Door de wijding en plaats van het priesterschap in Jiesrael te bestuderen, leren we meer over o.a. de doop en en het priesterschap van de volgelingen van Jesjoea.
In het Jodendom was de onderdompeling van iemand zelf in een “mikwa” al eeuwen in zwang, sedert dat voorgeschreven was in de Torath Mosjeh (wet van Mozes); in zake van reiniging na melaatsheid, menstruatie, enige andere lichaamsvloeisel of onreinheid ddor het aanraken van iets of iemand in de eerste graads onreinheid. In al die gevallen moet men zich dompelen in water om gereinigd te worden. Volgens de bronnen was de onderdompeling door Jochanan ben Z’charjah (Johanes ‘de doper’ van een heel andere orde: “Ik (Jochanan) doop u wel in water tot bekering” (Matth.3:11); “Dit was Jochanan die aan onderdompeling deed” (Sefer Jossipon 65, Mantua editie; i.e. de editio princeps [1e druk] 1476/1479), en dus worden we hier geconfronteerd met een gebeuren waarbij mensen werden ondergedompeld in water door een ander, in plaats van dat zij zichzelf onderdompelden. Welicht was de nieuwe leer nog wel verbijsterender: Onderdompeling in water tot bekering. Misschien was dit de reden voor het dispuut tussen de leerlingen van jochanan en [een] Judeeer[s] (sommige handschriften geven hier enkelvoud, andere meervoud) over de reiniging, terwijl Jochanan mensen onderdompelde te Enon bij Sjalem (Joh.3:23,25). Alles wel beschouwd was dit niet de gewoonte in die tijd!
Sommige uit de kohanniem (priesters) en L’wiejiem (Levieten) uit Jeroesjalajjim, uit die P’roesjiem (Farizeeen) waren wisten dat zo’n soort reiniging in de toekomst zou plaatsvinden, zoals kan worden afgeleid uit hun vraag: “Waarom doopt u dan, als je niet deze de Masjiach bent, noch Eliejah, noch de Profeet?” (Joh.1:[19,]25). Nu dan, waar komt deze traditie dat Masjiach, Eliejahoe en de Profeet zouden dopen dan vandaan?
In geval van de Masjiach en Eliejah is het moeilijk te bewijzen. Wel zegt rabbi Dawied Kimchi (1160-1235) op Zach.9:6: “Onze rabbijnen, gezegend zij hun gedachtenis, zeiden dat Eliejah de bastaards zal reinigen en hen zal herstellen tot de gemeente van HASJEM” (mogelijk doelde hij op de traditie in Eddoejoth 9b, 8:7 en Kiddoesjien 71a [in Miesjnah en Talmoed]). “De Profeet” is, volgens Kefah (Sjim‘on bar Jonah - Petros), Die Ene van Wie Mosjeh sprak, zeggende: “HASJEM uw G-d zal een Profeet doen opstaan uit het midden van u, uit u broers, gelijk aan mij; naar Hem zult u luisteren” (Deut.18:15) en moet volgens hem worden geidentificeerd met de Masjiach Jesjoea: “En Hij zal zenden de Masjiach Jesjoea, Welke tevoren aan u verkondigd is . . . Want Mosjeh heeft getrouw tot uw vaderen gezegd: De Here, uw G-d, zal u een Profeet doen opstaan, uit uw broers, gelijk mij; Naar Hem zult u horen, naar alles, wat Hij tot u spreken zal (Hand.3:20,22). Sommige van de gezaghebbende rabbijnen hingen hetzelfde idee aan, dat er een profeet zoals Mosjeh zou opstaan. P’sikta d’rav Kahanna (5e eeuw) 13:6 heeft de interpretatie van een profeet als Mosjeh; met name aan Jirmiejahoe (Jeremia) werd hier gedacht. Rabbi Bachja ben Asjer (1263-1340) leerde dat “een profeet uit uw midden, uit uw broers, gelijk mij” slaat op J’hosjoea [ben Noen] (zie zijn commentaar op de Torah, [Midrasj] Rabenoe B’chaj). Hoe dan ook, rabbi Lewi ben Gersjon stelde in zijn uitleg op Deut.34:10 dat het mogelijk is dat een profeet gelijk Mosje zou kunnen opstaan, “W’HOE MELLECH HAMMASJIACH - en hij is de Koning Masjiach”.
Het verschil in mening tussen de partijen betreffende de persoon van Masjiach en De Profeet is duidelijk; de een beweerde dat het twee onderscheiden personen waren (zoals bovengenoemd het geval was in Joh.1:21,25. Een dergelijke mening is ondekt in een oud (2e/1e eeuw voor gangbare jaartelling) geschrift, gevonden te Koemran: “tot de komst van de profeet en de twee messiassen uit Ahharron en Jiesrael”, 1QS9:11); anderen hielden Hem voor een en dezelfde persoon. Maar dit alles zou de aandacht kunnen afleiden van het feit dat als Masjiach inderdaad Die Profeet gelijk Mosjeh is, en de kohanniem en L’wiejiem (Levieten) van J’roesjalajjiem, [van deze zijnde P’roesjiem,] wisten dat Deze Profeet zou onderdompelen, moeten zij dit hebben afgeleid uit de reeks van religeuze handelingen van Mosjeh, het “gelijk Mosjeh” letterlijk nemend, De Profeet gelijkend op Mosjeh in bediening en daden.
Dit doet het volgende rijzen: Wanneer heeft Mosjeh iemand ondergedompeld? Een van de onderdelen van de wijding van Ahharron en zijn zoons tot het priesterschap was dat zij moesten gebaad worden door Mosjeh: “En je (Mosjeh) zal Ahharron en zijn zonen brengen tot de Tent van de Samenkomst en hen baden in water [W’-RACHATSTHA OTHAM BA-MAJIEM]” (Ex.29:4). De Septoeaginta vertaald overeenkomstig: “en baad hen in water [KAI LOESE'IS AUTOES EN OEDATI]”. De Targoem van (rabbi) Jonathan ben Oezi’el (1e eeuw?) interpreteerd: “en dompel hen in 40 s’in (maat van water die halachisch benodigd was voor onderdompelen) levend water”. Josef ben Matjah haKohen (Josephus, 1e eeuw) noteerde in zijn beschrijving van de wijding “bron water” (Joodse Oudheden 3.8:6 [205]). En ook Rasji (1040-1105) commentarieerde: “en baad - is dat het gehele lichaam werd (onder)gedompeld”.
Zouden Ahharron en zijn zonen priesters zijn geworden als zij dit onderdeel van hun wijding versmaad zouden hebben?
Sam
Want dit stel jij dus op onmondige kinderen? Je zegt bij de doop tegen je kind met de doop: Je bent al bekeerd! Geweldig! Gefeliciteerd! We dopen je en we noemen je maar Johannes de Doper (de 2e) ? 
)
