Aanbod van genade

[Cathy]

...... Want een mens wil het echt niet.

Wat is dat toch steeds voor geleuter: ik wilde al bekeerd worden toen ik 10 jaar was.

[Boekenlezer]

mooi stukje van try. Ik denk dat de meeste mensen idd snel afhaken als het allemaal niet lukt. Als alles verkeerd gaat en God niet verhoord. (God verhoord altijd --> Als je niet verhoord wordt, is dat je eigen schuld, niet Gods schuld. Je wilt dan waarschijnlijk zelf niet)

Zoek Hem dan, want Hij is te vinden. Klopt, en er wordt opengedaan! Gods beloften, om op te pleiten!

God verhoort altijd? Dus God is aan ons gebonden? Als wij God iets vragen wat we echt willen, moet God het dus geven? God verhoort lang niet altijd, omdat Hij het zelf beter acht dat het niet verhoord wordt.

En de conclusie zoek Hem dan, want Hij is te vinden. Klopt, en er wordt opengedaan is geen belofte om op te pleiten! Daar kun je pas op pleiten als je echt daadwerkelijk bekeerd bent.

Maar het gaat me vooral om het eerste. Over de gebondenheid van God.

God verhoort die gebeden, die vragen om datgene wat Hij beloofd heeft.
Bid je dus om een dure Mercedes? Dikke kans dat het niet verhoord wordt.
Maar bid je om geloof, en om zijn Heilige Geest? Dan zal dat zeker verhoord worden. (Inderdaad: je moet bidden in vertrouwen. Maar daar versta ik praktisch gezien iets anders onder dan jij, Absoluut.)

Zoals ik al zei verhoort God zelfs als je recht erom vraagt niet altijd. Omdat het dan soms beter is voor jou om niet verhoort te worden. Maar verder ben ik het wel met je eens. Alleen weet God het beste wat goed voor je is. En een mens kan soms ergens om vragen waarvan hij vindt dat het goed voor hem is, terwijl dat helemaal niet goed voor hem hoeft te zijn.

Daar kan ik deze waarheid in zien: Hij verhoort inderdaad lang niet altijd direct. Waarom niet? Om ons geloof op de proef te stellen, en te versterken.

God heeft Zich gebonden aan Zijn Woord daarop mag je pleiten.
Wie zoekt die vindt staat er wie klopt zal opengedaan worden. ik zie er geen twijfel in dat God doet wat Hij belooft. Want wie zoekt en klopt heeft dat niet van zn eigen.

overigens schreef je zelf ook 1 x verhoort met een d.

Als het inderdaad niet uit jezelf komt, dat zoeken en dat kloppen, dan mag je pleiten. Maar God hoeft dan nog niet te verhoren als Hij vindt dat iets beter is voor je. ...

Hier ruik ik weer de sfeer van: als de mens iets doet, doet God niks, en andersom. Kolder dus!
Dat is nou precies dezelfde fout als die het remonstrantisme maakt: de vrije wil, zodat God en mens als onafhankelijke partners tegenover elkaar komen te staan.

Ik bedoel het niet algemeen. Ik zeg gewoon dat het zo kan zijn. Die sfeer die jij ruikt, klopt absoluut niet. Maar je moet oppassen om te beweren dat een kind van God altijd verhoord wordt als hij met een recht hart bidt. Hij wordt indirect wel verhoord, maar anders dan hij zelf had verwacht. Dus in de mens zijn ogen is zijn gebed dan eigenlijk niet verhoord, maar God verhoort het dan wel.

Het viel mij zo sterk op dat je schrijft: "Als het inderdaad niet uit jezelf komt, dat zoeken en dat kloppen, dan mag je pleiten."
Is er dan ook een zoeken en kloppen dat wèl uit jezelf komt? Die vraag komt te meer op als ik het binnen het verband in deze discussie bekijk: de bijdrage van Yael, die daarvóór staat.
Vandaar dat ik kwam tot: "Hier ruik ik weer de sfeer van: als de mens iets doet, doet God niks, en andersom."
Ik zou eerder zeggen: vraag je niet af of je zoeken en kloppen uit jezelf komt, maar doe het vooral! Als wij in een wangestalte tot God gaan - en dat gaan we geheid! - dan weet Hij er wel een betere gestalte van te maken als dat nodig is.

Het is inderdaad waar dat God nogal eens op een andere manier verhoort dan wij zelf verwachten.

(Voor alle duidelijkheid:
Verhoord schrijf je met een -d als het als deelwoord gebruikt wordt: hij wordt verhoord;
en met een -t als het als zelfstandig werkwoord wordt gebruikt: Hij verhoort
Je foutje heb ik in dit citaat verbeterd.)

]

Ik citeer G. Wisse:

"Ja, maar dat moet God in ons doen," zegt ge. Ja zeker; en daarom moet gij het doen. Vraag God, of Hij u dat geheim en wonder eens leren wil. En zolang ge dit zegt, ja zegt en anders niets; zolang zult gij u niet bekeren, en als ge nu eens tot deze daad komt, op het woord dat God spreekt, dan zegt ge dat niet meer op die manier, maar dan zegt ge: "En dit heeft God gedaan."
(De droefheid nar God, ds. G. Wisse, blz. 98)

Vraagje, n.a.v. wat je zegt over dat verhoren: zou God het beter voor je vinden, dat je verloren gaat en naar de hel gaat, dan dat je behouden wordt?

God kan ons rechtvaardig allemaal laten verloren gaan. God ziet liever dat heel het mensdom zich bekeert, maar niemand van dat mensdom zal zich ooit bekeren. Die wil dat niet.

Gelukkig maar dat God dan nog wil werken onder de mensen met zijn wederbarende genade. Anders bekeerde niemand zich.

nee anders blijft ie verwoede pogingen doen onder God uit te komen.

Waarom dopen mensen dan hun kinderen? dat is toch al op genade pleiten? waarom gaan we naar de kerk, waarom lezen we de Bijbel, omdat we deze genademiddelen gekregen hebben van God om tot Hem te komen.

Een mens van nature kan evengoed bij God aankloppen als iemand die Jezus als Zijn verlosser kent en door Hem naar God toegaat.
Niemand gaat onverdiend verloren en niemand is eerlijk onbekeerd.
Dat is het bloed van Jezus onrein achten zolang je, je zaligheid in jezelf zoekt en niet buiten jezelf in Hem. En zolang je naar jezelf kijkt zul je denk ik inderdaad niet verder komen dan och en ach.

Dopen is niet op genade pleiten. Je wordt gedoopt in het uiterlijk verbond.

Ziehier de aloude scheiding uiterlijk en innerlijk. Als ik me niet vergis, heeft dat meer te maken met het platonisme en het neo-platonisme, dan met de Heilige Schrift.
Laatst las ik iets, waaruit ik opmaakte dat Augustinus ook al in die val trapte. Het neo-platonisme had ook heel sterke invloed in die tijd, en van die invloed ontkwam Augustinus ook niet, helaas. Al kan wel gezegd worden dat hij gedurende zijn leven steeds meer bijbels werd, en steeds minder platonistisch.
Mag ik eens vragen: waar staat dat in de Schrift: een uiterlijk, en een innerlijk verbond?

Als ik jouw verwoording bekijk, kun jij maar beter baptist worden, en de kinderdoop afwijzen: gedoopt wordt je dan pas bij gebleken geloof. En dan uiteraard helemaal volgens jouw normen. De klant is koning.

Ik bedoel eigenlijk te zeggen op de erve des verbonds. Als je gedoopt wordt ben je niet gelijk bekeerd. Er staat nergens in de Bijbel iets over een uiterlijk en een innerlijk verbond. Maar volgens mij gaat het topic hier niet over de doop. Misschien kunnen we daar in een ander topic over verder gaan.

Oké, is goed. Zie op deze pagina: http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?t=8675&start=90

Het naar de kerk gaan, kan ook gebeuren uit een historisch geloof. Als je naar de kerk gaat, kan dat ook komen uit de algemene genade Gods. Dat mensen in de wereld gewoon naast elkaar kunnen leven is ook een voortvloeisel uit de genade Gods.

Weet ik niet, of je dat zo moet zeggen. Maar dat het genade van God is, sluit ik inderdaad niet uit.
De leer van de gemene gratie van A. Kuyper is echter geen ongevaarlijke: het kan leiden tot het onderschatten van de gevaren in de wereld. Bij hem was ook sprake van een onderschatten van de invloed van de zonde. In zijn gemene gratie-leer kwam hij dicht in de buurt van de roomse natuur-en-genade-leer (de genade helpt de natuur van de mens in het komen tot God; en de natuur is slechts gedeeltelijk aangetast zodat de mens nog aardig wat mogelijkheden in zichzelf heeft, en heel ver kan komen in het opklimmen tot God), zoals bijvoorbeeld Thomas van Aquino die leerde.

Maar het kan ook heel ver komen. Zoals ook Boston leert in zijn Viervoudige Staat. Dan doel ik vooral op de 12 bijlslagen.

Dat heb ik nog niet gelezen, dus daar kan ik nu niet op reageren. (Misschien wel iemand anders, die zich hierin wèl verdiept heeft.)
Maar ik heb het boek wel in mijn boekenkast staan. Ik heb dat boek ooit aangeschaft, omdat ik vernam dat het een nogal belangrijk standaardwerk is.
Ik heb het er net even bijgepakt, en ik zie inderdaad iets staan over 12 slagen onder de titel: Twaalf slagen waardoor een rank van de natuurlijke stam wordt afgesneden, blz. 239-249.
In ieder geval bedankt voor de verwijzing.

Iedereen die verloren gaat heeft het verdiend. Het zeggen dat niemand eerlijk onbekeerd is, heeft volgens mij meer consequenties dan jezelf misschien beseft.
Een mens gaat van nature altijd zoeken naar een zaligheid buiten zichzelf, want een mens wil best bekeerd worden, maar wel op zijn eigen manier.
...

Volgens mij heb jij ook zo je wensen aangaande je bekering...

Iedereen. Niemand wil graag verloren gaan. Maar als een mens echt bekeerd wordt, raakt hij wel uitgewenst.

Dat is op zichzelf genomen waar.
Maar ik doelde eigenlijk op dat denken van: 'als het niet gaat op de manier van heftige overtuigingen in het gemoed, een diep inzicht in de zonde, kan er geen sprake zijn van bekering.' Dat is een manier van denken waar ik zo mijn bezwaren tegen heb. Een manier van denken wat ik typeer als: eigen wensen hebben. Ik zie die zondekennis meer als verdieping, dan als voorwaarde. Ik zeg niet dat het niet kan, hoor: tot bekering komen onder heftige gemoedsgesteldheden en met diep zondebesef. O, zeker wel! Maar ik geloof niet dat je pas bekeerd en wedergeboren bent als je veel zondekennis hebt. Wèl moet er opwas zijn in de genade, en daarmee dus ook: toename in zondekennis.

[Absoluut]

mooi stukje van try. Ik denk dat de meeste mensen idd snel afhaken als het allemaal niet lukt. Als alles verkeerd gaat en God niet verhoord. (God verhoord altijd --> Als je niet verhoord wordt, is dat je eigen schuld, niet Gods schuld. Je wilt dan waarschijnlijk zelf niet)

Zoek Hem dan, want Hij is te vinden. Klopt, en er wordt opengedaan! Gods beloften, om op te pleiten!

God verhoort altijd? Dus God is aan ons gebonden? Als wij God iets vragen wat we echt willen, moet God het dus geven? God verhoort lang niet altijd, omdat Hij het zelf beter acht dat het niet verhoord wordt.

En de conclusie zoek Hem dan, want Hij is te vinden. Klopt, en er wordt opengedaan is geen belofte om op te pleiten! Daar kun je pas op pleiten als je echt daadwerkelijk bekeerd bent.

Maar het gaat me vooral om het eerste. Over de gebondenheid van God.

God verhoort die gebeden, die vragen om datgene wat Hij beloofd heeft.
Bid je dus om een dure Mercedes? Dikke kans dat het niet verhoord wordt.
Maar bid je om geloof, en om zijn Heilige Geest? Dan zal dat zeker verhoord worden. (Inderdaad: je moet bidden in vertrouwen. Maar daar versta ik praktisch gezien iets anders onder dan jij, Absoluut.)

Zoals ik al zei verhoort God zelfs als je recht erom vraagt niet altijd. Omdat het dan soms beter is voor jou om niet verhoort te worden. Maar verder ben ik het wel met je eens. Alleen weet God het beste wat goed voor je is. En een mens kan soms ergens om vragen waarvan hij vindt dat het goed voor hem is, terwijl dat helemaal niet goed voor hem hoeft te zijn.

Daar kan ik deze waarheid in zien: Hij verhoort inderdaad lang niet altijd direct. Waarom niet? Om ons geloof op de proef te stellen, en te versterken.

Inderdaad. Dat klopt. En God verhoort soms ook niet omdat Hij vindt dat iets niet goed voor je is, waarvan jezelf denkt dat het wel goed voor je is.

God heeft Zich gebonden aan Zijn Woord daarop mag je pleiten.
Wie zoekt die vindt staat er wie klopt zal opengedaan worden. ik zie er geen twijfel in dat God doet wat Hij belooft. Want wie zoekt en klopt heeft dat niet van zn eigen.

overigens schreef je zelf ook 1 x verhoort met een d.

Als het inderdaad niet uit jezelf komt, dat zoeken en dat kloppen, dan mag je pleiten. Maar God hoeft dan nog niet te verhoren als Hij vindt dat iets beter is voor je. ...

Hier ruik ik weer de sfeer van: als de mens iets doet, doet God niks, en andersom. Kolder dus!
Dat is nou precies dezelfde fout als die het remonstrantisme maakt: de vrije wil, zodat God en mens als onafhankelijke partners tegenover elkaar komen te staan.

Ik bedoel het niet algemeen. Ik zeg gewoon dat het zo kan zijn. Die sfeer die jij ruikt, klopt absoluut niet. Maar je moet oppassen om te beweren dat een kind van God altijd verhoord wordt als hij met een recht hart bidt. Hij wordt indirect wel verhoord, maar anders dan hij zelf had verwacht. Dus in de mens zijn ogen is zijn gebed dan eigenlijk niet verhoord, maar God verhoort het dan wel.

Het viel mij zo sterk op dat je schrijft: "Als het inderdaad niet uit jezelf komt, dat zoeken en dat kloppen, dan mag je pleiten."
Is er dan ook een zoeken en kloppen dat wèl uit jezelf komt? Die vraag komt te meer op als ik het binnen het verband in deze discussie bekijk: de bijdrage van Yael, die daarvóór staat.
Vandaar dat ik kwam tot: "Hier ruik ik weer de sfeer van: als de mens iets doet, doet God niks, en andersom."
Ik zou eerder zeggen: vraag je niet af of je zoeken en kloppen uit jezelf komt, maar doe het vooral! Als wij in een wangestalte tot God gaan - en dat gaan we geheid! - dan weet Hij er wel een betere gestalte van te maken als dat nodig is.

Het is inderdaad waar dat God nogal eens op een andere manier verhoort dan wij zelf verwachten.

(Voor alle duidelijkheid:
Verhoord schrijf je met een -d als het als deelwoord gebruikt wordt: hij wordt verhoord;
en met een -t als het als zelfstandig werkwoord wordt gebruikt: Hij verhoort
Je foutje heb ik in dit citaat verbeterd.)

Inderdaad. En daarom moet je ook wel tot God roepen, maar daarop verhoort God dus niet! Tenminste, God kan wel verhoren, maar Hij hoeft niet te verhoren. Maar goed, daar zijn we het volgens mij wel over eens.

Ik citeer G. Wisse:

"Ja, maar dat moet God in ons doen," zegt ge. Ja zeker; en daarom moet gij het doen. Vraag God, of Hij u dat geheim en wonder eens leren wil. En zolang ge dit zegt, ja zegt en anders niets; zolang zult gij u niet bekeren, en als ge nu eens tot deze daad komt, op het woord dat God spreekt, dan zegt ge dat niet meer op die manier, maar dan zegt ge: "En dit heeft God gedaan."
(De droefheid nar God, ds. G. Wisse, blz. 98)

Vraagje, n.a.v. wat je zegt over dat verhoren: zou God het beter voor je vinden, dat je verloren gaat en naar de hel gaat, dan dat je behouden wordt?

God kan ons rechtvaardig allemaal laten verloren gaan. God ziet liever dat heel het mensdom zich bekeert, maar niemand van dat mensdom zal zich ooit bekeren. Die wil dat niet.

Gelukkig maar dat God dan nog wil werken onder de mensen met zijn wederbarende genade. Anders bekeerde niemand zich.

Dat klopt. Maar het is gelukkig dat een mens daar dan ook niets aan hoeft te doen!

nee anders blijft ie verwoede pogingen doen onder God uit te komen.

Waarom dopen mensen dan hun kinderen? dat is toch al op genade pleiten? waarom gaan we naar de kerk, waarom lezen we de Bijbel, omdat we deze genademiddelen gekregen hebben van God om tot Hem te komen.

Een mens van nature kan evengoed bij God aankloppen als iemand die Jezus als Zijn verlosser kent en door Hem naar God toegaat.
Niemand gaat onverdiend verloren en niemand is eerlijk onbekeerd.
Dat is het bloed van Jezus onrein achten zolang je, je zaligheid in jezelf zoekt en niet buiten jezelf in Hem. En zolang je naar jezelf kijkt zul je denk ik inderdaad niet verder komen dan och en ach.

Dopen is niet op genade pleiten. Je wordt gedoopt in het uiterlijk verbond.

Ziehier de aloude scheiding uiterlijk en innerlijk. Als ik me niet vergis, heeft dat meer te maken met het platonisme en het neo-platonisme, dan met de Heilige Schrift.
Laatst las ik iets, waaruit ik opmaakte dat Augustinus ook al in die val trapte. Het neo-platonisme had ook heel sterke invloed in die tijd, en van die invloed ontkwam Augustinus ook niet, helaas. Al kan wel gezegd worden dat hij gedurende zijn leven steeds meer bijbels werd, en steeds minder platonistisch.
Mag ik eens vragen: waar staat dat in de Schrift: een uiterlijk, en een innerlijk verbond?

Als ik jouw verwoording bekijk, kun jij maar beter baptist worden, en de kinderdoop afwijzen: gedoopt wordt je dan pas bij gebleken geloof. En dan uiteraard helemaal volgens jouw normen. De klant is koning.

Ik bedoel eigenlijk te zeggen op de erve des verbonds. Als je gedoopt wordt ben je niet gelijk bekeerd. Er staat nergens in de Bijbel iets over een uiterlijk en een innerlijk verbond. Maar volgens mij gaat het topic hier niet over de doop. Misschien kunnen we daar in een ander topic over verder gaan.

Oké, is goed. Zie op deze pagina: http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?t=8675&start=90

Het naar de kerk gaan, kan ook gebeuren uit een historisch geloof. Als je naar de kerk gaat, kan dat ook komen uit de algemene genade Gods. Dat mensen in de wereld gewoon naast elkaar kunnen leven is ook een voortvloeisel uit de genade Gods.

Weet ik niet, of je dat zo moet zeggen. Maar dat het genade van God is, sluit ik inderdaad niet uit.
De leer van de gemene gratie van A. Kuyper is echter geen ongevaarlijke: het kan leiden tot het onderschatten van de gevaren in de wereld. Bij hem was ook sprake van een onderschatten van de invloed van de zonde. In zijn gemene gratie-leer kwam hij dicht in de buurt van de roomse natuur-en-genade-leer (de genade helpt de natuur van de mens in het komen tot God; en de natuur is slechts gedeeltelijk aangetast zodat de mens nog aardig wat mogelijkheden in zichzelf heeft, en heel ver kan komen in het opklimmen tot God), zoals bijvoorbeeld Thomas van Aquino die leerde.

Maar het kan ook heel ver komen. Zoals ook Boston leert in zijn Viervoudige Staat. Dan doel ik vooral op de 12 bijlslagen.

Dat heb ik nog niet gelezen, dus daar kan ik nu niet op reageren. (Misschien wel iemand anders, die zich hierin wèl verdiept heeft.)
Maar ik heb het boek wel in mijn boekenkast staan. Ik heb dat boek ooit aangeschaft, omdat ik vernam dat het een nogal belangrijk standaardwerk is.
Ik heb het er net even bijgepakt, en ik zie inderdaad iets staan over 12 slagen onder de titel: Twaalf slagen waardoor een rank van de natuurlijke stam wordt afgesneden, blz. 239-249.
In ieder geval bedankt voor de verwijzing.

Hij schrijft dat een mens wel tot de zevende bijlslag kan komen bijvoorbeeld, maar dat het dan nog geen waar zaligmakend werk hoeft te zijn geweest als het daarna niet verder komt.

Iedereen die verloren gaat heeft het verdiend. Het zeggen dat niemand eerlijk onbekeerd is, heeft volgens mij meer consequenties dan jezelf misschien beseft.
Een mens gaat van nature altijd zoeken naar een zaligheid buiten zichzelf, want een mens wil best bekeerd worden, maar wel op zijn eigen manier.
...

Volgens mij heb jij ook zo je wensen aangaande je bekering...

Iedereen. Niemand wil graag verloren gaan. Maar als een mens echt bekeerd wordt, raakt hij wel uitgewenst.

Dat is op zichzelf genomen waar.
Maar ik doelde eigenlijk op dat denken van: 'als het niet gaat op de manier van heftige overtuigingen in het gemoed, een diep inzicht in de zonde, kan er geen sprake zijn van bekering.' Dat is een manier van denken waar ik zo mijn bezwaren tegen heb. Een manier van denken wat ik typeer als: eigen wensen hebben. Ik zie die zondekennis meer als verdieping, dan als voorwaarde. Ik zeg niet dat het niet kan, hoor: tot bekering komen onder heftige gemoedsgesteldheden en met diep zondebesef. O, zeker wel! Maar ik geloof niet dat je pas bekeerd en wedergeboren bent als je veel zondekennis hebt. Wèl moet er opwas zijn in de genade, en daarmee dus ook: toename in zondekennis.

Natuurlijk heeft de ene meer zondekennis dan de ander, maar daarom is het nog wel nodig dat je zondekennis hebt. Je moet wel overtuigt zijn van je zonden. En over hoe heftig dat zijn moet heb ik nog met geen woord gesproken.

[frekje]

Dan kan ik ook misschien dit stellen: God vervult niet al onze wensen, maar wel al zijn beloften!

Dus bidt naar zijn beloften, en die zul je ontvangen!

[Absoluut]

Dan kan ik ook misschien dit stellen: God vervult niet al onze wensen, maar wel al Zijn beloften!

Dus bidt naar Zijn beloften, en die zul je ontvangen!

Ja, inderdaad, maar dan ook wel met de goede bedoeling daarachter.

[frekje]

Dan kan ik ook misschien dit stellen: God vervult niet al onze wensen, maar wel al Zijn beloften!

Dus bidt naar Zijn beloften, en die zul je ontvangen!

Ja, inderdaad, maar dan ook wel met de goede bedoeling daarachter.

Wat voor betere bedoeling kan God ooit hebben dan ons gratis zichzelf aan te bieden?

[jas]

...... Want een mens wil het echt niet.

Wat is dat toch steeds voor geleuter: ik wilde al bekeerd worden toen ik 10 jaar was.

Zo, en wanneer is het gebeurd dan?

[Cathy]

Zo, en wanneer is het gebeurd dan?

Om en nabij de tijd dat ik 23 was.

[jas]

Zo, en wanneer is het gebeurd dan?

Om en nabij de tijd dat ik 23 was.

Juist, dus jij wou wel toen je 10 was, maar God wou niet?
Wel, als dan jouw verhaal klopt, is de Bijbel het grootste leugenboek wat ooit geschreven is. Maar dat is het niet. Jij geeft God de schuld dat je niet op je 10e bekeerd bent, maar je ziet niet dat Hij wel wou, maar jij niet.
Zo gauw wij oprecht onze zonden belijden wil God ze vergeven. Hij stelt onze wedergeboorte niet uit, maar wij wederstaan de werking van Zijn Geest totdat Hij ons te machtig wordt. (als het dan al niet te laat is)

[Aragorn]

Verdorie jas, dat is nu al de tweede keer in vijf minuten dat je iemand loopt te veroordelen die je amper kent! Dat jij je dag niet hebt is prima voor je, maar ga dan naar de kroeg ofzo ipv hier onzin rond te blaten..

[caprice]

Verdorie jas, dat is nu al de tweede keer in vijf minuten dat je iemand loopt te veroordelen die je amper kent! Dat jij je dag niet hebt is prima voor je, maar ga dan naar de kroeg ofzo ipv hier onzin rond te blaten..

Hard hé....


...voor het vlees.

[Happy One]

Om en nabij de tijd dat ik 23 was.

Juist, dus jij wou wel toen je 10 was, maar God wou niet?
Wel, als dan jouw verhaal klopt, is de Bijbel het grootste leugenboek wat ooit geschreven is. Maar dat is het niet. Jij geeft God de schuld dat je niet op je 10e bekeerd bent, maar je ziet niet dat Hij wel wou, maar jij niet.
Zo gauw wij oprecht onze zonden belijden wil God ze vergeven. Hij stelt de onze wedergeboorte niet uit, maar wij wederstaan de werking van Zijn Geest totdat Hij ons te machtig wordt. (als het dan al niet te laat is).

Je moet het los zien van de persoon, maar wat Jas hier schrijft is gewoon helemaal waar. Ik heb die verhalen al zo vaak gehoord: ik wil wel bekeerd worden, maar..... En het probleem is precies omgekeerd.

[jas]

Verdorie jas, dat is nu al de tweede keer in vijf minuten dat je iemand loopt te veroordelen die je amper kent! Dat jij je dag niet hebt is prima voor je, maar ga dan naar de kroeg ofzo ipv hier onzin rond te blaten..

Als er hier nu iemand onzin uitkraamt ben jij het wel. Ik schrijf wat ik denk dat naar de Schrift is en als ik daarin dwaal moet je me op grond daarvan terechtwijzen.
Ik zeg het nog maar even wat duidelijker:
Wij worden niet bekeerd omdat God dat niet wil, maar omdat wij dat niet willen.
Door te stellen dat wij wel willen maar Hij niet, beschuldigen we Hem van ontrouw jegens Zijn verbond. Ik neem geen woord terug van wat ik geschreven heb. En dat dit jou stoort, ja dat vind ik jammer. Ik gun je echt dat je het ook eens mag zien.

[Aragorn]

Het gaat mij erom dat jij dingen insinueert die helemaal niet gezegd zijn. Cathy heeft helemaal niets gezegd over of God het niet gewild zou hebben toen ze 10 was en dat het Zijn schuld zou zijn.. op grond van 1 opmerking meen jij die conclusie te kunnen trekken en denk je dat het nodig is om daar even flink van leer tegen te kunnen trekken. Je zou op z'n minst even om toelichting kunnen vragen voordat je je op deze manier laat gaan. Het komt iig niet al te verstandig over..

[Cathy]

Zo, en wanneer is het gebeurd dan?

Om en nabij de tijd dat ik 23 was.

Juist, dus jij wou wel toen je 10 was, maar God wou niet?

Nee........achteraf bekeken heeft God dat verlangen al in mij gelegd en is Hij toen al begonnen met Zijn werk in mij, maar moest ik eerst nog het een en ander over mezelf leren om tot een totale overgave te kunnen komen en mezelf los te laten. En ook dat alles is, als ik terug kijk het werk van de Heilige Geest.
Maar ik wilde met m'n chargerende opmerking opmerken dat er blijkbaar mensen zijn die graag zwemmen leren aan de hand van een boekje en ook nog op het droge. Ze weten dan precies hoe het moet en hoe het moet voelen, maar hebben nog nooit een spetter water ervaren. En weten niet hoe het is om je gedragen te wèten. In dit voorbeeld (wat ws. wel mank gaat) door het water en in het geloof door de Geest.
En daar kan ik zo ontstellend verdrietig van worden.
De rest van je replay laat ik maar voor wat het is.


Aragorn, bedankt voor je steun.