Waarom gaat iedereen dood!!!!!!!!

[meschianza]

Ik ben pas gaan geloven nadat ik voelde dat God met mij bezig was. EN op het moment dat ik me dat realiseerde was het al een lange tijd aan de gang, achteraf gezien. Alleen geloofde ik het toen nog niet.

Maar het zou ook kunnen dat je onbewust al een tijd lang wél geloofde. Je ging er, neem ik aan, wel vanuit dat God bestond en dat de bijbel het woord van God is?

Als kind vond ik God (van de bijbel) zo vanzelfsprekend als het bestaan van mijn ouders. Later niet meer, toen ik met gebeurtenissen en mensen en visies in aanraking kwam wat die vanzelfsprekendheid stuk maakte. Ik heb nooit gezegd: ik ben atheist. Maar ik heb wel enorm getwijfeld en bedacht dat de atheisten wel eens gelijk zouden kunnen hebben. Eigenlijk na mijn verdieping in het ontstaan van alles, boeken over evolutie, creationisme, universele krachten enzo, had mij er iig van overtuigd dat er een Scheppende God moet! zijn. Toen kon ik opgelucht het atheisme schrappen, maar dan blijft er nog een hoop over

Onbewust toch blijven geloven in de God van de bijbel....ik weet het niet, er is misschien altijd wel een heel klein vlammetje blijven branden, ofzo.
Ik geloof nu wel achteraf dat zelfs in de periode van jaren dat ik God kwijt was en aan Zijn bestaan twijfelde, Hij al met mij bezig was.

[Raido]

Ik vind het gewoon heel moeilijk om te accepteren dat God over lijken gaat, soms letterlijk soms figuurlijk. God is met je bezig, als je eerste vriendin zelfmoord pleegt, dat is een roepstem van God om toch blij te zijn dat jij nog genadetijd hebt. Je gaat op zoek naar de waarheid, of wat de waarheid is, je kijkt naar andere geloven, je wordt depressief, 4 zelfmoordpogingen mislukken, weer een stem van God om te laten zien dat Hij om je geeft, je wordt boos, op alles, jezelf en op God, je raakt betrokken bij allerlei duistere dingen waarbij erge dingen gebeuren, ook een stem van God, dat Hij in die dingen niet is. God is overal, God weet alles, maar waarom heeft Hij dan alles toegelaten, Hij werkt in mij... maar ik ben erdoor alleen maar banger geworden voor God...

[joepie]

Je hebt duidelijk veel meegemaakt.
En je zegt nu al een paar keer zelf dat God heeft ingegrepen.
Hoe kun je dan zeggen dat God met de oren dicht zit?

En wat denk je dat God wil?

Waarom alle ellende in de wereld is en waarom al die dingen gebeuren kan ik niet zeggen. Ik weet wel dat ze door ons zelf in de wereld gebracht zijn. En ik weet ook dat God er altijd bij is.
Ook in de ellende. En dat ik daardoor steeds meer ga verlangen naar Zijn wederkomst.

Maar als je echt wil weten wat God wil, dan moet je ophouden met zoeken.
Want Hij is al gevonden! Lees maar in Zijn woord waarin Hij tot je spreekt.
Geef je gewoon helemaal aan Hem over.

[Collateral]

Eigenlijk na mijn verdieping in het ontstaan van alles, boeken over evolutie, creationisme, universele krachten enzo, had mij er iig van overtuigd dat er een Scheppende God moet! zijn.

Die overtuiging deel ik enigzins, met de kanttekening dat ik niet zeker ben van een scheppende God. Ik acht het wel heel aannemelijk, maar het is zeker niet geheel evident voor me.

Onbewust toch blijven geloven in de God van de bijbel....ik weet het niet, er is misschien altijd wel een heel klein vlammetje blijven branden, ofzo.

I think so. Over het algemeen zie je dat mensen, als ze weer gaan geloven (veel moslimjongeren doen dat tegenwoordig bijv. ook), teruggaan naar een geloof dat niet te ver van het geloof afligt waar ze mee bekend zijn. Pas als bijv. moslims in grote getale 'gegrepen worden door de God van het christendom' zal ik die overtuiging laten gaan.

Geef je gewoon helemaal aan Hem over.

Je moet raido's verhaal toch iets beter lezen; denk je dat hij zich zo 1-2-3 kan overgeven aan God?

[Aragorn]

Eigenlijk na mijn verdieping in het ontstaan van alles, boeken over evolutie, creationisme, universele krachten enzo, had mij er iig van overtuigd dat er een Scheppende God moet! zijn.

Die overtuiging deel ik enigzins, met de kanttekening dat ik niet zeker ben van een scheppende God. Ik acht het wel heel aannemelijk, maar het is zeker niet geheel evident voor me.

Ik heb de rest vd. discussie niet zo gevolgd, maar dit vind ik wel interessant. Als God niet scheppend is, hoe is Hij dan ontstaan? God als het begin (en einde) van alle dingen lijkt me dan toch het aannemelijkst en toch wel bijna evident.

[joepie]

Ik denk dat Raido dat wel kan maar niet wil!
Hij zit nog te veel vast aan zijn zondige leven.
Want overgave aan God wil zeggen dat je breekt met je zondige leven.
Dat je je omkeerd daarvan.
Maar als ik zo lees wat hij in diverse topic's schrijft begrijp ik waarom hij niet kan geloven. Om wat ik hierboven schreef.

Daarom vraag ik ook steeds of hij ook weet wat God wil, maar krijg daar eigenlijk nog geen antwoord op. Pas als je dat weet en dan kun je ook open staan voor God.

Maar met bidden en vragen en verwachten dat God dingen doet, en zelf er niets voor willen doen, zal nooit werken.
Trouwens, God heeft al veel dingen gedaan in zijn leven, dus daaraan ligt het niet.

[Collateral]

Eigenlijk na mijn verdieping in het ontstaan van alles, boeken over evolutie, creationisme, universele krachten enzo, had mij er iig van overtuigd dat er een Scheppende God moet! zijn.

Die overtuiging deel ik enigzins, met de kanttekening dat ik niet zeker ben van een scheppende God. Ik acht het wel heel aannemelijk, maar het is zeker niet geheel evident voor me.

Ik heb de rest vd. discussie niet zo gevolgd, maar dit vind ik wel interessant. Als God niet scheppend is, hoe is Hij dan ontstaan? God als het begin (en einde) van alle dingen lijkt me dan toch het aannemelijkst en toch wel bijna evident.

Zeker, echter, ik bedoelde eigenlijk dat ik niet zeker ben van het bestaan van God op zich. Als God bestaat (dat geloof ik, maar ik ben er niet gheel zeker van) lijkt het mij inderdaad ook het aannemelijkst (en toch wel bijna evident ) dat Hij ook het begin en het einde van alles is.

Daarom vraag ik ook steeds of hij ook weet wat God wil, maar krijg daar eigenlijk nog geen antwoord op. Pas als je dat weet en dan kun je ook open staan voor God.

Daar zit wat in! Maar ik vrees dat dat dan ook het probleem is... Hoe weet je wat God met je wil? De bijbel? Andere boeken over God? Een openbaring? Ik denk dat dit de vraag is waar raido mee worstelt.

[joepie]

Hoe kun je weten wat God van je wil?
Stel: je krijgt kennis aan een meisje die ver weg woont. Hoe kun je haar leren kennen, en weten wat ze wil?
Gewoon haar brieven lezen. En met haar MSN-nen. Bellen.

Met God is dat niet anders. Als je Hem wil kennen zul je Zijn Bijbel moeten lezen. En met Hem praten. Via onze "telefoon" naar God: 2xvijf!
Aan dat meisje ga je alles vertellen wat je bezighoud, zo ook aan God.

En als je weet dat bepaalde dingen je afhouden van een relatie met Hem dat ga je die uit liefde laten.
Zoals je dat ook bij een verkering kunt doen.

[Collateral]

Met God is dat niet anders. Als je Hem wil kennen zul je Zijn Bijbel moeten lezen. En met Hem praten. Via onze "telefoon" naar God: 2xvijf!

* Hoe weet je dat de bijbel Gods Woord is? Niemand kan dit zeker weten totdat hij/zij die zekerheid 'van God krijgt'. Vooralsnog lijkt het mij zeer onaannemelijk.
* Bijbel lezen, praten met God: allemaal eenrichtingsverkeer... Bellen, briefwisselingen en MSN zijn allemaal tweerichtingsverkeer. Als God het werkelijk nodig acht dat mensen in Hem gaan geloven (en dat geloof ik dus niet (Hij heeft dat helemaal niet nodig, denk ik)) zou Hij maar beter kunnen zorgen voor tweerichtingscommunicatie.

[Aragorn]

Eigenlijk na mijn verdieping in het ontstaan van alles, boeken over evolutie, creationisme, universele krachten enzo, had mij er iig van overtuigd dat er een Scheppende God moet! zijn.

Die overtuiging deel ik enigzins, met de kanttekening dat ik niet zeker ben van een scheppende God. Ik acht het wel heel aannemelijk, maar het is zeker niet geheel evident voor me.

Ik heb de rest vd. discussie niet zo gevolgd, maar dit vind ik wel interessant. Als God niet scheppend is, hoe is Hij dan ontstaan? God als het begin (en einde) van alle dingen lijkt me dan toch het aannemelijkst en toch wel bijna evident.

Zeker, echter, ik bedoelde eigenlijk dat ik niet zeker ben van het bestaan van God op zich. Als God bestaat (dat geloof ik, maar ik ben er niet gheel zeker van) lijkt het mij inderdaad ook het aannemelijkst (en toch wel bijna evident ) dat Hij ook het begin en het einde van alles is.

Ah oke, ik dacht dat je het had over het scheppend zijn van God ipv over God Zelf. In dit geval zijn we het iig wel aardig eens dan.

[meschianza]

I think so. Over het algemeen zie je dat mensen, als ze weer gaan geloven (veel moslimjongeren doen dat tegenwoordig bijv. ook), teruggaan naar een geloof dat niet te ver van het geloof afligt waar ze mee bekend zijn. Pas als bijv. moslims in grote getale 'gegrepen worden door de God van het christendom' zal ik die overtuiging laten gaan.

Ik denk dat je het idd diep van binnen wel graag wil, dat het geloof waarmee je opgevoed ben, de waarheid is. Maar dat moet je wel kunnen geloven, en wanneer dat niet meer lukt...
Van moslimjongeren weet ik, als maatstaf mijn klasgenoten wat misschien niet zo terecht is, dat ze vooral terug gaan naar hun cultuur waar de Islam een zeer groot deel uitmaakt. Als reactie op de sfeer in de samenleving die hen vervreemd. Dus niet zozeer dat ze na lang onderzoek er uit komen dat de Koran de waarheid is (hoewel ongetwijfeld moslims zijn die wel op die wijze terug bij de Koran komen) . Ik denk dat je die ontwikkeling niet kan vergelijken met de persoonlijke zoektocht van mensen naar de Waarheid.
Er zijn wel eens grote getalen vanuit een andere religie gegrepen door het christendom. Joden van de eerste christengemeentes bv. En er zijn gebieden in de wereld waar dit ook gebeurd is met moslims en anders gelovigen, als ik een aantal zendelingen mag geloven van de laatste 50 jaar.
maar voor mezelf vind ik dat niet erg steekhoudend om als ''bewijs'' te laten geleden dat het christendom dus waarheid is.

[meschianza]

Ik vind het gewoon heel moeilijk om te accepteren dat God over lijken gaat, soms letterlijk soms figuurlijk. God is met je bezig, als je eerste vriendin zelfmoord pleegt, dat is een roepstem van God om toch blij te zijn dat jij nog genadetijd hebt. Je gaat op zoek naar de waarheid, of wat de waarheid is, je kijkt naar andere geloven, je wordt depressief, 4 zelfmoordpogingen mislukken, weer een stem van God om te laten zien dat Hij om je geeft, je wordt boos, op alles, jezelf en op God, je raakt betrokken bij allerlei duistere dingen waarbij erge dingen gebeuren, ook een stem van God, dat Hij in die dingen niet is. God is overal, God weet alles, maar waarom heeft Hij dan alles toegelaten, Hij werkt in mij... maar ik ben erdoor alleen maar banger geworden voor God...

Ik vind het erg om te lezen wat je moet meemaken.
Ik raak ook zwaar verward als ik bedenk dat de vloedgolf die de kusten van Azie met topsnelheid naderde, in de Hemel gezien is. Dat dit ook een roepstem is aan heel de wereld. Zoals een gestorven familielid een roepstem is aan een kleine omgeving. DAn kan ik ook bang van God worden. En ik kan me al niet indenken hoe jij je moet voelen wanneer je dat meemaak. Toch wil ik je wijzen op Jezus, die uit een wilde geschiedenis vol verwarrende tijden is geboren. Ik zie het alsof God keek vanuit de Hemel en de geschiedenis onder zich zag voltrekken. Hij gaf de mensen regels om naar te leven zodat samenleven mogelijk was, maar de mensen overtraden het, en al ze zich er aan hielden, kwam er weinig liefde
bij kijken. Uiteindelijk is Hij van Zijn troon gestapt en onder ons mens geworden. Om ons Persoonlijk te laten zien wat Hij nu werkelijk bedoeld met ons. God is naast je komen staan, Hij heeft gewandeld en gesproken met samaritaanse vrouwen, prostituees, zieken, mensen die geen uitzicht meer hadden, leugenaars en bedriegers, met Meschianza's en Raido's. Jezus kwam geen complimentjes geven aan de mensen met de perfecte levens. Hij luisterde naar de gewone verhalen van hele gewone mensen. Zou je bang voor Jezus zijn als Hij bij je binnenkwam?

Raido, je kan gaan proberen perfect te leven, de wet navolgen, genoeg bijbel lezen, veel bidden en netjes de kerk bezoeken (Zoals bij de Islam, en helaas ook onder sommige christenen) . Maar daarom zou God nooit om je geven en je hart raken. Hij zou ook nooit om je geven wanneer je genoeg te lijden hebt. Hij wil alleen maar dat je naar Hem toekomt met je angst en je uitzichtloosheid en je fouten en alles wat mislukt is.

Probeer Zijn stem te verstaan. Probeer niet gelijk alles in de bijbel te begrijpen, maar begin met kleine stukjes te lezen, in alle rust. Praktisch: neem bv 1 bijbelboek uit de Evangelieen, en ga deze bestuderen. Wat mij betreft doe je er een jaar over. Want als je Jezus ga begrijpen, de wijze hoe Hij naar het leven keek en wat Hij voor boodschap heeft, dan ga je langzaam begrijpen wat God de Vader van je wil, door alle verwarrende gebeurtenissen heen. Echt waar, dat geloof ik. Dan ga je anders naar jezelf kijken en mensen om je heen, en vooral naar God. En zal de bijbel steeds meer een bron van wijsheid, lessen ofwel, Gods stem voor jouw persoonlijk leven worden. Als Gods woorden in je wonen, en je daaruit leeft, ben je echt sterk, ook in de zwaarste tijden.

[charlie]

Net alsof God elke pijn verzacht, doet het nu nog pijn? waarschijnlijk niet, daar zorgt God blijkbaar ook voor

Ok Raido, inderdaad zorgt God voor genezing. Ook bij je vriendin? Ja, dat wil Hij, als je vriendin en jij het bij Hem brengen. God is zo ongeveer die geen zinloos geweld toepast: alles heeft een doel, heeft iets te zeggen.
Het hielp mij bij veel pijn daarnaar te zoeken.
Veel sterkte met alles
en Kees81: bedankt voor je opbeurende woorden in deze situatie.. NOT