erfelijke 'aandoeningen' ~ huwelijk - kinderen

[joos]

Maar over het algemeen is een schisis natuurlijk niet iets onoverkomelijks, ik bedoel, voor schisis wordt ook geen abortus ed. geadviseerd ofzo...
Overigens, achter Raido's standpunt kan ik ook nog niet helemaal staan. Ik ken twee boys die beiden de ergste vorm hebben (dus spleet in lip kaak en gehemelte) en dat wordt echt niet mooi hoor.. dat moet je echt accepteren ook bij jezelf...

Maar ook wanneer het om echt erge erfelijke ziektes zou gaan, zou ik denk ik toch nog graag kinderen willen... Hoewel, makkelijk praten misschien, want ik heb geen directe ervaring. Maar tot nu toe dan.

Het laatste gedeelte stem ik met je in joos.........Ik zou daarom ook nog heel graag kinderen willen.....

Het eerste gedeelte niet? Voor de duidelijkheid, ik bedoel dat helemaal niet lomp ofzo, echt serieus niet. Probeer mee te voelen.. voor zover mogelijk.. overigens, ben zelf ook verre van knap en heb daar ook erg negatief zelfbeeld van gehad, dus kan btje meevoelen denk ik...

[Maxi]

ik ben in september een week met het rode kruis meegeweest, en dat was een week voor mensen met de ziekte van huntington!....Is ook een erfelijke ziekte --> als je moeder of vader het heeft, heb jij als kind 50% kans om het ook te krijgen....je bent eerst gewoon een normaal mens, zonder zichtbare afwijkingen, maar op latere leeftijd vallen er steeds meer delen van de hersenen uit, zodat je schokkerig, spastisch, dement enzz wordt...ook kan je op een gegeven moment niet meer praten! moet je eens nagaan, hoe erg dat is! De jongste die mee was die week was 23 jaar! dat maakt dan echt een grote impact op je...

[paprikameisje2]

hmm, een topic om over na te denken.

Ik vind het allereerst moeilijk om het in de juiste woorden te verwoorden. Even bij het begin te beginnen is de stap erg moeilijk dnek ik als het gaat om iets ernstig, vooral bij babytjes en kleine kinderen, al denk ik dat het, als het om je eigen kinderen gaat, voor allemaal moeilijk is.
Verder vind ik het altijd beroerd als het gaat om uiterlijke dingen. ZO ken ik een klein meisje 2 jaa,r met een ontzettende wijnvlek onder haar oog, Haar gezichtje is helemaal misvormd. TOen ik haar een tijd niet zag, en later weer, wist ik mijn reacite niet te geven. IK denk dat zulke dingen onze mening over het krijgen van kinderen in zon situatie heel erg beinvoed. Wat zouden we doen als de mensen er niet op zou regaeren. Ik deed het in dit geval wel, ik probeer altijd te reageren, zoals ik altijd reageer. Die benaming van bijvoorbeeld die met die hazelip, zoals ik een keer las vind ik enigzinds erg, aan de andere kant zeggen ze tegen mij altijd die blonde met die bril. Ik denk dat het op dat moment ligt aan een stukje zelfbeeld. Het zelfbeeld zal voor mijn idee niet zo positief zijn, dan iemand die helemaal gezond en gelukkig is. Daarom is het ook een taak van de ouders en andere mensen om er op een positieve manier mee om te gaan.

Me tante heeft een zelfzame mildziekte 75 procent kans dat haar kinderen het kregen. Van de doktoren heeft ze het advies gekregen niet kinderen te 'nemen' zoals die dat zeggen, omdat de regering al lang heeft aangegeven dat deze ziektes makkelijk te bestrijden zijn, door ze niet meer voor te planten. ZIJ heeft er voor gekozen om wel kinderen te krijgen. Twee van de drie kinderen hebben deze ziekte. Het kan veel en erge complicaties geven, gelukkig is het in beide gevallen goed gegaan. MIjn nichtje heeft nu al het advies gekregen van de artsen om niet te gaan trouwen.... etc etc.

wat ik hier mee wil zeggen weet ik eigenlijk niet....

K denk dat je het beste op God kan vertrouwen, ook in moeizame dingen

[zussie]

Men vergeet vaak dat een zwangerschap die ontstaan is tussen twee mensen die niets mankeren om het zo even te stellen ook z'n risico's meeneemt. Hoeveel mensen er in tehuizen zitten doordat er of net voor of tijdens de bevalling iets misging zoals zuurstof gebrek zijn relatief veel.
Dus wie onbewust denkt wij mankeren niets dus onze kinderen makeren ook niets is fout bezig. Daarom vind ik een keus maken met kinderen krijgen die een groot risco lopen om, zoals in ons geval op latere leeftijd, doof te worden per definitie niet noodzakelijk. Want wie geeft mij de garantie dat het kind anders niet doof zou zijn...natuurlijk moet je er bewust over nadenken wat de consequenties zijn maar persoonlijk vind ik dat je iemand de kans moet geven zich te ontwikkelen tot de persoon die het worden gaat, wel of niet gehandicapt. En het kind daar in goed te begeleiden en al de mogelijkheden geven om het leven te veraangenamen. Het ligt denk wel een stuk moeilijker als je voor de 100% zeker weet dat als je kinderen krijgt deze kinderen jong sterven door een erfelijke aandoening...Maar ook dan steekt de vraag bij mij de kop op...is het dan niet juist mooi om deze mensen een kans te geven en in het kleine stukje van hun leven ze vol liefde en geluk te benaderen???zo maar wat gedachte spinsels...het blijft een persoonlijke vraag voor een ieder...

[*Annet*]

Mijn man en ik hebben beiden astma, mijn broers ook, of eczeem. Heeft met elkaar te maken. We hebben 3 kinderen, de oudste is nu 7 en heb tot nog toe niet gemerkt dat ze er last van hebben. Er word juist gezegd dat wij een verhoogd risico zouden hebben dat onze kinderen het ook zouden krijgen. Tot nog toe niet, gelukkig.

[trijntjejohanna]

kheb wat off-topic reacties verwijderd..
het gaat hier niet over waar je eczeem allemaal van krijgen kan en waar het vandaan komt..

laten we nu weer on-topic gaan...

En hoe denken jullie over het krijgen van kinderen als er vast staat dat er een vergrote kans is op erfelijke aandoeningen bijvoorbeeld?

(missch is er al eerder over geschrevn, maar ik zag het niet)

Open daar maar een nieuw topic over...

Bij dezen...
Hoe denken jullie over het krijgen van kinderen als vast staat dat er een vergrote kans is op erfelijke aandoeningen?
Ben benieuwd!

[Dippie]

ik ben in september een week met het rode kruis meegeweest, en dat was een week voor mensen met de ziekte van huntington!....Is ook een erfelijke ziekte --> als je moeder of vader het heeft, heb jij als kind 50% kans om het ook te krijgen....je bent eerst gewoon een normaal mens, zonder zichtbare afwijkingen, maar op latere leeftijd vallen er steeds meer delen van de hersenen uit, zodat je schokkerig, spastisch, dement enzz wordt...ook kan je op een gegeven moment niet meer praten! moet je eens nagaan, hoe erg dat is! De jongste die mee was die week was 23 jaar! dat maakt dan echt een grote impact op je...

Ik weet precies wat je bedoeld...
Mijn oma (de moeder van mn vader, die ikzelf niet gekend heb) had ook de ziekte van Huntington en is op jonge leeftijd overleden...Omdat dit dus idd een erfelijke ziekte is, heeft mijn tante het ook. Ze is nu eigenlijk in haar laatste fase....is uit huis geplaats, en zit nu in een verpleeghuis..Contact is heeel moeilijk meer te maken...ze slaat alles wat los en vast zit...Ze hebben 4 kinderen, waarvan die dus allemaal 50% kans hebben om het te krijgen. De oudste is 18 en de jongste bijna 7. Het is heel erg triest om dit zo van dichtbij mee te maken....
Nu hebben we ontdekt dat mn andere tante het ook heeft.....en waarschijnlijk nog een andere tante ook...
Het is egt een onwijs erge ziekte.....wat heel slopend op komt zetten, en waar dus egt helemaal niets aan gedaan kan worden...

[André]

Bij dezen...
Hoe denken jullie over het krijgen van kinderen als vast staat dat er een vergrote kans is op erfelijke aandoeningen?
Ben benieuwd!

Dit is vind ik een redelijk loze discussie, je hebt erfelijke aandoeningen die je nergens in hinderen, waar je theoretisch oud mee kunt worden.
Je hebt ook aandoeningen die niet levens bedreigend zijn, maar wel erfelijk.
En je hebt aandoeningen die wel levens bedreigend zijn.
Maar ook die psychisch ernstig zijn.

Dus ik proef een beetje een sfeer van, HOE ernstig wil je horen/lezen.
Als het anders is hoor ik het graag.

[neuzel]

waar praten we over zeg..
de kans op een ziekte ofzo, alleen God weet het. als je naar onze zondige staat, het terrorisme, atoomwapens, verkeer, giftige gassen etc. etc. kijk. dan denk je al niet meer aan kinderen..... een ziekte kan er dan ook nog wel bij..

iedere familie heeft volgens mij wel wat, en ieder huis heeft zijn kruis. je wordt hier alleen maar bang van.

[cire]

waar praten we over zeg..
de kans op een ziekte ofzo, alleen God weet het. als je naar onze zondige staat, het terrorisme, atoomwapens, verkeer, giftige gassen etc. etc. kijk. dan denk je al niet meer aan kinderen..... een ziekte kan er dan ook nog wel bij..

iedere familie heeft volgens mij wel wat, en ieder huis heeft zijn kruis. je wordt hier alleen maar bang van.

Wat bedoel je nu te zeggen? Dat je er niet over na moet/mag denken?

Ik vind 'een ziekte kan er dan ook nog wel bij' wel een wat simpele opmerking. Een ziekte staat in ieder geval een stuk dichter bij veel mensen dan terrorisme of atoomwapens...

[essieee]

waar praten we over zeg..
de kans op een ziekte ofzo, alleen God weet het. als je naar onze zondige staat, het terrorisme, atoomwapens, verkeer, giftige gassen etc. etc. kijk. dan denk je al niet meer aan kinderen..... een ziekte kan er dan ook nog wel bij..

iedere familie heeft volgens mij wel wat, en ieder huis heeft zijn kruis. je wordt hier alleen maar bang van.

Wat bedoel je nu te zeggen? Dat je er niet over na moet/mag denken?

Ik vind 'een ziekte kan er dan ook nog wel bij' wel een wat simpele opmerking. Een ziekte staat in ieder geval een stuk dichter bij veel mensen dan terrorisme of atoomwapens...

Precies en een ziekte als eczeem of astma is weer wat anders dan hemofilie, aids of andere (dodelijke) ziekten!

[*Annet*]

Mijn man en ik hebben beiden astma, mijn broers ook, of eczeem. Heeft met elkaar te maken. We hebben 3 kinderen, de oudste is nu 7 en heb tot nog toe niet gemerkt dat ze er last van hebben. Er word juist gezegd dat wij een verhoogd risico zouden hebben dat onze kinderen het ook zouden krijgen. Tot nog toe niet, gelukkig.

Sinds een aantal weken blijkt de jongste dus wel astma te hebben. Gelukkig reageert hij goed op de medicijnen. We maken ons er verder niet druk om want dat helpt toch niet! Wat je kind ook heeft je houdt er toch van!!!!!!!! Tegenwoordig zijn er zoveel mogelijkheden en medicijnen om goed met bepaalde ziektes en dergelijke om te gaan.

Mag ik u wijzen op 1 Korinthe 10:13

Ulieden heeft geen verzoeking bevangen dan menselijke; doch God is getrouw, Welke u niet zal laten verzocht worden boven hetgeen gij vermoogt, maar Hij zal met de verzoeking ook de uitkomst geven, opdat gij ze kunt verdragen.

En ik heb dus al zo vaak van mensen gehoord die ernstige zorgen hadden om de gezondheid van hun kinderen of om andere redenen dat ze juist de hulp van de Heere zo mochten ervaren. Toen het na een tijd beter ging zeiden ze: we zijn blij dat het goed mag gaan, maar in tijden van ziektes leefden we veel dichter bij de Heere!

[Cathy]

.... Toen het na een tijd beter ging zeiden ze: we zijn blij dat het goed mag gaan, maar in tijden van ziektes leefden we veel dichter bij de Heere!

En dàt snap ik dan weer niet

[Lalage]

.... Toen het na een tijd beter ging zeiden ze: we zijn blij dat het goed mag gaan, maar in tijden van ziektes leefden we veel dichter bij de Heere!

En dàt snap ik dan weer niet

Ik wel, ik merk zelf ook dat als m'n gezondheid slechter is, dat ik God harder nodig lijk te hebben. Dus dan bid ik meer

[essieee]

.... Toen het na een tijd beter ging zeiden ze: we zijn blij dat het goed mag gaan, maar in tijden van ziektes leefden we veel dichter bij de Heere!

En dàt snap ik dan weer niet

Ik wel, ik merk zelf ook dat als m'n gezondheid slechter is, dat ik God harder nodig lijk te hebben. Dus dan bid ik meer

Ja heel herkenbaar.....je geestelijke nood is vaak hoger en dan heb je God harder nodig..wanneer alles goed gaat is het bij mij meer het practische waar ik Hem in zoek!