Faith schreef:Het klinkt gek maar de begrafenis van iemand die niet-christen is is altijd zo leeg (zo ervaar ik het tenminste).
Ja, soms wel, maar persoonlijk vind ik de refo-uitvaarten soms ook erg leeg. In voorgaande postings word gesteld dat mensen die geloven dat hun dierbare nu bij de Here is, toch heel erg bedroefd kunnen zijn.
Alleen, krijgt die droefheid in de uitvaart veelal geen plaats, maar concentreerd men zich uitsluitend op het religie-aspect.
In mijn ogen zou een uitvaart recht moeten doen aan de persoon en zijn of haar levensmotivatie en tegelijk een aanzet moeten zijn voor het rouwproces van de nabestaanden. Als iemand als christen geleefd heeft lijkt het me logisch dat er in de afscheidsviering veel ruimte moet zijn voor die religie. (geldt overigens ook voor andere religies)
Maar ook mag er aandacht zijn voor de persoon zelf en voor de nabestaanden in hun verdriet.
En dat geldt vice versa ook voor mensen die wij onder de noemer niet-christelijk scharen.
Ik heb in zulke situaties uitvaartbijeenkomsten georganiseerd waarin veel aandacht was voor persoonlijke muziekkeuze, waar de levensmotivatie van de overledene ruim aandacht kreeg en waar veel aandacht was voor nabestaanden. Velen hiervan heb ik als zeer warm en (voor de betrokkenen) als zeer waardevol ervaren.
Toen ik zelf nog volop als uitvaartleider actief was ben ik er altijd van uitgegaan dat een uitvaart goed was verlopen als nabestaanden aangaven dat ze op hun eigen manier afscheid konden nemen, dat dit hun kracht gaf voor het verwerkingsproces. Voor de een betekende dit een uitvaart met kerkdienst en een uitgebreide koffietafel. Voor de ander gewoon in stilte bij elkaar in een aula naar 2 of 3 stukken muziek luisteren.
En misschien kan dat laatste voorbeeld wel eens veel intenser zijn dan een toespraak van een zware refo aan een graf waar alleen de kerkdienst word herhaald en mensen een half uur in weer en wind, terwijl ze de helft niet verstaan, verlangen naar de koffie met broodjes en de onvermijdelijke familiereunie, (want ze hebben elkaar al zo lang niet meer gezien)
