Moderator: Moderafo's
Maja de Bij schreef:Marnix schreef:Ben het met je eens
Misschien zou Paulus in deze tijd wel hebben geschreven: Als u bidt, doe het dan met een bedekte buik zodat je mensen niet afleidtAlhoewel dat misschien ook wel weer wat gedateert zou kunnen zijn
Voor alle eeuwen : als u bidt, doe dan uw ogen dicht
Marnix schreef:Maja de Bij schreef:Marnix schreef:Ben het met je eens
Misschien zou Paulus in deze tijd wel hebben geschreven: Als u bidt, doe het dan met een bedekte buik zodat je mensen niet afleidt
Voor alle eeuwen : als u bidt, doe dan uw ogen dicht
En hef uw handen op?
Ik bid ook wel es met ogen open.... kan in sommige gevallen prima.
Dan kan je hardop bidden, niemand die je hoort, of zingen. Bidden met de ogen dicht is in dat geval zelfs behoorlijk gevaarlijk. 
Of 's nachts in de tuin... dan kun je terwijl je bidt bijvoorbeeld naar de sterren boven je kijken, denken: Wat is God megagroot... en dat dan ook tegen Hem zeggen.
Ken je geen Twents, dan is dat geen ramp. Je went er snel aan. Kom je in Frankrijk of Tsjechië en ken je hun taal niet, dan is dat anders. Dan is er wat men noemt een taalbarrière. Een soort muur of kloof. Door het taalverschil kun je elkaar niet bereiken. Als je op vakantie bent in een ander land, kun je je een beetje voorstellen wat het is om als vluchteling in een vreemd land te verblijven.
Door taal- en cultuurverschil sta je alleen. Toch is dat een beetje anders, als je christenen ontmoet in het buitenland. Zelf vind ik het altijd erg verrijkend om in de omgeving van m’n vakantieadres een protestantse kerk op te zoeken. En het mooie is dan, dat christenen die elkaar niet verstaan, toch met elkaar kunnen communiceren. Zo kon het zelfs gebeuren, dat we ons meer welkom voelden in zó’n kerk dan bij een Nederlandstalige samenkomst waar uitvoerig werd gekeken naar dames die geen rok en hoedje droegen. Dan ben ik liever bij christenen die ik niet versta maar die je hartelijk begroeten en blij zijn dat je er bent.
Wat maakt, dat christenen elkaar altijd begrijpen, ook al spreken ze elkaars taal niet? Psalm 117 is een loflied. En alle volken worden opgeroepen, opgewekt, om God te loven. Dat is de taal die Gods kinderen over de hele wereld spreken. We kijken naar deze psalm om te zien hoe dat kan: dat Gods kinderen over alle grenzen heen toch één zijn en elkaar verstaan.
kurtyo schreef:Wat ik overigens BELACHELIJK vind is dat veel refo's over kleding zeuren maar niet over die enorme bakbeesten van hoeden die refo-vrouwen soms ophebben van honderd(en) euro's... Daar kan ik me dan weer pissig over maken!
tanteoranje schreef:kurtyo schreef:Wat ik overigens BELACHELIJK vind is dat veel refo's over kleding zeuren maar niet over die enorme bakbeesten van hoeden die refo-vrouwen soms ophebben van honderd(en) euro's... Daar kan ik me dan weer pissig over maken!
... bedoel jij de grootte van de hoeden van Nicoline Wisse Smit en prinses Maxima op de bruiloft van prins Friso met prinses Mabel?
rosekapje schreef:ik geloof niet dat Nicoline Wisse Smit en prinses Maxima refo-vrouwen zijn
, en misschien willen ze ons tegemoet komen door incidenteel deze kleppers op te zetten...Andre schreef:Ken je geen Twents, dan is dat geen ramp. Je went er snel aan. Kom je in Frankrijk of Tsjechië en ken je hun taal niet, dan is dat anders. Dan is er wat men noemt een taalbarrière. Een soort muur of kloof. Door het taalverschil kun je elkaar niet bereiken. Als je op vakantie bent in een ander land, kun je je een beetje voorstellen wat het is om als vluchteling in een vreemd land te verblijven.
Door taal- en cultuurverschil sta je alleen. Toch is dat een beetje anders, als je christenen ontmoet in het buitenland. Zelf vind ik het altijd erg verrijkend om in de omgeving van m’n vakantieadres een protestantse kerk op te zoeken. En het mooie is dan, dat christenen die elkaar niet verstaan, toch met elkaar kunnen communiceren. Zo kon het zelfs gebeuren, dat we ons meer welkom voelden in zó’n kerk dan bij een Nederlandstalige samenkomst waar uitvoerig werd gekeken naar dames die geen rok en hoedje droegen. Dan ben ik liever bij christenen die ik niet versta maar die je hartelijk begroeten en blij zijn dat je er bent.
Wat maakt, dat christenen elkaar altijd begrijpen, ook al spreken ze elkaars taal niet? Psalm 117 is een loflied. En alle volken worden opgeroepen, opgewekt, om God te loven. Dat is de taal die Gods kinderen over de hele wereld spreken. We kijken naar deze psalm om te zien hoe dat kan: dat Gods kinderen over alle grenzen heen toch één zijn en elkaar verstaan.
Citaat van "mijn" predikant uit de preek die hij vanochtend heeft gehouden........
Iets om eens op je in te laten werken denk ik.
joepie schreef:Andre schreef:Ken je geen Twents, dan is dat geen ramp. Je went er snel aan. Kom je in Frankrijk of Tsjechië en ken je hun taal niet, dan is dat anders. Dan is er wat men noemt een taalbarrière. Een soort muur of kloof. Door het taalverschil kun je elkaar niet bereiken. Als je op vakantie bent in een ander land, kun je je een beetje voorstellen wat het is om als vluchteling in een vreemd land te verblijven.
Door taal- en cultuurverschil sta je alleen. Toch is dat een beetje anders, als je christenen ontmoet in het buitenland. Zelf vind ik het altijd erg verrijkend om in de omgeving van m’n vakantieadres een protestantse kerk op te zoeken. En het mooie is dan, dat christenen die elkaar niet verstaan, toch met elkaar kunnen communiceren. Zo kon het zelfs gebeuren, dat we ons meer welkom voelden in zó’n kerk dan bij een Nederlandstalige samenkomst waar uitvoerig werd gekeken naar dames die geen rok en hoedje droegen. Dan ben ik liever bij christenen die ik niet versta maar die je hartelijk begroeten en blij zijn dat je er bent.
Wat maakt, dat christenen elkaar altijd begrijpen, ook al spreken ze elkaars taal niet? Psalm 117 is een loflied. En alle volken worden opgeroepen, opgewekt, om God te loven. Dat is de taal die Gods kinderen over de hele wereld spreken. We kijken naar deze psalm om te zien hoe dat kan: dat Gods kinderen over alle grenzen heen toch één zijn en elkaar verstaan.
Citaat van "mijn" predikant uit de preek die hij vanochtend heeft gehouden........
Iets om eens op je in te laten werken denk ik.
En wie mag dat dan wezen?
Andre schreef:joepie schreef:Andre schreef:Ken je geen Twents, dan is dat geen ramp. Je went er snel aan. Kom je in Frankrijk of Tsjechië en ken je hun taal niet, dan is dat anders. Dan is er wat men noemt een taalbarrière. Een soort muur of kloof. Door het taalverschil kun je elkaar niet bereiken. Als je op vakantie bent in een ander land, kun je je een beetje voorstellen wat het is om als vluchteling in een vreemd land te verblijven.
Door taal- en cultuurverschil sta je alleen. Toch is dat een beetje anders, als je christenen ontmoet in het buitenland. Zelf vind ik het altijd erg verrijkend om in de omgeving van m’n vakantieadres een protestantse kerk op te zoeken. En het mooie is dan, dat christenen die elkaar niet verstaan, toch met elkaar kunnen communiceren. Zo kon het zelfs gebeuren, dat we ons meer welkom voelden in zó’n kerk dan bij een Nederlandstalige samenkomst waar uitvoerig werd gekeken naar dames die geen rok en hoedje droegen. Dan ben ik liever bij christenen die ik niet versta maar die je hartelijk begroeten en blij zijn dat je er bent.
Wat maakt, dat christenen elkaar altijd begrijpen, ook al spreken ze elkaars taal niet? Psalm 117 is een loflied. En alle volken worden opgeroepen, opgewekt, om God te loven. Dat is de taal die Gods kinderen over de hele wereld spreken. We kijken naar deze psalm om te zien hoe dat kan: dat Gods kinderen over alle grenzen heen toch één zijn en elkaar verstaan.
Citaat van "mijn" predikant uit de preek die hij vanochtend heeft gehouden........
Iets om eens op je in te laten werken denk ik.
En wie mag dat dan wezen?
Hoi Joepie,
Je vraagt het op zo'n manier laat maar es kijke dan geef ik wel ff een mening, of zeg ik nu iets raars?
Maar ik ben nogal "gek" met mijn Dominee dus ik wil je graag laten delen in zijn woorden.
http://forum.refoweb.nl/viewtopic.php?t=6803&start=15
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 13 gasten
