meschianza schreef:Na een erg mooie, heldere preek over Huwelijk en seksualiteit ben ik aan het dneken gezet over flirten. (HEt huwelijk heeft op mij nog niet zo'n betrekking

)
Hoe onschuldig is flirten, als je een bijbelse visie hebt op de omgang met jongens (als meis) pas dit daar dan bij?
Om eerlijk te zijn dacht ik er altijd best relaxed over, als een spelletje zeg maar. Maar nu besef ik dat het heel veel met gevoelens te maken heeft, dat je er verwachtingen mee kan wekken die vervolgens gekwetst kunnen worden.... en of flirten echt wel zo rein en onschuldig is.
Hoe denk jij er over?
Wat flirten met de ander doet, hangt denk ik heel sterk af van de gevoelens die je bij de ander oproept.
Als de ander niet verliefd op je is, en niet speciaal gevoelig voor je, en niet al te serieus aangelegd, dan zul je er weinig mee aanrichten als je het zelf als spelletje bedoelt.
Maar is die persoon wèl erg gevoelig voor je, en serieus aangelegd, dan wordt het een heel ander verhaal. Dan kun je die ander uiteindelijk nog raar van de bok doen dromen!