Gerdien B. schreef:Iedereen moet zijn keuzes persoonlijkmaken en dat doe je hopelijk met God! Als jij zeker weet dat je in het wit op je huwelijksdag voor Hem mag verschijnen in de kerk dan kan de ds. daar niets op aan merken vind ik!!
Het lijkt een heel mooie/sterke redenering...
maar op die manier kun je alle tradities een grote schop geven en lekker je eigen zin doen. Naar mijn mening leven we in een tijd dat dát het belangrijkste lijkt te zijn: vooral tégen tradities zijn. Jammer.
Zijn tradities dan zaligmakend ofzo? Dat zul je mij zeker niet horen zeggen!
Ja, je moet inderdaad persoonlijke keuzes maken, maar daarmee kun je de (kerkelijke) gemeenschap waarin je leeft niet aan de kant zetten.
Als je in dit opzicht kijkt naar het 'naar de vrouw van de ouderling moeten met een lapje stof van de jurk' (een gebruik dat mij overigens onbekend is, maar ongetwijfeld waar zal zijn omdat het hier door meerdere mensen genoemd/bevestigd wordt), valt dat ook anders. Ik denk dat de aanleiding ergens ligt dat mensen het nodig vonden om af te wijken van de traditie/gewoonten van de desbetreffende gemeenschap.
Marnix schreef:En iedereen die oprecht gelooft is rein
... voor God.
Dat vergeet je erbij te vermelden. Verder is er in dit leven slechts een
beginsel van heiligmaking.
Wat betreft het trouwen in het wit ga ik geen lang verhaal ophangen. Wel wil ik dit nog even kwijt: Het lijkt wel (in dit topic, maar ook irl) of je in het wit
móet trouwen...
PS. Ik heb persoonlijk ook een afschuwelijke hekel aan witte jurken (vooral in de sneeuw), maar dat is persoonlijke voorkeur