cornelis schreef:Ik vind deze psalm juist wat gebeurd is in Azie moeilijk.
Want volgens deze psalm heb de gelovige niets te vrezen.
Ik vind wel deze psalm vol van troost en bemoediging.
Hoe is julie ervaring.Ik ben benieuwd?
Groeten van Cornelis.
Dag Cornelis,
Ik ben wat laat in deze draad, maar wil graag toch nog mijn bijdrage kwijt.
De Psalm die je gekozen hebt gaat over het vertrouwen dat wij in God kunnen/mogen stellen.
We weten uit de woorden van Jesus wie Hij is: de Weg (de manier wwarop), de Waarheid, en het Leven.
Ik ben van mening dat we niet zomaar als baby in de wieg zijn 'gepleurd'. God die onze lichamen tot levende wezens schept door er bij ieder mens iets van Zichzelf in te blazen (Genesis 2:7!) heeft in onze menselijke vorm een lichaam om Zich in uit te drukken.
Wij zijn te kostbaar om zomaar het leven in te gooien zonder enig doel en enige lijn; zeker als iets van Hemzelf in ons met ons meegaat.
Ons leven heeft zin; ieder persoonlijk heeft een opdracht die zich dopor ons leven heen als een rode lijn ontwikkelt. Ik ben er dan ook zeker van dat als ons in ons leven iets overkomt, dat dit zo gewild is als een omstandigheid waarvan we iets kunnen leren, of ons iets specifieks kunnen herinneren zodat we ervaren wie we eigenlijk zijn: Zonen van de Levende God en ieder op zijn eigen specifieke manier. Dat dit niet is op een altijd gemakkelijke en prettige manier laat zich raden.
De troost van de psalm die jij aanhaalt bestaat uit het vertrouwen op God. Niet als één ver weg in een hoge hemel, maar als Één die tempel heeft gemaakt van onze persoonlijke menselijke vorm.
Jij is Één met ons; Hij gaat met ons, Zonen van God, door ons lijden heen.
je broer
Carl
1 Joh.4:7,8 ...en een ieder, die liefheeft, is uit God geboren en kent God. Wie niet liefheeft, kent God niet, want God is liefde.
