God aanspreken met 'jij' en 'jou'

[TheEdge]

In het topic 'bijbel/psalmen in dialect' meldde Raido het volgende:

Na Pinksteren leven we nog steeds onder de straf van God, dus ook de talen zijn een straf voor de mens, Petrus en de rest spraken ook in verschillende talen, welke taal God ook spreekt, elk oor zal hem horen op de laatste dag, ik maak me er niet druk om, de hugenoten spraken God al aan met je en jij, dat doe ik niet snel, maar dialect, het is echt de spreektaal hier en ik vind het wel goed dat diensten in het Hollands zijn, toch wat eerbied naar God....

Ik vind het wel interessant om daar even op door te gaan.

Toen ik op een internationale conferentie in een Duitstalig kringgroepje werd geplaatst, hoorde ik tot mijn verbazing de Duitsers tijdens het bidden God aanspreken met "Du"(=Jij) in plaats van met Sie (=U). Dat vond ik toen heel typisch, maar toen ik erover na ging denken kwam ik erachter dat eigenlijk alle niet-Nederlandse christenen God aanspreken met 'jij', behalve wij. Engelsen hebben het bijvoorbeeld over "Thou", wat "jij" betekent (maar in de spreektaal overigens bijna verdwenen is). In Noorwegen zeggen ze 'jij', en ook Fransen spreken - volgens de liederen uit de Ichthusbundel althans - God aan met 'Tu' in plaats van met "Vous".

1. Heeft iemand een mooie verklaring voor dat jijen en jouwen?
2. Waarom schakelen wij ook niet over op jij en jou?

[Shrike]

De reden dat wij niet jij-en en jouwen is volgens mij omdat er dan eerbied ontbreekt.

[TheEdge]

De reden dat wij niet jij-en en jouwen is volgens mij omdat er dan eerbied ontbreekt.

Dus Nederlandse christenen zijn eerbiediger dan Duitsers, Engelsen of Noren?

[Christa]

Ik denk dat het de reden is dat het vroeger Gij was. Dat klonk heel statig. En de refo-cultuur houdt enorm van tradities en wil deze niet opgeven. Nu spreekt er eerbied uit, maar dat kan toch ook met jij en je? Ik zie niet direct een probleem. Maar velen wel, ik denk dat men de traditie niet op wil geven en zegt dan dat het oneerbiedig is om God met je en jij aan te spreken.

[Shrike]

De reden dat wij niet jij-en en jouwen is volgens mij omdat er dan eerbied ontbreekt.

Dus Nederlandse christenen zijn eerbiediger dan Duitsers, Engelsen of Noren?

Dat is wel heel erg kort door de bocht. Ik zou het zelf nooit doen omdat God geen vriendje is. Vergeet niet dat het andere culturen zijn. Waarom vraag je het niet aan die Duitsers zelf? Ik vraag me af of het sowieso met traditie te maken heeft. Waarom zou je gaan je en jij-en als de Bijbel (statenvertaling e.a.) het ook niet doen?

[Maarten]

Het gaat toch om de beleefdheidsvorm? Volgens mij is dit per taal verschillend en moet je de Nederlandse taal niet voegen naar een andere taal. Wij moeten het doen volgens onze beleefdheidsnormen en niet volgens de beleefdheidsnormen van de Fransen, Hongaren of Roemenen.

[Raido]

Zeg nou zelf, ik vind Duits toch al een wat statige taal, wij jijen en jou toch al niet snel (tutoyeren), en richting God al helemaal niet snel, ik zeg geen jou tegen mijn vader, dus ook niet tegen God, hij is wel de Koning...

[Maja de Bij]

Ik meen me te herinneren dat ook in reformatorische kring het wel voorkomt (kwam?) dat de Heere intiem met je of jij werd aangesproken.
Wel eens gehoord dat bijvoorbeeld ds. Du Marchie van Voorthuizen dat soms in het gebed deed. Weet iemand of dit klopt?

[TheEdge]

Het gaat toch om de beleefdheidsvorm? Volgens mij is dit per taal verschillend en moet je de Nederlandse taal niet voegen naar een andere taal. Wij moeten het doen volgens onze beleefdheidsnormen en niet volgens de beleefdheidsnormen van de Fransen, Hongaren of Roemenen.

Wat die beleefdheidsvormen betreft, denk ik dat je gelijk hebt.

In principe tutoyeren Duitsers elkaar niet (al wordt het onder jongeren wel meer gedaan tegenwoordig). Ookal zijn twee Duitsers jarenlange collega's, dan nog spreken ze elkaar aan met 'Sie' in plaats van met 'Du'.
Daarentegen is het de gewoonte om je familie (dus zowel je kinderen als je grootouders) met 'jij' aan te spreken, omdat je familie nu eenmaal dichtbij je staat. Ik denk dat dat ook de reden is dat ze hun Vader met "Jij" aanspreken.

In Nederland daarentegen zeg je 'u' tegen mensen die je niet kent, die ouder zijn dan jij en die hoger staan in de 'rangorde'. Wat dat betreft is het blijkbaar inderdaad een cultureel verschil in de betekenis van 'jij en u' dat wij in Nederland geen 'jij' zeggen.

[Raido]

Ik meen me te herinneren dat ook in reformatorische kring het wel voorkomt (kwam?) dat de Heere intiem met je of jij werd aangesproken.
Wel eens gehoord dat bijvoorbeeld ds. Du Marchie van Voorthuizen dat soms in het gebed deed. Weet iemand of dit klopt?

Hugenoten en Waldenzen waren überrefo's of oerrefo's en die hebben het gintroduceerd, volgens mij doen het nu vooral evangelische gemeenten, ik vind dat refogemeenten ook zich moeten onderscheiden van de rest, ik heb er niks op tegen maar ik doe het niet

[TheEdge]

Hugenoten en Waldenzen waren überrefo's of oerrefo's en die hebben het gintroduceerd, volgens mij doen het nu vooral evangelische gemeenten, ik vind dat refogemeenten ook zich moeten onderscheiden van de rest, ik heb er niks op tegen maar ik doe het niet

Is dat zo? Ik ken weinig evangelischen die 'jij' gebruiken. Als ik in bundels met opwekkingsliederen kijk, wordt God nog altijd met U aangesproken.

En wat bedoel je met 'onderscheiden'? Moeten refogemeenten dat nu juist doen door wel of niet 'jij' te gebruiken?

[caesar]

Ik denk dat het de reden is dat het vroeger Gij was. Dat klonk heel statig. En de refo-cultuur houdt enorm van tradities en wil deze niet opgeven.

Nee! "Gij" klinkt in onze oren inderdaad heel statig en het is ook iets wat we in onze statenvertaling veel tegenkomen, maar zo is het niet bedoeld.
In de tijd van het maken van de statenvertaling (ca. 1650) kenden ze het woordje 'jij' nog niet, maar wel het woordje 'gij'. 'Gij' was het 'jij' van toen en betekende ongeveer hetzelfde. 'Gij' was voor mensen die je goed kende, 'U' voor mensen voor wie je respect had en soms werd dat ook door elkaar heen gebruikt.

Daarom kan God best met jij of jou worden aangesproken, alleen jammergenoeg zal dat door onze refocultuur al snel als godslasterlijk worden gezien...

[Raido]

WRONG! Het is gewoon een traditie en heeft niks met godslastering te maken, wat maakt het nou uit of God Jij of U noemt... echt het gaat toch om God... God = God geen collega of zo

[Aragorn]

Volgens mij zeggen ze in het engelse taalgebied ook vaker you dan thou, dat laatste zie ik als een soort gij bij ons. Ik denk dat het vooral afhankelijk is van je intenties en waar je je prettig bij voelt. Ikzelf zou God niet zo snel aan spreken met je en jij, maar dat komt door mijn eigen beleving en waardering van jijen en jouwen. Iemand anders kan daar weer een heel andere gevoelswaarde bij hebben, zoals bijv. in dialecten, waarin hij dat weer een betere uitingsvorm vindt.

*postmodernism rules*

[Raido]

King James is het Thou en Ye ..