ik wou ook maar even mijn ervaring vertellen.
Sinds ongeveer 5 maanden heb ik als atheist verkering met een christelijk meisje. Voordat ik haar kende, 'geloofde' ik wel maar deed ik er niks mee. Toen ik haar leerde kennen ben ik er over na gaan denken, en kwam al vrij snel tot de conclusie dat ik eigenlijk niet geloofde.
Mijn vriendin zit hier heel erg mee en ze bid ook voor me. Omdat ik aan haar kan zien dat ze zo zeker van haar geloof is, ben ik met een soort zoektocht naar God begonnen. Begrijp me niet verkeerd, ik doe dit niet alleen voor haar, maar ook voor mezelf. Ik ben hier nu al een paar maanden vrij veel mee bezig, ik ben ook begonnen met het lezen van de bijbel, ook omdat ik het gewoon interessant vind. Ik sta volledig open voor God. Ik bid en stel wel eens voor om naar de kerk te gaan, maar tot nu toe heeft dat geen effect op mij gehad. Mijn zoektocht gaat verder
Om even terug te komen op het onderwerp van de originele post: Naar mijn mening is het niet verkeerd voor de kinderen als die er later komen, als 1 ouder wel en de ander niet gelovig is. Als het kind maar genoeg kennis opdoet over het geloof, kan het als het oud genoeg is zelf wel een keuze maken. Verder denk ik ook niet dat het voor de christen in een relatie verkeerd is om een atheistische partner te hebben. Het gaat er toch om dat de liefde voor God het grootst is? Of staat er hier iets specifieks over in de bijbel? Ik denk dat mijn vriendin voor God zou kiezen ipv van mij, als ik haar die keuze zou voorleggen(maar dat doe ik niet).
