Verwerking?

[Jeronimuz]

Ongeveer twee maanden geleden is er op een bijzonder nare manier een einde gekomen aan een relatie die ik had.

Van het ene op het andere moment was zij al haar gevoelens voor me kwijt, en verliefd op een ander.
Ik was enorm verliefd, en zoals je zult begrijpen volledig kapot, zo erg dat ik een week niets kon, zelfs niet bidden. Ik was alleen maar kwaad op God, die mij dit tenslotte had aangedaan.

Nu, iets later, denk ik er wat anders over, ik heb God gevraagd om me te laten zien op welke manier het hele gebeuren in zijn plan met mij past, maar dat zal wel veel later zichtbaar worden.

Dit is wat er aan vooraf ging.

Want nu komt het echte probleem.

Ik ben door de manier waarop het uit is gegaan en de hel van de eerste week erna behoorlijk beschadigd. Ik kan gewoon niet meer geloven dat een meisje zou menen wat ze zegt als ze haar gevoelens voor me uit.
Ik heb voor mezelf maar besloten om voorlopig alle "speciale" mensen die ik tegenkom op afstand te houden, want ik ben alleen maar bang om gekwetst te worden.

Ik dacht dat ik er overheen was, maar op het moment dat een goede vriendin en ik twee weken geleden erg close werden sloeg ik emotioneel helemaal dicht, mede daardoor gaat dat niets worden.
Ik kan gewoon geen vertrouwen meer hebben dat mensen menen wat ze voelen.

Ik weet dat twee maanden misschien nog maar kort is, maar ik heb toch erg de behoefte om dit van me af te schrijven...
Wat nu als dit blijft? Loop ik nu een bindingsangst op die me de rest van mijn leven blijft achtervolgen?
Ik ben veel te bang om een relatie aan te gaan, ik zie alleen maar mijzelf en de ander gekwetst worden...

[Evelien]

Ik kan me heel goed indenken dat je "speciale" mensen een beetje op afstand houdt. Daar kan ik me heel goed in vinden.

Het vertrouwen in de ander is heel erg gezakt.

[rosekapje]

Jeronimuz, ik kan me heel goed voorstellen hoe jij je voelt, ik heb ongeveer hetzelfde meegemaakt als jij, maar ik ben er redelijk overheen gekomen. Het duurde wel een tijdje, ik was ook heel bang om gekwetst te worden. En om dingen te horen die achteraf misschien toch niet zoveel betekenden. zoals ik hou van je, ik ga echt alleen voor jou, want toen was het toch ook niet zo. Waarom zou een ander het wel echt menen?
Het heeft bij mij een jaar geduurt voor ik ook maar aan een andere jongen wou denken (bij wijze van).
Ik denk ook niet dat er iets mis mee is om 'speciale' mensen op een afstandje te houden, je moet toch he verdriet om deze relatie verwerken en een plek geven. En je moet ruimte creeren voor een evt nieuwe liefde en dat gaat niet zo 1,2,3. Ik denk dat je je zelf ook de tijd moet gunnen hiervoor en en ervoor bid dat God je wil helpen en ook weer helpen wil het vertrouwen in anderen terug te krijgen. (dat is voor mij soms ook nog wel moeilijk, maar lang niet altijd hoor!)

Sterkte.

[bloempie]

Jeronimuz, ik herken mezelf in wat jij schrijft. Ik ben ook door meerdere mensen in de steek gelaten (vriendschappelijke relaties). Mensen van wie ik dacht dat ze mijn vrienden waren, dat ik ze kon vertrouwen.
Totdat je dierbaarste geheimen en je grootste zorgen doorverteld worden...
Dan kom je er achter hoe mensen tegen elkaar kunnen zijn.
Ik ben een hele tijd op afstand gebleven van anderen. Had alleen nog maar oppervlakkige gesprekken met anderen. Ik dacht ook dat het altijd zo zou blijven en dat voelde als een vreselijke ramp.
Gelukkig heb ik langzamerhand geleerd dat er toch mensen zijn die wel te vertrouwen zijn. Maar daar gaat tijd overheen. Het heeft bij mij vier jaar geduurd voordat ik mensen weer durfde te vertrouwen. In die vier jaar heb ik daardoor ook heel erg met mezelf geworsteld. Als iemand te dichtbij kwam, verbrak ik het contact. En omdat ik wist hoe dat voor de ander voelt, probeerde ik zo min mogelijk contacten met anderen aan te gaan.
Uiteindelijk heb ik psychische hulp voor o.a. dit gehad en het heeft me ontzettend geholpen. Ik heb geleerd om mezelf weer te uiten, mezelf te accepteren en de gevoelens te accepteren die ik heb.
Wat ik tegen je wil zeggen is dit: Probeer toch weer contacten met anderen aan te gaan. Bouw het rustig op, geef jezelf de tijd om anderen weer te vertrouwen. Maar blijf niet te lang alleen hiermee rond lopen. Als het je niet lukt om weer diepgaande contacten met anderen aan te gaan, praat er dan met iemand over. Maar ga er niet alleen mee zitten. (Daarom vind ik het ook goed van je dat je dit topic geopend hebt! )

[miep19]

hayhay, ik zie ook een aantal dingen die me akelig bekend voor komen. Ik ben niet zelf niet echt zo'n vlindertje die van de een naar de ander fladdert, maar ooit heeft een vriend van me de relatie ook verbroken waardoor ik ook de weg kwijt was. Ik was nog niet zo oud, maar toch kwam het flink aan. Ik bleef jaren (letterlijk) hopen en geloven in hem, heb wel een nieuwe vriend gehad, maar al gauw weer uitgemaakt omdat ik het niet eerlijk vond voor hem.
Toen ik uiteindelijk wel tot de conclusie kwam dat hij echt verleden tijd was en ik verder moest met mn leven (wowow wat een ontdekking na 3,5 jaar) durfde ik de eerst volgende jongen die ik tegenkwam niet eens te laten zien dat ik hem leuk vond. Ja we gingen leuk met elkaar om, we waren elkaars collega's, konden lachen met elkaar, huilen met elkaar, waren goeie vrienden. Maar verder durfde ik niet eens te geloven. Op een gegeven moment zei een andere goeie vriend van me dat ik het eens een keer moest zeggen tegen die collega. Maar dat durfde ik niet....omdat??? omdat ik niet nog eens mn neus wou stoten. Uiteindelijk heeft die andere vriend het tegen hem gezegd en hebben we er goed over gepraat en is het goed gekomen. Tis niks geworden, maar twas ook niet zo'n dreun als dat ik had verwacht.
Maar ja de wereld zit vol met jongens dus de kans dat je weer iemand tegen kom die je leuk vind, die is vrij groot. Maar steeds weer durfde ik niet verder dan op een afstand blijven...
De clou van dit hele verhaal. Ik heb nu al een tijdje verkering met een ontzettend lieve jongen die ik op de meest bizarre manier heb ontmoet. Zoals ik eerst nooit naar een jongen toe durfde te stappen heb ik hem juist niet willen laten gaan. Hoe dat is gegaan is SO NOT ME!!!!. Ik heb het er nu nog steeds weleens moeilijk mee omdat ik bang ben dat het zomaar over kan zijn, maar daar kan ik met hem gewoon over praten en ik weet dat hij er niet zomaar vandoor zal gaan. We zijn er beide verbaasd over hoe het gegaan is (we hadden al heel snel nadat we elkaar hebben leren kennen verkering, en het idee dat we elkaar al maanden kenden) en we weten beide dat dit niet voor niks is. We zien er beiden Gods leiding in, heel overduidelijk. En ik zie zelf persoonlijk ook dat alles wat ik hiervoor heb meegemaakt, al is het niet veel (maar wel pijnlijk) nu van pas kan komen, het heeft me gemaakt zoals ik nu ben. Ik geloof dus dat God voor alles in je leven een bedoeling heeft en die bedoeling is misschien recht tegen die van jouw (verstand).
Ik denk dus Jeronimuz, dat de pijn die je nu voelt vanzelf minder wordt....ik weet het is niet leuk (understatement) maar met Gods hulp kom je er echt weer boven op. En met zijn leiding kan er zoveel goeds nog gebeuren. Het is nu nog zo kort geleden en je hebt de tijd nodig om alles te verwerken, neem die tijd, doe rustig aan!!!!
Heel veel sterkte ermee!!!!!

[columbus]

ha Jeronimuz,

verwerken doet iedereen op zijn/haar manier. echt tips heb ik zo nu direct niet voor handen maar één ding is belangrijk en dat is dat je altijd moet denken dat er weer een betere tijd komt! het komt altijd goed, gaat daar maar vanuit. bij de één duurt het langer als bij de ander, dat wel, maar het komt goed!

[Race406]

Beste Jeronimuz, ik wil je eerst heel veel sterkte toewensen om alles te verwerken. En als jij misschien niet kunt bidden; er wordt ook voor jou gebeden! Ik heb zelf een keer verkering gehad, en het meisje zei ook opeens dat het over was, zonder dat ik het zelf had zien aankomen. Van de ene op de andere dag: Pats boem, afgelopen. Kwam hard aan, en dat had tijd nodig om verwerkt te worden.
Wat ik zeggen wil is je al eerder gezegd: Neem de tijd om alles te verwerken. Beter gezegd: Geef God de tijd om deze wond (want zo voelt het toch!) te genezen.

Veel sterkte!

HP

[Markie]

Misshien staan er hier dingen tussen waar je wat aan kan hebben Jeronimuz.

Sterkte ermee in elk geval!

[Mariamagdalena]

Hoi, Jeronimuz,
Het zal een tijdje duren. Je kunt niet verwachten dat je na 2 maanden weer vertrouwen kunt hebben als je zo gekwetst bent. Het zal tijd nodig hebben, maar als je er aan toe bent, zul je wel iemand tegen komen die wel voor jou geschikt is. Misschien duurt het 1 of 2 jaar.......... dit probleem komt echt vaker voor, is heel naar, maar, laat je niet verbitteren, en probeer de zonzij van het leven te zien!
Eens voel je je weer rijp om emotioneel risico's te nemen...........

[Funlover]

Jer...je weet mijn verhaal......dat ik het herken!!
Super goed dat je deze topic geopend hebt.......zelf heb ik aan die antwoorden ook nog wat aan! ALlemaal bedankt mensen!
Jer ik bid voor je!!
En denk aan het liedje die ik je stuurde: Neem de tijd!
Alles komt goed.......bij de 1 duurt het langer als de anderen...maar idd zoals columbus zei: het komt goed....(ik ben toch ook beetje het levende bewjis)
En moeilijk dat er velen zich in het verhaal herkennen. Eigenlijk zou de liefde heel anders moeten gaan! Maar ook hier heeft God een bedoeling mee!!
Succes!!

Liefs

[Cybercurse]

1 ding is zeker: je komt er heus wel bovenop ('t is simpel: je moet wel en er gaat tijd overheen).

Ik denk dat je je veels teveel in je relatie hebt gestort. Het is misschien lastig, maar op het moment dat je verkering krijgt moet je gewoon in je achterhoofd rekening houden met de kans dat het ooit overgaat. Natuurlijk is het zo dat hoe langer het goed gaat, hoe groter de kans is dat het blijvend is. Hoe lang heeft je relatie geduurd btw?

Probeer in je achterhoofd te houden dat je je ware echt wel een keer tegenkomt! Jij blijft jezelf en wat vrouwen betreft, het is voor hen toch graag of niet?! Als die ene de ware is dan komt ze terug, maar daar zou ik niet op gokken. Sterker nog: ze verdient je niet! Belangrijker: die echte ware kom je nog een keer tegen dus is het beter dat je niet teveel tijd aan die ander hebt verspild!

Ik dacht dat ik er overheen was, maar op het moment dat een goede vriendin en ik twee weken geleden erg close werden sloeg ik emotioneel helemaal dicht, mede daardoor gaat dat niets worden.

Vertel het haar! Al kan het natuurlijk zijn dat je het via deze omweg doet wanneer ze Refoweb bezoekt en je van anderen nog nuttige respons krijgt ook.