Johanne schreef:Ik vind het knap, echt heel erg knap van de mensen die zomaar op iemand af durven te stappen zeg maar... Hmm contact maken vind ik sowieso al super moeilijk; waar moet je nou ineens over gaan praten enzo..?
Maar als ik een jongen leuk vind al helemaal; ik geloof dat ik nog nooit aan een jongen iets, maar dan ook iets heb laten merken als ik hem leuk vond. Ik weet gewoon niet wat ik moet zeggen, en sta er denk ik ook met de verkeerde houding in; ik ga er van te voren al vanuit dat ze me toch niet leuk vinden enzo.... Maar al zou ik er niet met die houding instaan in zou t denk ik toch niet durven vrees ik, maar goed... *dit verklaart meteen waarom ik nog alleen ben heheh..

*
Herken ik wel een beetje! Dat je van tevoren al denkt dat iemand je toch niet mag...
Maar wat je zegt INEENS ergens over moeten gaan praten... Misschien denk je te moeilijk van te voren. Ik herken het wel hoor, ik denk soms ook van: wat moet ik nou weer zeggen? Maar iets non-verbaals kan ook prima zijn. Een knikje, lachje... zegt ook veel. En jij bent niet 100% verantwoordelijk voor een gesprek. De ander kan ook wat zeggen!
Het is best wel moelijk om te laten merken aan een jongen dat je hem leuk vindt. Hoe kan je dat doen?
Misschien maak je voor je zelf wel allerlei blokkades. Je denkt misschien van: hoe zal hij reageren? zal hij me stom vinden? verpest ik het zo niet?
Maar je weet niks zeker. Probeer je gedachten die onrealistisch zijn in de gaten te houden en te relativeren. Dat kan een hoop schelen.
Je kan het met kleine dingetjes laten merken toch? Een lach, een groet, ....
Btje warrig verhaal misschien..

Ik hoop dat je er iets mee kan

Als mens alleen kun je niet bestaan, je hebt de ander nodig om te groeien.
Wees eerst een individu voordat je een duo wordt.