in het dagboekje waaruit ik 's avonds altijd lees is bidden aan het begin van deze maand behandeld. Het volgende stuk is me bijgebleven:
Neem de tijd voor je gebed!
Let op de opbouw van je gebeden.
zoals Jezus jou en mij met het 'Onze Vader leerde
Maar beperk je spreken net God niet tot vastegestelde momenten
Bid zonder ophouden
Dat betekende dat je ook minder geformuleerd mag bidden
Zomaar, tussendoor
Waar je ook bent
Op je werk, school, thuis of op de fiets.
Bidden...
Is soms niet meer dan een zucht...
Als al die problemen je soms somber maken
Als je verdrietig bent
Als je 'zomaar'even met je Vader wil praten
Zonder dat een ander er ook maar iets van merkt!
Bidden...
Is soms niet meer dan een blik omhoog
Een blik vol verwondering
Dat je 'zomaar'even mag danken
Als je je blij voelt
Dat je Hem mag danken voor al het goed dat Hij geeft!
Bidden...
Is veel meer dan het indienen van een verlanglijst
Het is 'zomaar' in gesprek zijn met Hem
Herken je je in deze omgang met de Heere?
Als een kind dat met Vader spreekt?
Door Zijn Geest wil Hij het jou leren.
Als jij Hem daarom bidt!
Ik herken mezelf hier veel in. Bidden dat is vaak mijn hart leegstorten, maar ook vragen om Zijn leiding in mijn leven. Ik heb dan echt persoonlijk contact met God.
Hoe ik dat aan niet gelovigen uitleg.... als praten met God.... praten zoals je met een goede vader zou doen. Vragen of advies, maar ook je leven voor hem neerleggen... Ja eigelijk uitademen in God
Ook moet ik denken aan het volgende citaat:
Gebed is de sleutel voor de morgen en de grendel voor de avond!