1 Joh. 3: 9

[hijwel]

Ik denk dat van Jas, maar ja, je moet je niet laten leiden door mensen he? Maar ik ga er vnvnd even een grondige bijbelstudie op loslaten!

romeinen 7/8 sluiten er naadloos op aan.. ik denk dat het allebij wel bijbels is, het spreekt elkaar niet tegen of zo. this net hoe je jezelf indentificeerd..

- oud mens (zondaar)
- nieuw mens (heilig)
- oud mens (maar nieuw gemaakt)
- nieuw mens (maar met de oude strijd ik nog)
- oud/nieuw mens (maar de nieuwe mens zal overwinnen)

mischien zijn er nog wel meer

[Baltimore]

Bijbelpassage:

Een iegelijk, die uit God geboren is, die doet de zonde niet, want Zijn zaad blijft in hem; en hij kan niet zondigen, want hij is uit God geboren.

Feitelijk staat hier de essentie van Bekering. Het gaat hier om degene die wil groeien naar het voorbeeld van Jezus. Hij of zij wil een ander mens worden. Een andere wet leren navolgen die onderscheidelijk is van die van Satans Rijk.

De geboden tot een vorm van "naar de gewoonte doen".
Heel duidelijk staat er dan ook in ook dat de bekeerde mens, die dus de wil van God doet, zoals ook Jezus deed, Rechtvaardig is. geworden.

We kunnen die bekering dan ook opmerken uit het feit dat we niet Satan maar God de Vader eren en in Zijn Rijk willen wonen. Geestelijk willen we ons voorbereiden op Gods Koninkrijk rijk en ons dus gerechtvaardig weten in Diens wetgeving.

Vandaar dat we onderscheidelijk zijn van Satans wetten, want er staat, vervolgens:

10 Daaraan wordt openbaar wie de kinderen Gods en de kinderen des duivels zijn. Ieder, die de gerechtigheid niet doet, en zijnen broeder niet liefheeft, is niet uit God.
11 Want dit is de verkondiging, die gij gehoord hebt van den beginne, dat wij elkander moeten liefhebben;12 niet gelijk Kaïn, die uit den boze was, en zijnen broeder vermoordde. En waarom vermoordde hij hem? Omdat zijne werken boos waren, en die zijns broeders rechtvaardig.
13 Verwondert u niet, mijne broeders, zo de wereld u haat. Dus haat omwille van het feit dat we een Hemelse wet gestalte willen geven in het voorbeeld voor onze medemens, door de Heilige Geest, roept tegenstand en agressie op van Satan, in deze wereld. Vervolging en onderdrukking zullen dus deel moeten zijn of worden, naarmate wij meer op Jezus gaan lijken en -Hemelse liefde- betonen zoals ook Jezus deed, toen Hij op aarde vertoefde.

Liefhebben is dus alleen maar gefundamenteerd in de Geboden van Gods Rijk, dus ook ( voor de zoveelste keer) de Sabbat van het 4e gebod. Immers als Jezus uit Liefde voor de mens en Zijn God en Vader, de geboden van een Hemels Rijk aan ons voorhoudt, waarom zouden wij die dan -ook- niet uit erkenning en liefde voor onze heiland en Hemelse Vader -dus medemensen in datzelfde voorbeeld ook niet onderhouden. Wat is er op tegen! Het behoedt ons voor het feit dat we misleid zijnde, van de genade vallen. En dan is redding niet meer mogelijk!

Het gaat hier toch om het kindschap Gods en niet des Satans!

[Baltimore]

Bijbelpassage:

Een iegelijk, die uit God geboren is, die doet de zonde niet, want Zijn zaad blijft in hem; en hij kan niet zondigen, want hij is uit God geboren.

Feitelijk staat hier de essentie van Bekering. Het gaat hier om degene die wil groeien naar het voorbeeld van Jezus. Hij of zij wil een ander mens worden. Een andere wet leren navolgen die onderscheidelijk is van die van Satans Rijk.

De geboden tot een vorm van "naar de gewoonte doen".
Heel duidelijk staat er dan ook in ook dat de bekeerde mens, die dus de wil van God doet, zoals ook Jezus deed, Rechtvaardig is. geworden.

We kunnen die bekering dan ook opmerken uit het feit dat we niet Satan maar God de Vader eren en in Zijn Rijk willen wonen. Geestelijk willen we ons voorbereiden op Gods Koninkrijk rijk en ons dus gerechtvaardig weten in Diens wetgeving.

Vandaar dat we onderscheidelijk zijn van Satans wetten, want er staat, vervolgens:

10 Daaraan wordt openbaar wie de kinderen Gods en de kinderen des duivels zijn. Ieder, die de gerechtigheid niet doet, en zijnen broeder niet liefheeft, is niet uit God.
11 Want dit is de verkondiging, die gij gehoord hebt van den beginne, dat wij elkander moeten liefhebben;12 niet gelijk Kaïn, die uit den boze was, en zijnen broeder vermoordde. En waarom vermoordde hij hem? Omdat zijne werken boos waren, en die zijns broeders rechtvaardig.
13 Verwondert u niet, mijne broeders, zo de wereld u haat

Liefhebben ois dus alleen maar gefundamenteerd in de Geboden van Gods Rijk, dus ook ( voor de zoveelste keer) de Sabbat van het 4e gebod. Immers als Jezus uit Liefde voor de mens en Zijn God en vader, de geboden van een Hemels Rijk aan ons voorhoudt, waarom zouden wij die dan -ook- niet uit erkenning en liefde voor onze heiland en Hemelse Vader -dus medemensen in datzelfde voorbeeld ook niet onderhouden. Wat is er op tegen! Het behoedt ons voor het feit day we misleid zijnde, van de genade vallen. En dan is redding niet meer mogelijk!

Het gaat hier toch om het kindschap Gods en niet des Satans!

Want in vers 9 wordt heel duidelijk aangegeven dat wie de Rechtvaardiging -de wet dus- niet onderhoud , gewoonweg niet `uit God`kan zijn. Een aangezien er dan slechts één andere geest in ons werkt, kan dat allen maar de Duivel zijn die Gods wet heeft veranderd m.b.t. de tijden en profetie.
God leert ons dat mensen die Gods grondwet van het Hemels Koninkrijk negeren en menselijke wetten en geboden -blijven- navolgen, net zo zijn als de heidense mens; dode levenden. En die toestand is volledig in tegenspraak met het voorbeeld van Christus in Zijn opstanding.

Want heel duidelijk refereert God de Vader, aan dat wat Jezus aan ons voorhield, door te stellen dat:

"Wat zoekt gij, de levende bij de doden? Hij is hier niet maar Hij is opgewekt. "(Lucas 24:5 en 6)

De eerste opstanding die wij mogen verwachten, als Jezus ons opwacht in het Hemels Jeruzalem is dat van de ( eeuwig-) levenden! Zij die dood hebben overwonnen. De tweede opstanding der doden (na 1000 jaar) zal zijn voor hen, die zicxh hebben vastgebeten in de wereldse weten en geboden, die de wereld, het Grote Babylon aan hen heeft opgelegd. Met die verdoemde wereld gaan ook hen, die Gods Liefde niet hebben willen aanvaarden ook verloren. De reeds "levende döden" zullen een eeuwige dood en vergetelheid ingaan.

[Boekenlezer]

Een tijdje geleden las ik in 1 Joh. 3: 9

Een iegelijk, die uit God geboren is, die doet de zonde niet, want Zijn zaad blijft in hem; en hij kan niet zondigen, want hij is uit God geboren.

Maar hoe moet je dat opvatten? Je blijft toch een zondaar, ook al ben je opnieuwe geboren?

Ha, die is leuk!
Kort geleden was ik bezig in Het lezen van de Bijbel, en daarin kwam ik een opgave tegen die dus precies over deze tekst gaat.
Ik ben wel begonnen om me in die opgave te verdiepen, maar ik heb 'm nog niet tot oplossing gebracht.
Uit de tekst schijn je grammaticaal dus op te kunnen maken dat hier niet bedoeld wordt dat een wedergeborene nooit in zonde valt.

De tekst is als volgt:
πας ο γεγεννημενος εκ του θεου αμαρτιαν ου ποιει οτι σπερμα αυτου εν αυτω μενει και ου δυναται αμαρτανειν οτι εκ του θεου γεγεννηται

De opgave staat op blz. 78, en is als volgt:

3. I Johannes 3,9: "Een ieder, die uit God geboren is, doet geen zonde; want het zaad (Gods) blijft in hem en hij kan niet zondigen, want hij is uit God geboren". Toon met gebruikmaking van grammaticale bewijsvoering aan dat dit vers niet de zondeloosheid van de wedergeborene leert. Wat betekent het vers wel? Vergelijk ook met I Johannes 1,8-2,2.

Ik ben begonnen te zoeken in ...αμαρτιαν ου ποιει...
αμαρτιαν staat hier zonder lidwoord. Wat betekent dat?
Ik ging even in mijn grammaticaboekje speuren, en kwam dit tegen:

§ 257 Het lidwoord kan worden weggelaten

- bij het predikaatsnomen en bij de bepaling van gesteldheid
...
- bij soortnamen waarvan de spreker het gevoel heeft dat ze iets unieks aanduiden:
αγορα = de markt
πολις = de stad
ηλιος = de zon
σεληνη = de maan
γη = de aarde
ανθρωπος = de mens
- bij abstracte begrippen als δικαιοσυνη, 'rechtvaardigheid', en μουσικη, 'de muzenkunst'.

Het derde punt stemt met αμαρτια (zonde) overeen: het is een abstract begrip.
Dat geeft als conclusie: zonde wordt hier als zonde in algemene zin bedoeld, als algemene aanduiding. Dus niet een bepaalde specifieke zonde.

Maar dit brengt mij dus nog niet dichterbij de oplossing. Ook het nazoeken van de exacte betekenis van ποιειν (=maken, doen) levert niks op. De oplossing zit blijkbaar verder op in de tekst.
Ik heb echter nog niet verder gezocht.

[Boekenlezer]

Van Bruggen adviseerde dus ook om I Johannes 1:8-2:2 erbij te nemen.
Daar staat:
8. εαν ειπωμεν οτι αμαρτιαν ουκ εχομεν εαυτους πλανωμεν και η αληθεια ουκ εστιν εν ημιν
9. εαν ομολογωμεν τας αμαρτιας ημων πιστος εστιν και δικαιος ινα αφη ημιν τας αμαρτιας και καθαριση ημας απο πασης αδικιας
10. εαν ειπωμεν οτι ουχ ημαρτηκαμεν ψευστην ποιουμεν αυτον και ο λογος αυτου ουκ εστιν εν ημιν
2 1. τεκνια μου ταυτα γραφω υμιν ινα μη αμαρτητε και εαν τις αμαρτη παρακλητον εχομεν προς τον πατερα ιησουν χριστον δικαιον
2. και αυτος ιλασμος εστιν περι των αμαρτιων ημων ου περι των ημετερων δε μονον αλλα και περι ολου του κοσμου


8 Indien wij zeggen, dat wij geen zonde hebben, zo verleiden wij ons zelven, en de waarheid is in ons niet.
9 Indien wij onze zonden belijden, Hij is getrouw en rechtvaardig, dat Hij ons de zonden vergeve, en ons reinige van alle ongerechtigheid.
10 Indien wij zeggen, dat wij niet gezondigd hebben, zo maken wij Hem tot een leugenaar, en Zijn woord is niet in ons.
2 1 Mijn kinderkens, ik schrijf u deze dingen, opdat gij niet zondigt. En indien iemand gezondigd heeft, wij hebben een Voorspraak bij den Vader, Jezus Christus, den Rechtvaardige;
2 En Hij is een verzoening voor onze zonden; en niet alleen voor de onze, maar ook voor de zonden der gehele wereld.

Hmm, ik zei wel dat de oplossing verderop in de tekst zou zitten, maar het zou ook kunnen zijn dat de oplossing zichtbaar wordt door deze twee stukken tekst met elkaar te vergelijken.

[Boekenlezer]

Ja, ik zie iets, een verschil in bewoording!
En ik denk dat ik daarmee ook de oplossing heb.

- In I Joh. 3:9 gaat het over αμαρτιαν ποιειν (= de zonde doen, voortbrengen)
- In I Joh. 1:8-2:2 lees ik echter wat anders: αμαρτιαν εχειν (= de zonde hebben) en αμαρταν (= zondigen)

Dus dat Johannes hier niet de zondeloosheid leert, blijkt uit twee dingen:
- Het tekstverband. In I Joh. 1:8-2:2 maakt hij duidelijk dat het een illusie is om te denken dat we zonder zonden zijn.
- In I Joh. 3:9 gebruikt hij andere bewoordingen dan in I Joh. 1:8-2:2, waarmee duidelijk wordt dat hij het over twee verschillende dingen heeft.

[Boekenlezer]

Wat een idiote vorm van αμαρταν staat er trouwens in I Joh. 2:1! αμαρτητε en αμαρτη
De gewone praesensvorm is αμαρτα-ω, en de aoristusvormen die ik in mijn grammatica-boekje en lexicon zie staan zijn ημαρτον en ημαρτησα. (3e persoon coni.: ημαρτη en ημαρτηση)
De praesens coniunctivus zou overeen moeten komen met de praesens indicativus: αμαρτα (3e pers. ev.; met een jota onder de laatste α, maar dat kan ik hier niet weergeven).
De vorm die Johannes hier gebruikt is eigenlijk geen van beiden, vlees noch vis.
Ik zat te denken aan een praesens coniunctivus. F. Rienecker denkt hier echter aan een aoristus. Zie Sprachlicher Schlüssel, blz. 595.
Ik weet het even niet...

[Boekenlezer]

Johannes gaat inderdaad in op het bevindelijke element, namelijk waardoor een waar christen gekenmerkt wordt. In dit verband moet ik denken aan een kranteartikel wat dr. P. Vermeer geschreven heeft over een commentaar op de brieven van Johannes, zie http://www.refdag.nl/website/artikel.php?id=48912
Als kenmerk noemt Johannes het bewaren van Gods geboden, bijv. 1 Joh. 2:3: και εν τουτω γινωσκομεν οτι εγνωκαμεν αυτον εαν τας εντολας αυτου τηρωμεν/En hieraan kennen wij, dat wij Hem gekend hebben, zo wij Zijn geboden bewaren.
Opvallend vind ik de eenvoud hoe Johannes dat behandelt. Geen enorme kenmerkenlijst o.i.d., maar gewoon deze eenvoudige omschrijvingen.
Verder ook: dit sluit perfect aan op het onderwijs van de Torah, en past dus feilloos binnen het geheel van de Bijbel. En ik denk dat ik daarmee iets essentieels noem wat meestal verzwegen wordt.

Verder gaat het in de eerste brief van Johannes ook het bestrijden van dwaling. Hij zegt uitdrukkelijk dat Jezus Christus werkelijk in het vlees verschenen is, en dat hij er ooggetuige van is geweest. Dat is waarmee hij de brief opent: ο ην απ αρχης ο ακηκοαμεν ο εωρακαμεν τοις οφθαλμοις ημων ο εθεασαμεθα και αι χειρες ημων εψηλαφησαν περι του λογου της ζωης/Hetgeen van den beginne was, hetgeen wij gehoord hebben, hetgeen wij gezien hebben met onze ogen, hetgeen wij aanschouwd hebben, en onze handen getast hebben, van het Woord des levens.
Daarmee bestrijdt hij dwalingen als het gnosticisme en het docetisme.
Gnosticisme ← γνωσις/gnoosis

de gnosis wilde de mens brengen tot kennis van zijn diepste kern, zijnde een vonk uit het eeuwige lichtwezen van God. De vleeswording des Woords was in deze gedachtengang iets onzinnigs. Niet God, Die mens wordt, maar de mens, die tot zijn Goddelijke kern komt, is het beslissende.

Op verkenning in het Nieuwe Testament, ds. C. den Boer, blz. 205

Docetisme ← δοκειν/dokein = schijnen → de leer dat Jezus Christus slechts in schijn verschenen zou zijn in een menselijk lichaam.
Johannes begint door eerst de aandacht te vestigen op God, op Jezus Christus. Dat kenmerkt iedere apostolische brief. Dat is hèt grote kader: het heilshistorisch handelen van God. Op God richt zich ons geloof, niet op onszelf.
Johannes komt dus niet gelijk binnen met de vraag: hoe weten wij dat wij uit God geboren zijn? Als hij dat zou doen, zou hij de mens centraal stellen. Maar dat doet hij niet. Hij plaatst die vraag binnen een kader. Dat is een belangrijk gegeven om op te letten!

In 1 Joh. 3:10 zie ik overigens weer een interessante formulering staan: ...πας ο μη ποιων δικαιοσυνην ουκ εστιν εκ του θεου.../...Een iegelijk, die de rechtvaardigheid niet doet, die is niet uit God...
Daarmee wordt αμαρτιαν ποιειν/'de zonde doen' geplaatst tegenover δικαιοσυνην ποιειν/'de rechtvaardigheid doen'. Een uit God geborene heeft de zonde wel (αμαρτιαν εχειν, 1 Joh 1:8) en zondigt (αμαρταν), maar doet de rechtvaardigheid (δικαιοσυνην ποιειν). Toch interessant om eens een nadere studie te doen naar die bewoordingen...

[elbert]

Tja, dat klinkt niet echt mooi...

@AD 2011: waar haal je dat stuk vandaan?

Ik zou je niet adviseren om hier verder op in te gaan. Dat wat AD 2011 geplaatst heeft is gigantisch buiten het onderwerp (they call it 'off topic', and that's exactly what I mean) want het heeft totaal niks met 1 Joh. 3:9 te maken, en het is nog eens een vreselijk lang stuk ook, zonder enige aanleiding. Kortom: niet netjes.
Laten we het bij 1 Johannes 3:9 houden. Daar ging het de opener van deze discussie om. Wie daar iets over te melden heeft, is hier welkom.

Beste Boekenlezer
De Bijbel-informatie van AD 2011 “HOE KAN IK WETEN OF GOD MIJ ZALIG GEMAAKT HEEF?”, heb ik bestudeerd, het heeft zeker te maken met 1 Johannes 3 vers 9 en 10: Een iegelijk, die uit God geboren is [die God zalig gemaakt heeft], die doet de zonde niet, want zijn zaad blijft in hem; en hij kan niet zondigen, want hij is uit God geboren. Hierin zijn de kinderen Gods [Zijn uitverkorenen] en de kinderen des duivels openbaar. Een iegelijk, die de rechtvaardigheid niet doet, die is niet uit God, en die zijn broeder niet liefheeft,

Boekenlezer,
Jesus zei hun: Laat de kinderen begaan, en belet ze niet, tot Mij te komen [Het Woord, De Bijbel]; want het rijk der hemelen is voor hen [Zijn uitverkorenen], die zijn zoals zij. Matthéüs 19:14

1 Johannes 3:9 “Een iegelijk, die uit God geboren is,…”

Moet ik dan Christus aannemen? En dan zalig worden?

Het is ongelukkig dat vele kerken dit leren, maar de Bijbel, Gods Woord zegt dat geen mens Christus kan “aannemen” omdat elk mens geestelijk dood is:
En u heeft Hij mede levend gemaakt [Zijn uitverkorenen die uit God geboren is], daar gij dood waart door de misdaden en de zonden. Efeze 2:1

Gij, die wedergeboren zijt, niet uit vergankelijk, maar uit onvergankelijk zaad, door het levende en eeuwig blijvende Woord van God. 1 Petrus 1:23

Het is gemakkelijk om in deze materie in eenzijdigheden te vervallen.
Aan de ene kant is het waar dat geen mens iets kan aannemen, tenzij het hem van God gegeven worde (Joh. 3:27). Dus het geloof is een gave van God en komt voort uit Zijn verkiezing. Daarbij is de conclusie juist dat de wedergeboorte een eenzijdig werk van God is, dat Hij zonder ons in ons werkt.

Het gaat daarbij echter wel zo, dat in de wedergeboorte een mens tot geloof komt en daarmee ook tot aanneming van de Zoon van God. (Joh. 3:33, Hand. 8:14, Hand. 11:1, 1 Kor. 15:1, Kol. 2:6, enz. enz.).

Dus uit de aanneming door God van de gelovige, volgt de aanneming van God door de gelovige. Het een volgt uit het ander. Omdat God het is Die levendmaakt, trekken de Dordtse Leerregels dan ook in navolging van de Schrift de terechte conclusie, "dat de mens, door de genade die hij ontvangen heeft, gelooft en zich bekeert". (DL 3/4-12).

Daar komt nog eens bij dat God geloof en bekering van de mens eist (om maar 1 tekst te noemen: Mark 1:15). Hoe kan God iets eisen van de mens waartoe de mens zelf niet in staat is? Het geheim zit hem in het feit dat God Zelf geeft wat Hij eist. Dat gaat via de Woordverkondiging. Daar waar de Heilige Geest het Woord in het hart van een mens toepast, daar gaat een mens leven, net zoals de dorre doodsbeenderen in Ez. 37 gaan leven op de profetie. Dus via de prediking van het Woord komt een mens tot geloof (Rom. 10:17). En die prediking is daarbij appelerend op ons hart (Op. 3:20) en we kunnen ons dus niet verschuilen achter de gedachte dat het helemaal buiten ons om zal gaan en we er dus niet in betrokken zouden zijn.

[Naf]

Open Forum

1 John 3 verse 9 "That which is born of God cannot sin."

God's Expectation for Our Behavior (235D)

CALLER: What does the Lord expect of a Christian nowadays, as far as behavior goes? What does He want us to do?
HC: The question that was raised concerns the Biblical statement insofar as Christian behavior, once we are saved.
First of all, if you believe you are a born again believer, you are a child of God, if you really believe, "Now I'd better work like crazy to live for God, I'd better live a holy life, because otherwise in some fashion I'll endanger my salvation," or ''only by this way will I prove that I'm really worthy to be saved," or "If I work like crazy for the Lord, and really give my life on the altar of service, I'll gain some kind of reward," if this is our motivation, then we don't understand as yet what salvation is.
We do not work to be pleasing to God, when we are saved, because we are trying to merit anything at all. We are saved by grace and grace alone. It's undeserved favor. Like Ruth of old, we were under the curse of God. There wasn't the slightest way that we could ever become right with God. And yet God has wooed us, and God has made us His child, and He's paid for all of our sins. And He made us a new creature. He gave us a resurrected soul.
Now because He has given us a resurrected soul, we read in I John 3:9, "That which is born of God cannot sin." And that's the department of our life where we are born of God. And so we ought to find in our life an earnest, ongoing desire to live for God, to love God, and to do it His way.
Now it won't be untarnished. We still have a body that lusts after sin, and that mixes it up for us. But nevertheless cut through it all there is this earnest ongoing desire, not to merit something, not to prove something, not to add something to our salvation, but only because we have this love for God. We know that God is our Savior, and in response to His love we just wish that our whole life would be committed to Him altogether. And so we find in our life an abhorrence of sin.
Every time we sin we're troubled in our soul. Every time we sin we feel depressed, and we can't wait to ask for forgiveness from the Lord. We'd like to walk as perfectly as possible.
Now how can we know how to live? We're born again, and we earnestly love God, and we'd like to know how we are to be most pleasing to God because of our love for Him. We go to the Bible. The Bible is the rule book of the Kingdom. The Bible is the revelation of God's will for us.
And so we earnestly read the Bible. We search the scriptures. And the more we read it, the more sensitive we become to the will of God. As we read the Bible, we begin to see things in our life that we never realized were sin at all. But now we begin to sense that we can't live that way any longer. We don't want to live that way any longer. And if we continue to live that way any longer, we're troubled, and we feel frustrated. And we are beginning to ask for forgiveness again and again. And finally we learn that we have to repent and turn away from that sin, too.
The Bible is the rule book of the Kingdom. And the more you feed on the Word of God, the more you read it and get nourished by it, the more you're going to find joy in the Lord Jesus Christ. Now let me underscore again, don't try to be obedient to God because you're trying to merit something, or you're trying to prove that you're worthy, or you're trying to guarantee your salvation, "If I don't live this way, I might lose my salvation." If that is your motivation, you don't understand what salvation is as yet.
The desire to live for God is there in your heart because you've become born from above. You have your resurrected soul, in which you are already enjoying eternal life. And every time you sin, you're feeling violated. You feel, "I can't go on this way." This is the life of the born again believer.
Now this is why God can tell us in I John 2:3, "And by this we may be sure that we know Him, if we keep His commandments." Now we're not keeping His commandments out of duress, or to prove something, but because this is the earnest desire of our hearts. And then he goes on in verse 4, "He who says, I know Him, but disobeys His commandments, is a liar, and the truth is not in him."
If you say, "I trust God implicitly, I love Him with all my heart," and yet when you look at your life, it is hardly any different from your unsaved neighbor, if you find that you spend just as much time in the pursuit of pleasure and in the things of the world as he does, then you have to ask yourself the difficult question, "Am I really a child of God? Is there really that difference in my life that ought to be seen, to prove that I am a child of God?"
In I John 5:3 we read, ''For this is the love of God, that we keep His commandments." If we say we love God, then it ought to be seen in our life by the fact that we have this ongoing earnest desire to keep His commandments. And His commandments are the whole Word of God. They're not just the Ten Commandments. It's the whole Word of God. Wherever we find God speaking to us (and that's the whole Bible), this is the commandment of God.
And so you can look at your life very quickly to discover whether you're a child of God. If your life is like that of your unsaved neighbor, then you're probably not a child of God. If you find an earnest ongoing desire to live for Christ, and when you do sin you are deeply troubled by your sin, then in all likelihood you are a child of God. You have been born again. You have this earnest desire deep within your heart.

[jacobine16]

Een tijdje geleden las ik in 1 Joh. 3: 9

Een iegelijk, die uit God geboren is, die doet de zonde niet, want Zijn zaad blijft in hem; en hij kan niet zondigen, want hij is uit God geboren.

Maar hoe moet je dat opvatten? Je blijft toch een zondaar, ook al ben je opnieuwe geboren?

je blijft geen zondaar, want als je tot God mag komen, worden al je zonden vergeven.

[Joltje]

Het feit dat je zonden vergeven zijn, zegt niet dat je de zonden niet meer doet, dus je blijft een zondaar!!!

Trouwens, wel duidelijke reacties allemaal, bedankt