paps en mam mijn ouders hebben mij trouwens geleerd om tegen hun je en jij te zeggen en tegen andere mensen u met uitzondering van mensen die dat niet willen ze vinden dat als je u moet zeggen je zo'n afstand kweekt
wn idd ik mag ook gewoon je en jij zeggen, maar automatisch doe je het tegen andere personen die je niet kent en van wie je niet weet of je jij en je mag zeggen gewoon u zegt. dat vind ik heel gewoon
De meeste mensen lopen in en uit je leven, maar alleen vrienden laten voetstappen achter in je hart!
Zieoendjen schreef:Omdat ik een Urker ben: Va en moe. In het Urkers bestaat geen 'u'. Wij zeggen altijd jie en joe. Maar tegen leraren en niet-Urkers zeg ik wel u.
Wat een onzin, ik ben ook een Urker en ik zeg wel u tegen m`n ouders... alleen praten we thuis vreemd, en niet Urkers...
Ik doe gewoon twents. Lijkt wat dit betreft wel op urks. In het twents kennen wij ook geen u dus is het gewoon 'ie' of 'oe'. Toch niet helemaal urks dus.
Ik zeg consequent 'je' tegen mijn ouders, maar tegen volwassenen die ik niet ken gewoon 'u' tenzij ze zich met alleen hun voornaam voorstellen, dan heb ik besloten dat ik wel 'je' tegen ze mag zeggen.
Ik zeg altijd u, ingebakken Gebeurt ook nog wel eens dat ik 'wat zeg je' bedoel (tegen leeftijdsgenoot) en dan per ongeluk zeg 'wat zegt u'.Standaard commentaar: 'je hoeft tegen mij geen u te zeggen!'
Tegen mn ouders zeg ik papa/pap/pa en mama/mam/ma. Net hoe mn stemming is
Zieoendjen schreef:Omdat ik een Urker ben: Va en moe. In het Urkers bestaat geen 'u'. Wij zeggen altijd jie en joe. Maar tegen leraren en niet-Urkers zeg ik wel u.
Wat gaaf de familie van mijn vriend zeggen ook altijd 'jie' en 'joe' tegen elkaar. Wil joe even kieken wat de tied is
ze vinden dat als je u moet zeggen je zo'n afstand kweekt 
maar das alleen maar wanneer ik in een gekke bui ben 
