Verschillen tussen Lutheranisme en Calvinisme

[Optimatus]

Waar liggen nu exact de verschillen?

[elbert]

De lutherse sacramentsleer (zowel avondmaal als doop) en afval der heiligen zijn zaken die o.a. in de onveranderde Augsburgse confessie worden beleden en die in tegenspraak zijn met de gereformeerde belijdenissen.

[Boekenlezer]

Een verschil is de avondmaalsbeschouwing:
Lutheranisme: consubstantiatieleer (Christus aanwezig bij het brood en de wijn) i.p.v. de RK transsubstantiatieleer (brood en wijn veranderen in het lichaam en bloed van Christus.).
Het calvinisme stelt dat brood en wijn gewoon brood en wijn blijven, en dat er niks bijzonders mee gebeurt. Het zijn gewoon symbolen, dacht ik. (Maar wellicht is hier meer over te zeggen.)
Dat is i.i.g. één verschil.

O ja: liturgie.
Luther was terughoudend in het afschaffen van allerlei roomse dingen. Hij had zoiets van: 'ik ben een reformator, geen revolutionair.' Als het niet nadrukkelijk tegen de Bijbel inging, mocht het blijven.
Bij Calvijn zien we meer een rigoureuze herinrichting van de liturgie: zo sober mogelijk.

En - ja, er komen me steeds meer verschillen te binnen - de tweerijkenleer van het lutheranisme. Het rijk van de kerk, en het rijk van de wereld. Dat veroorzaakte een bepaald dualisme, waardoor Duitse burgers vrij onkritisch konden zijn naar de staat toe.
Calvijn zag hier meer eenheid in. (De overheid als Gods dienares.)

Er zal nog wel meer te noemen zijn.

[jas]

De lutherse sacramentsleer (zowel avondmaal als doop) en afval der heiligen zijn zaken die o.a. in de onveranderde Augsburgse confessie worden beleden en die in tegenspraak zijn met de gereformeerde belijdenissen.

Nooit, maar dan ook nooit heeft Luther de afval der heiligen beleden. Wel dat gelovigen de ware leer verlaten en een dwaalleer aanhangen, maar niet dat zij het geloof zelf kwijtraken.
Ik ben net zijn boek over Het Regtveerdigend Geloof aan het lezen (galatenbrief) en Luther is op deze punten absoluut zuiver.

[elbert]

De lutherse sacramentsleer (zowel avondmaal als doop) en afval der heiligen zijn zaken die o.a. in de onveranderde Augsburgse confessie worden beleden en die in tegenspraak zijn met de gereformeerde belijdenissen.

Nooit, maar dan ook nooit heeft Luther de afval der heiligen beleden. Wel dat gelovigen de ware leer verlaten en een dwaalleer aanhangen, maar niet dat zij het geloof zelf kwijtraken.
Ik ben net zijn boek over Het Regtveerdigend Geloof aan het lezen (galatenbrief) en Luther is op deze punten absoluut zuiver.

De onveranderde Augsburgse Confessie is van Melanchton. In art. 12 van de onveranderde Augsburgse Confesse worden de Anabaptisten vervloekt, omdat zij leren dat de gerechtvaardigden de Geest niet kunnen verliezen. Ik heb hier nog wat achtergrondcommentaar bij gevonden van J. van Genderen:

"Melanchton was wel overtuigd, dat de kerk altijd zou blijven bestaan. Maar blijkens de Loci van 1559 hangt dat voor hem niet samen met de belofte van de volharding van de gelovigen (...) Volgens de lutherse theologen uit de bloeitijd van de orthodoxie zijn David en Petrus totaal afvallig geworden. Zij verloren door hun zonden de genade, het geloof en de Heilige Geest (...) In de lutherse voorstelling is een duidelijk motief te herkennen. In de lijn van wat al in de Augsburgse Confessie en in de Schmalkaldische Artikelen is opgemerkt aan het adres van sommige spiritualisten en sektariërs, is er beduchtheid voor geestdrijverij (...) De gereformeerde zienswijze zou tot gerustheid, overmoedig vertrouwen en hoogmoed leiden, waarbij het met de zonden niet zo nauw meer genomen wordt en het aan waakzaamheid ontbreekt", De continuïteit van geloof en kerk, 9-10.

[jas]

De lutherse sacramentsleer (zowel avondmaal als doop) en afval der heiligen zijn zaken die o.a. in de onveranderde Augsburgse confessie worden beleden en die in tegenspraak zijn met de gereformeerde belijdenissen.

Nooit, maar dan ook nooit heeft Luther de afval der heiligen beleden. Wel dat gelovigen de ware leer verlaten en een dwaalleer aanhangen, maar niet dat zij het geloof zelf kwijtraken.
Ik ben net zijn boek over Het Regtveerdigend Geloof aan het lezen (galatenbrief) en Luther is op deze punten absoluut zuiver.

De onveranderde Augsburgse Confessie is van Melanchton. In art. 12 van de onveranderde Augsburgse Confesse worden de Anabaptisten vervloekt, omdat zij leren dat de gerechtvaardigden de Geest niet kunnen verliezen. Ik heb hier nog wat achtergrondcommentaar bij gevonden van J. van Genderen:

"Melanchton was wel overtuigd, dat de kerk altijd zou blijven bestaan. Maar blijkens de Loci van 1559 hangt dat voor hem niet samen met de belofte van de volharding van de gelovigen (...) Volgens de lutherse theologen uit de bloeitijd van de orthodoxie zijn David en Petrus totaal afvallig geworden. Zij verloren door hun zonden de genade, het geloof en de Heilige Geest (...) In de lutherse voorstelling is een duidelijk motief te herkennen. In de lijn van wat al in de Augsburgse Confessie en in de Schmalkaldische Artikelen is opgemerkt aan het adres van sommige spiritualisten en sektariërs, is er beduchtheid voor geestdrijverij (...) De gereformeerde zienswijze zou tot gerustheid, overmoedig vertrouwen en hoogmoed leiden, waarbij het met de zonden niet zo nauw meer genomen wordt en het aan waakzaamheid ontbreekt", De continuïteit van geloof en kerk, 9-10.

Kan me niet schelen wat die lutherese theologen ervan vinden. In elk geval is dat niet de leer van Luther zelf.

[elbert]

Kan me niet schelen wat die lutherese theologen ervan vinden. In elk geval is dat niet de leer van Luther zelf.

Dan hebben we een verschil tussen Luther en het lutheranisme (waar dit topic mede over gaat).
Een interessante vraag is trouwens of er een verschil is tussen Calvijn en sommige vormen van het calvinisme. De vraag stellen is hem bijna beantwoorden denk ik.

[jas]

Kan me niet schelen wat die lutherese theologen ervan vinden. In elk geval is dat niet de leer van Luther zelf.

Dan hebben we een verschil tussen Luther en het lutheranisme (waar dit topic mede over gaat).
Een interessante vraag is trouwens of er een verschil is tussen Calvijn en sommige vormen van het calvinisme. De vraag stellen is hem bijna beantwoorden denk ik.

Dat klopt, er zijn heel veel verschillen, getuige de diversiteit aan kerken die zich allemaal calvinistisch noemen.

[Lichtzwaard]

Avondmaalsleer.

Rooms Katholiek;
Brood en wijn veranderen in het Lichaam en Bloed van Christus.Het brood is dus werkelijk een stukje van het Lichaam van Christus.
Het Avondmaal is een onbloedige herhaling van het offer van Christus op Golgotha.
Hey Avondmaal is niet alleen een gave van God aan de mens,maar ook een gavevan de mens aan God.


Luther;
Christus is met,in en onder het brood aanwezig, dus letterlijk voor het geloof dat Hem doet eten en drinken.
Bij de viering van het Avondmaal gaat het om de werkelijke, lichamelijke tegenwoordigheid van Christus.

Zwingli;
(deze avondmaalsleer is een dwaling)
Het Avondmaal is een gedachtenismaal, een opfrisser der gedachtenis en een verkondiging en lofprijzing van Christus.
Het is een herinneringsmaal aan wat vroeger gebeurde; de verzoening met God door Christus.
Christus is niet lichamelijk tegenwoordig bij de viering van het Avondmaal.


Calvijn;
Het gaat bij de Avondmaalsviering niet om iets Brood en Wijn, maar om Iemand dus Christus;Christus is geestelijk en zeer reeel aanwezig.
Lichamelijk is Chritus in de Hemel, hier moeten onze harten op gericht worden(sursum corda)
De gemeenschap met Christus wordt verkregen door(epiclese) de Heilige Geest.




Evangelie volgens St.Johannes;6-22-59.

[hamlap]

Een ander verschil is het derde gebruik van de wet dat de Lutheranen niet kennen: zij kennen niet het gebruik van de wet als regel der dankbaarheid.

[Boekenlezer]

Een ander verschil is het derde gebruik van de wet dat de Lutheranen niet kennen: zij kennen niet het gebruik van de wet als regel der dankbaarheid.

Hmm, interessant.
Eigenlijk ken ik ook maar twee functies van de wet:
- het middel om jezelf aan je schuld te ontdekken, en Christus nodig te krijgen (tuchtmeester tot Christus),
- als regel om naar te leven, vanuit het nieuwe wedergeboren leven (regel van de dankbaarheid).
Mis ik iets? Of heb ik misschien twee functies in één punt weergegeven, waarschijnlijk het eerste punt?

[hamlap]

Een ander verschil is het derde gebruik van de wet dat de Lutheranen niet kennen: zij kennen niet het gebruik van de wet als regel der dankbaarheid.

Hmm, interessant.
Eigenlijk ken ik ook maar twee functies van de wet:
- het middel om jezelf aan je schuld te ontdekken, en Christus nodig te krijgen (tuchtmeester tot Christus),
- als regel om naar te leven, vanuit het nieuwe wedergeboren leven (regel van de dankbaarheid).
Mis ik iets? Of heb ik misschien twee functies in één punt weergegeven, waarschijnlijk het eerste punt?

- algemeen / maatschappelijk gebruik van de wet -> usus politicus
- zondendetector -> usus elenchticus
- regel der dankbaarheid

[parsifal]

Een ander verschil is het derde gebruik van de wet dat de Lutheranen niet kennen: zij kennen niet het gebruik van de wet als regel der dankbaarheid.

Hmm, interessant.
Eigenlijk ken ik ook maar twee functies van de wet:
- het middel om jezelf aan je schuld te ontdekken, en Christus nodig te krijgen (tuchtmeester tot Christus),
- als regel om naar te leven, vanuit het nieuwe wedergeboren leven (regel van de dankbaarheid).
Mis ik iets? Of heb ik misschien twee functies in één punt weergegeven, waarschijnlijk het eerste punt?

die tuchtmeester lijkt me uit zijn verband gerukt. (Uit het verband lijkt het woord "tot" voornamelijk een tijdsaanduiding te zijn).

Verder ziet die derde functie bij hamlap er een stuk minder oud uit dan de rest

[Boekenlezer]

Een ander verschil is het derde gebruik van de wet dat de Lutheranen niet kennen: zij kennen niet het gebruik van de wet als regel der dankbaarheid.

Hmm, interessant.
Eigenlijk ken ik ook maar twee functies van de wet:
- het middel om jezelf aan je schuld te ontdekken, en Christus nodig te krijgen (tuchtmeester tot Christus),
- als regel om naar te leven, vanuit het nieuwe wedergeboren leven (regel van de dankbaarheid).
Mis ik iets? Of heb ik misschien twee functies in één punt weergegeven, waarschijnlijk het eerste punt?

die tuchtmeester lijkt me uit zijn verband gerukt. (Uit het verband lijkt het woord "tot" voornamelijk een tijdsaanduiding te zijn).

Verder ziet die derde functie bij hamlap er een stuk minder oud uit dan de rest

De tuchtmeester uit zijn verband gerukt? Verklaar je nader, want dit zegt me niks.
(En 'tot' is gewoon een ouderwetse vertaling van 'eis', wat wij hedentendage gewoonlijk met 'naar' vertalen.

[parsifal]

Een ander verschil is het derde gebruik van de wet dat de Lutheranen niet kennen: zij kennen niet het gebruik van de wet als regel der dankbaarheid.

Hmm, interessant.
Eigenlijk ken ik ook maar twee functies van de wet:
- het middel om jezelf aan je schuld te ontdekken, en Christus nodig te krijgen (tuchtmeester tot Christus),
- als regel om naar te leven, vanuit het nieuwe wedergeboren leven (regel van de dankbaarheid).
Mis ik iets? Of heb ik misschien twee functies in één punt weergegeven, waarschijnlijk het eerste punt?

die tuchtmeester lijkt me uit zijn verband gerukt. (Uit het verband lijkt het woord "tot" voornamelijk een tijdsaanduiding te zijn).

Verder ziet die derde functie bij hamlap er een stuk minder oud uit dan de rest

De tuchtmeester uit zijn verband gerukt? Verklaar je nader, want dit zegt me niks.
(En 'tot' is gewoon een ouderwetse vertaling van 'eis', wat wij hedentendage gewoonlijk met 'naar' vertalen.

Oke het gaat om het woordje "tot" Uit het verband en een commentaar van John Stott. maak ik op dat hier "tot" gelezen moet worden als "totdat" als een tijdsaanduiding en niet als "leidend naar." Dus vroeger waren wij onder de wet, als tuchtmeester. Zonder Christus is er geen andere motivatie om de wereld leefbaar te houden. Maar nu onder het geloof is dat motief er wel.