooft met iemand te trouwen, zit je eigenlijk al aan elkaar vast! niet dat ik dat in mijn geval erg vind ofzo...

[Ikke21]

Mijn man en ik zijn ook verloofd... gewoon of een stap dichter te komen bij het huwelijk en ook op die manier trouw beloofd... het is gewoon een stapje verder dan verkering..

[kipje18]

Ik vind verloven wel leuk... er zit bij mij wel een bepaalde gevoelswaarde aan. Ik denk dat ik het dan gewoon samen met m'n vriend zou doen en niet met de hele familie erbij.

[ezri]

Het spijt me zeer, maar verloven vind ik niet meer van deze tijd. Ik zou er nooit aan beginnen. En het argument om het voor de cadeaus te doen vind ik ronduit asociaal. Ten eerste krijg je zooi waar je helemaal niet op zit te wachten en ten tweede regel ik liever mn eigen zaakjes dan afhankelijk te zijn van de gunsten van iemand anders.
Verder: zo'n ring pas in de kerk aan elkaar geven op je trouwdag is vroeg zat, je kunt 'm tenslotte nog je hele leven om je vinger hebben.

Ik ken trouwens een stel dat erg veel van elkaar houdt en wat graag wilde gaan trouwen, maar daar het geld niet voor had. Ze hadden ook niet de discipline om te wachten met sex tot hun huwelijk, dus zijn ze verloofd en dat had de gevoelswaarde van een huwelijk voor hen. Toen volgde de 'verlovingsnacht' en vanaf die tijd hadden ze dus ook sex.

[Rock-G]

Bij verloven hoort dus ook een ring toch? (aan je linkerhand dan toch?)

Ik hoorde pasgeleden de oorsprong van de ring (best bizar verhaal) :

Vroeger,heel vroeger, in de tijd van de holbewoners 'stalen' de mannen een vrouw uit een andere stam,en bonden die vast aan handen en voeten.Waren ze eenmaal 'getrouwd' dan kreeg de vrouw een touwtje om haar vinger..als herinnering. Eigenlijk is dat hele ringenverhaal dus zeer vrouwonvriendelijk..

Maargoed,om weer even on-topic te gaan ..zoals iemand al zei, verloven is een beetje een lege traditie, ik kan wel andere redenen bedenken om een feestje te houden,maargoed,ieder z'n/haar eigen keuze.

P.S : hoorde ook iemand over ondertrouw. Heb dat nooit begrepen,is dat een kerkelijk iets ofzo?

[Daphne]

nee, dat doe je in het gemeentehuis, een week of 4 voor de bruiloft.

[Lalage]

Ondertrouw is verplicht als je voor de burgerlijke stand wilt trouwen. Volgens mij moet dat tussen 2 weken en een jaar van tevoren. Heb je nog even bedenktijd.

[Markie]

Het is gebruikelijk om 6 weken voor het trouwen in ondertrouw te gaan.

[Aragorn]

Het spijt me zeer, maar verloven vind ik niet meer van deze tijd.

Het universele non-argument..

[Jannoek]

Het is gebruikelijk om 6 weken voor het trouwen in ondertrouw te gaan.

nee hoor, da's helemaal niet zo gebruikelijk
Ondertrouw is een jaar 'geldig' en je kan het doen tot 2 weken voor je huwelijk. Ja, beide uitersten komen voor (en ik kan het weten want mn moeder is ambtenaar vd burgerlijke stand )

En verloven, 'k heb nog nooit op 't punt gestaan, dus ik heb me er ook nog nooit echt in verdiept
Aan de ene kant lijkt het me wel 'leuk', aan de andere kant heb ik zoiets van: nee, 't heeft geen enkele meer waarde. En 'k denk dat ik meer het laatste vind dan het eerste

[ezri]

Het spijt me zeer, maar verloven vind ik niet meer van deze tijd.

Het universele non-argument..

is niet als argument bedoeld, ik (als post-modern persoontje ) vind het gewoon niet meer in deze tijd passen, is eerder een gevoelskwestie, iig geen argument.

[trijntjejohanna]

mijn nicht was al bijna 2 jaar verloofd.. tis nu over.. ze waren op mekaar uitgekeken......

[Nathanael]

Van Dale: verloven - "1361(...)zich door een trouwbelofte verbinden.

Het idee van verloven was dat men aan elkaar beloofde te zullen trouwen. Het stamt uit de de tijd dat we nog geen verkeringen hadden zoals nu. Het schept duidelijkheid naar de buitenwereld - ze weten dat je niet meer vrij bent. (de ondertrouw van bijv. Jozef en Maria lijkt hier wel op).

Ook als paren zich niet officeel verloven, zijn ze dus volgens deze definitie als ze tegen elkaar 'ik zal met jouw trouwen', verloofd.

Het krijgen van cadeaus was vroeger noodzaak: op deze manier hielpen de mensen elkaar de dingen die je in een huishouden nodig had bij elkaar te krijgen (net als met het trouwen), maar dat is nu nog nauwelijks nodig al is het wel leuk om gewoon te geven bij een felicitatie.

Ondertrouw is de ambtelijke tegenhanger en was bedoeld om onder meer vast stellen of iemand nog ongetrouwd was. Daarom werd het op het gemeentehuis aangeplakt (het moest dus in de woonplaats van een van beiden zijn), en vanwege de sociale controle kon er dus altijd een stokje voor gestoken worden als iemand nog ergens een tweede partner had zitten (lees Jane Eire van C. Bronte, waarin iemand ook wil trouwen, terwijl hij al met een (waanzinnige) vrouw getrouwd was).

Wat mij betreft vallen ondertrouw en verloving samen.

Verplicht? Welnee, het moet wel een doel dienen. En je aan elkaar beloofd met elkaar te trouwen, is het toch logisch dat je dat aan je ouders, vrienden, etc verteld? Dat kan heeeeeel officieel en dan noem je het verloving, maar dat hoeft niet.

God heeft het huwelijk geschapen (Gen 2, Matth 6 e.a.). Het gaat er vooral om het verloven een doel dient in relatie hiermee. Het kan een middel zijn als een stap naar een huwelijk. Het lijkt me voor beide partners leuk om zekerheid te hebben na een verkeringstijd dat de kennismakingsperiode een 'ja' op gaat levereren Maar het blijft een belofte, dus het kan zijn dat mensen zich (onterecht) terugtrekken.