Angst voor kerken

[Optimatus]

Beste Deekaa,

Kijk eens in dit topic. Even de daar gevoerde discussie negeren, maar de kern van het topic zoeken. We kunnen altijd met een groepje refowebbers inclusief jou een paar kerkdiensten ergens in het land bezoeken. De mismeeting van afgelopen woensdag was in elk geval een heel groot succes, als iemand met een geweldige evangelische kerk komt aanzetten, ga ik ook mee.

[Marnix]

Jeugddienst Kingsize in Oosterbeek?

Voda loopt de Meerkerk ook al een poosje te promoten, misschien leuk om daar een keer heen te gaan met z'n allen

maar ja, niet echt een oplossing in dit geval, een vaste gemeente is toch wel zo prettig

[joris]

beste Deekaa,
het spijt me als ik je in deze topic erg veel pijn heb gedaan. Neem dan aub contact op via pb of msn. Echt waar, je bent welkom.
IK heb je beginverhaal nog eens goed gelezen. HEt is een ongelooflijk moeilijke tijd voor jou geweest en nog is het niet gemakkelijk.
Er is een aantal wetmatigheden in jouw verhaal:
- depressie levert altijd een gevoel van verwaarlozing en minderwaardigheid op. En ook het gevoel dat niemand je begrijpt en niemand je ziet staan
- depressie levert ook altijd een schuldgevoel op: waarom ben ik niet blij met mijn leven, terwil ik het van God gekregen heb?
- Alcoholmisbruik levert altijd een schuldgevoel op: dubbel leven, ik ben niet wie ik ben, ik voel me vrolijk als ik gedronken heb en waarom kan ik dat niet zonder drinken, enz.
- en verder, de grote wetmatigheid: MENSEN ZIJN BANG VOOR PROBLEMEN! Mensen lopen het liefst om moeilijke situaties heen. Niet dat ze allemaal priesters en levieten zijn, misschien zijn sommigen best in hun hart een barmhartige samaritaan, dat merk je immers ook in het leven van je ouders. Maar als ze voelendat er een echt probleem achter zit, en dat is bij jou waarschijnlijk zo, dan haken ze af. Omdat ze zich onmachtig voelen. Ze kunnen het niet.

Misschien is het ooit goed om je kerk te benaderen. Maar niet om te ggen wat je pijn heeft gedaan, maar om te vertellen hoe jij in elkaar zit en wat God in je leven heeft gedaan. Dat zou veel positiever zin toch? ik geloof heilig in het bijbelse principe van; overwin het kwade door het goede.

Wat je nu moet doen is aan de slag gaan met vergeving. vooral: jezelf vergeven. JIj moet weer jezelf in e ogen kunnen kijken. Je moet weer met God durven praten. WEg met die schuldgevoelens (denk je echt dat God niet zou begrijpen dat je een poos niet in de kerk bent geweest?, gezondheid gaat voor hoor). Neem iemand in de arm die jou kan helpen eerlijk naar je situatie te kijken. Als je eerlijk naar jezelf kunt kijken en jezelf terecht kunt wijzen, dan kan je ook op een stevige manier jezelf gaan presenteren in de gemeente als je dat dan nog nodig vind. Hoe je je voelt en wie je bent, dat bepaalt God. Dat bepaal jij. Dat bepalen niet de mensen in je gemeente.

Al die geliuiden hier van: we zijn toch een gemeente, en we zijn er toch voor elkaar. Ja leuk! Allemaal waar! maar nu even niet!

[DeeKaa]

Ik blijf even weg uit mijn eigen topic... bedankt voor alle reacties tot zover in ieder geval!