Berichtdoor Johanne » 23 mei 2005 00:06
Stad staat stil
Draaimolen staakt
Hossende menigte zwijgt
Pakken keren huiswaarts
Wind steekt op
Nacht valt
In een hoekje
Door koude bevangen
Liggend op vodden
Uitgemergeld, wachtend
Tot het licht
Einde aan de nacht brengt
Haastende mensen
Haar wéér negeren
De schaduwzijde van
De stad
Dag staat op
Draaimolen draait
Hossende menigte joelt
Pakken hebben haast
Zon straalt licht
Stad leeft
*erg inspiratieloos dit keer, getracht toch iets te produceren
*
"I am a lonely soldier, I fight my own war
Everyone's caught up in themselves
My wounded soul is tearing me down"
-Narnia-
Het is pas mijn tweede gedicht in dit soort - dus dat schiet nog niet erg op - maar de vorige heb ik wel geplaatst op een dichtwebsite.
