De dood

[joepie]

Even nog ter verduidelijking. Ik ben niet lid van een kerk waar dat gepreekt wordt. Gelukkig niet!
Ik denk dat ik dan ook wel bang voor de dood zou zijn.
Maar ik weet wel hoe het daar gepredikt wordt, en waardoor je dan bang voor de dood kunt worden.

[lizzz]

Maar ik heb toch ook wel vaak twijfels, over na het leven. Stel nu dat ik het allemaal verkeerd zie, en ik God toch niet op de goede manier gediend heb. Wat als een negatieve kerk, waar ze zeggen dat zowat niemand bij God komt, toch gelijk heeft?

Kun je dit uitleggen:
Twijfel als je gelooft?
>>>> Twijfel jij dan nooit of je geloof nu eigenlijk wel goed is? Meestal heb ik zekerheid van mijn geloof, maar als ik dan zie hoe ik God steeds weer pijn doe, dan vraag ik me wel eens af of mijn geloof wel echt is, en niet ingebeeld.
Goede manier van God dienen?
>>>> Zoals Hij gediend wil en moet worden, en niet een eigen manier
Negatieve kerk?
>>>> Nou, ik noemde liever ff geen namen, omdat het misschien kwetsend is voor leden van die kerken, maar ik had het over bepaalde Ger. Gem. in Ned. kerken, en afscheidingen, zoals Pauwianen, maar ik wil niemand persoonlijk aanvallen.
Toch gelijk heeft? (m.n. het woord 'toch')
>>>> Nou, ik heb zelf ook die achtergrond, en mijn familie kerkt nog steeds daar. Volgens hen verkiest God een paar mensen, maar het gros van de mensheid gaat verloren. Zo ben ik opgevoed, met angst voor de dood en voor God. En als je met zo iemand over je geloof praat, wordt je nooit serieus genomen. Een persoonlijke relatie met God kan niet. Een dominee komt in de hemel, en soms ook nog en ouderling. Nou, ik vind dit zeer onchristelijk, en ik geloof dat echt niet. Maar toch, waarom zijn zulke kerken zo groot? Zou er niet een kern van waarheid kunnen zijn? Stel dat zij het nu toch wel bij het rechte eind hebben?

[hemelburger]

Philippians 1:20-26 Volgens mijn ernstige verwachting en hoop, dat ik in geen zaak zal beschaamd worden; maar [dat] in alle vrijmoedigheid, gelijk te allen tijd, alzo ook nu, Christus zal groot gemaakt worden in mijn lichaam, hetzij door het leven, hetzij door den dood.
21 Want het leven is mij Christus, en het sterven is [mij] gewin.
22 Maar of te leven in het vlees, hetzelve mij oorbaar zij, en wat ik verkiezen zal, weet ik niet.
23 Want ik word van deze twee gedrongen, hebbende begeerte, om ontbonden te worden en met Christus te zijn; want [dat] is zeer verre het beste. 24 Maar in het vlees te blijven, is nodiger om uwentwil.
25 En dit vertrouw en weet ik, dat ik zal blijven, en met u allen zal verblijven tot uw bevordering en blijdschap des geloofs;
26 Opdat uw roem in Christus Jezus overvloedig zij aan mij, door mijn tegenwoordigheid wederom bij u.
(SV)

Wat is het erg om angst te hebben voor de dood.
Paulus kijkt aan de ene kant uit naar de dood, omdat hij dan bij Christus zal zijn. Aan de andere kant wil hij niet dood, niet uit angst, omdat hij nog veel werk op aarde te doen heeft.

2 Timothy 4:5-8 Maar gij, wees wakker in alles, lijd verdrukkingen; doe het werk van een evangelist, maak, dat men van uw dienst ten volle verzekerd zij.
6 Want ik word nu tot een drankoffer geofferd, en de tijd mijner ontbinding is aanstaande.
7 Ik heb den goeden strijd gestreden, ik heb den loop geeindigd, ik heb het geloof behouden;
8 Voorts is mij weggelegd de kroon der rechtvaardigheid, welke mij de Heere, de rechtvaardige Rechter, in dien dag geven zal; en niet alleen mij, maar ook allen, die Zijn verschijning liefgehad hebben.
(SV)

Waarom had Paulus geen angst, lees vers 7.

en wij?

vers 8b. ...en niet alleen mij, maar ook allen, die Zijn verschijning liefgehad hebben.

Heb Christus lief en je hoeft niet bang te zijn.
Ik weet dat het makkelijk klinkt, maar een grote stap is.

[wilke]

Toch zal het bij Paulus ook niet altijd zo ruim gelegen hebben. Je staat niet altijd op de toppen van je geloof.

De dood hoort in beginsel vanuit het paradijs niet bij ons leven.
De dood is de straf op de zondeval.
De dood is je laatste vijand (ook van een kind van God)

Gisteren zei de dominee nog dat het de Koning der verschrikking is.
In die zin heeft volgens mij iedereen wel angst voor de dood.
Alleen als je ander leven kent, mogen er ogenblikken zijn dat je over het graf heen mag zien op Christus.
En dan jaagt de dood geen angst meer aan.

Ik vind het griezelig als er luchtig over de dood gepraat word.

[Lotte]

tIS natuurlijk wel makkelijk als je er niets voor hoeft te doen om in de hemel te komen. Jezus is voor iedereen gestorven, en dat neem je aan, en je komt in de hemel. Je leeft er maar op los, want je zonden zijn toch vergeven dus... Ik denk dat wij wel degelijk er zelf iets voor moeten doen. En als je er zo over denkt ben je bang voor de dood. Want dan zul je in je leven een omkering mee moeten maken, die ik persoonlijk niet meegemaakt heb.

[surfer]

mensen die in Christus geloven zijn al eens gestorven, en daarom minder bang voor de dood. Daarnaast hebben ze ook een een beetje een idee wat ze te wachten staat, ze gaan niet het grote onbekende tegemoet.

Bang voor de dood ben je niet alleen vanwege het oordeel, maar ook vanwege alle dingen die je in je leven hebt laten liggen. De dood stelt alles op scherp. Als je leeft alsof je morgen dood zou gaan, dan krijgt je leven veel meer inhoud en diepte. Je maakt bv minder snel ruzie met mensen, want ruzies moeten goedgemaakt worden, en als er iemand in je omgeving gestorven is waarmee je ruzie had, dan merk je pas hoe erg het is als zoiets niet meer goedgemaakt kan worden. Dat soort dingen.

[Thedudehimself]

[quote="surfer"]mensen die in Christus geloven zijn al eens gestorven, en daarom minder bang voor de dood. Daarnaast hebben ze ook een een beetje een idee wat ze te wachten staat, ze gaan niet het grote onbekende tegemoet.[qoute]

Ik ben wel minder bang voor de dood... maar volgens mij niet omdat ik al eens gestorven ben in Christus (wat bedoel je daar eigenlijk mee). Het is wel zo dat ik vertrouwen heb in een nieuw begin na de dood. Dood meemaken en daardoor dus dichtbij zien komen maakt het leven wel relatiever. Je ziet aardse dingen sneller in het juiste perspectief. Je weet dat het eens afgelopen zal zijn en dat je zelf zult sterven. Maar dat maakt mij soms wel bang... straks zijn er nog dingen die je moet goedmaken... en ook zijn er mensen die je pijn moet doen omdat ze je gaan missen. Je hangt gewoon ook een beetje aan het leven.

Weet je waar ik eigenlijk nog banger voor ben... dat mensen die ik liefheb doodgaan.

[surfer]

ik bedoel gestorven aan zichzelf. Dat is een proces wat te vergelijken is met de dood, op het moment dat je dat ondergaat. Of ben ik nu te ingewikkeld bezig?

Wat ik een mooie tekst vindt:

Johannes 11:
25 Jezus zeide tot haar: Ik ben de Opstanding en het Leven; die in Mij gelooft zal leven, al ware hij ook gestorven;
26 En een iegelijk, die leeft, en in Mij gelooft, zal niet sterven in der eeuwigheid. Gelooft gij dat?

[trijntjejohanna]

maar wat ik mij afvraag is het volgende..

mijn eerste stage was in een verpleeghuis in groningen. De mensen die daar woonden en werkten waren vrijwel allemaal ongelovig.. tijdens die eerste stage van 10 weken, zijn er 10 mensen overleden..
er waren een paar mensen bij wie je het al een tijdje aan zag komen, dat ze niet lang meer zouden leven.. Als je dan 's morgens kwam en je ging die mensen wassen of je kwam er 's middags nog een keer weer langs, dan begonnen ze wel eens over de dood te praten... en dan zeiden de mensen dat ze bang waren om dood te gaan, en niet wisten wat er met hun ging gebeuren..

hoe kun je daar nu het beste op reageren??

[Pieter]

Ik ben wel erg bang voor de dood. Want na de dood volgt het oordeel, en daar ben ik nog niet klaar voor. Zoals ik nu ben, kan ik voor God niet verschijnen. Dat jaagt mij het meeste angst aan. Bovendien zullen in het oordeel alle zonden die ik heb gedaan, openbaar komen. Dat is niet echt aanlokkelijk, voorzichtig gezegd....

[Willemina]

Nee ik ben niet bang voor de dood. Ik ben soms wel bang om te leven... Ik geloof dat Gods plan voor mijn leven volmaakt is, en dat hij me de krachten zal geven voor de dingen die ik te doen heb, maar op momenten dat ik alleen maar op mezelf zie, zie ik enorm op tegen alles wat nog voor me ligt. En dan denk ik: was het leven al maar voorbij... Voor eeuwig bij God te zijn... Nooit meer te zondigen...

De dood is niet mijn eindstation, maar de doorgang naar het eeuwige leven met God. Daarom hoef ik er niet bang voor te zijn.

[Chloë]

Pieter, over die zonden die openbaar zullen worden: er is GEEN veroordeling voor hen die in Christus Jezus zijn!! Staat ergens, ik dacht aan het begin, in Rom 8. Als je niet klaar bent voor het oordeel.. GA naar de Heere.. alsjeblieft, Hij kan over een paar tellen al terugkomen!!

Ik ben vroeger altijd vreselijk bang geweest voor de dood. Want ik was niet bekeerd. En dan kwam ik in de hel. Dat was vréselijk!! Die ongelofelijk grote angst heeft m'n leven tot m'n dertiende ofzo compleet beheerst.
Maar nu ben ik niet bang meer. Er is geen veroordeling voor hen die in Christus Jezus zijn. WOW!! Alles is betaald voor mij, en voor zoveel anderen; als ik dood ga mag ik voor eeuwig bij mijn Vader zijn! En op sommige momenten verlang ik er wel heel erg naar om Thuis te komen.. maar er is op aarde nog zo ontzettend veel te doen. Ik mag de aarde niet verlaten voordat God me hier weghaalt, ik heb een taak te volbrengen.

Kennen jullie dit nummer? *kippenvel*

Kon ik maar zeggen hoe ik naar die dag verlang
Dat onze wegen samen gaan
Dan zal zijn woord in tekens aan de hemel staan
Dan zal ik sterven in zijn naam

Zul jij er zijn
Als jij niet komt
Weet dat ik huilen zal
Om jou

Er zal geen dag en nacht, geen duisternis meer zijn
En zelfs geen schaduw van de tijd
Dan zal zijn stem de vader van mijn woorden zijn
Wanneer ik zing van eeuwigheid

En jij, zul jij er zijn
Als jij niet komt
Weet dat ik zingen zal
Voor jou

En wees niet bang dat ik dan ver van jou zal zijn
Ik ben minder dan die stem
Die zegt in jou en mij dat we naar huis toe gaan
Naar huis, naar hem

En jij - zul jij er zijn
Als jij niet komt
Weet dat ik bidden zal
Voor jou

[Pieter]

chloe schreef:

Pieter, over die zonden die openbaar zullen worden: er is GEEN veroordeling voor hen die in Christus Jezus zijn!! Staat ergens, ik dacht aan het begin, in Rom 8.

Dat weet ik, Chloe, maar mijn angst is er voor eeuwig buiten te vallen. En dat zou nog terecht zijn ook. Want ik WIL Hem niet dienen! En nu kun je zeggen: dat is niet zo, dat is je ook maar aangepraat, je kunt Hem wel dienen, etc., etc., maar echt, ik heb het geprobeerd (heb ik het echt geprobeerd?) en ik kies toch steeds weer voor de zonde en voor de dingen die ik zelf leuk vind. Het is echt hopeloos met mij. En het ergste is, dat ik 't wel weet, maar dat 't me zo weinig doet!!

Help!!

[Chloë]

Pieter.. het is je niet aangepraat want het is echt waar dat je God niet wilt dienen. Je bent, keihard gesteld, een kind van de duivel. Daar valt niks vergoeilijkends over te zeggen.
Je weet dat je zondig bent, Pieter. En als je dat weet, weet je ook wat de oplossing daarvoor is; die ligt niet in jezelf maar in Christus.

Het is echt hopeloos met mij. En het ergste is, dat ik 't wel weet, maar dat 't me zo weinig doet!!

Maar Pieter.. zing je het nooit mee in de kerk? 'Maar nee, daar is vergeving ALTIJD bij U geweest; dies wordt Gij Heere met beving recht kinderlijk gevreesd.' Voor God is geen mens hopeloos!! De Heere Jezus zelf notabene zei dat er feest (!!!!!) in de hemel is om een zondaar die bekeerd is. Feest vieren doe je niet zomaar, je moet reden hebben: dat 'hopeloze' mensen bij God horen door Jezus Christus.
Echt, ik wilde dat ik je kan helpen maar dat kan ik niet. Dat kan alleen Christus zelf. Bid Hem alsjeblieft! En vertrouw alsjeblieft op Zijn beloften. Hij heeft gezegd dat een ieder die om Zijn Geest bidt, Hem zal krijgen. Jij hoort toch ook bij 'iedereen'? Waarom zou jij dan hopeloos zijn? In jezelf ben je hopeloos, ja. Maar je moet het ook niet in jezelf zoeken maar in Christus. Je bent gedoopt Pieter, God heeft je ZOVEEL beloofd; en wat Hij beloofd heeft ZAL Hij doen.

Groetjes, Chloë

PS: lees dit eens. Het is een hele lap tekst, ik weet het. Maar zo'n grote rijkdom erin!! http://www.tabernakel.nl/preken/1-12.doc

[surfer]

Er is geen veroordeling voor hen die in Christus Jezus zijn.

deze tekst was voor mij ook een keerpunt, na angst voor de dood en de verdoemenis...