Corne van 't Hof schreef:Hoe kan je weten of een ambtsdrager bekeerd is? Je hoort het aan zijn gebed,
Dwaling 1:
Gebedsgaven of hoe men overkomt in het gebed bepaalt het kennen van Christus.
Iemand met de gave van welsprekenheid of de gave van napraten kan meer bekeerdheid in zich schijnen te hebben dan iemand zonder die gaven en die de zaken op "lege" wijze bewoort.
Niets is gevaarlijker dan afgaan op hoe iemand overkomt. Hieraan kan je NIEMAND afrekenen op wel of geen geloof bezitten. Het is een subjectieve benadering. Nergens in Gods Woord kom ik een checklist tegen waaraan een gebed moet voldoen.
hij gaat niet aan het avondmaal
Dwaling 2:
Het avondmaal is zaligmakend.
Zo zijn er mensen die ten avondmaal gaan die niet de eeuwigheid zullen beerven. Zo zullen er ook mensen zijn die in hun leven het avondmaal niet hebben gevierd, maar die wel het eeuwige leven zullen beerven.
en tijdens het huisbezoek blijkt dat hij geen verstand van geestelijk zaken heeft (de natuurlijke mens begrijpt niet de dingen die des geestes zijn)
Dwaling 3:
De interpretatie van een ander wat betreft overkomen in geestelijk verstand bepaalt iemands zijn in het geloof.
Wanneer je hoog staat in jezelf en zelf veel verstand denkt te hebben ga je anderen meten aan je zelf en afrekenen op kennis waarvan JIJ vindt dat hij die moet hebbe. Niets is gevaarlijker dan dat. De zeer rechtse gemeenten die volgens jou moeten gaan beginnnen met de waarheid prediken zijn niet meer verkeerd bezig dan jij die mensen oordeelt op hun verstand van geestelijke zaken.
Wat is verstand van geestelijke zaken? Wanneer hij taal bezigt wat jou wel aanstaat? Iemand die het gebrekkig kan verwoorden en taal bezigt die jou niet aanstaat, mag je daar de conclusie aan verbinden dat diegene geen verstand heeft van geestelijke zaken?
Jij begeeft je op een heel gevaarlijk vlak, namelijk eigen inzichten en ervaringen en meningen gebruiken als toetssteen voor anderen.
Jij legt andere normen aan dan Gods Woord.
Verder vergeet je mijns inziens dat er maar Eén is die het hart aan kan zien, oftewel kan weten of een mens, ouderling, waarlijk bekeerd is.
Ik wil hooguit een heel klein eindje met je meegaan. Namelijk: bij een bekeerd mens behoor je vruchten te zien van geloof en van bekering.
Daar hoor ik je niet over.
En Gods Woord spreekt dan niet van avondmaalsgang, niet van gebedsgaven en niet van geestelijk verstandig overkomen.
Verder kun je hooguit een vermoeden hebben, waarlijk iemand inschatten kan niet. Leven alsof je dat wel kan en iemand oordelen kan overigens ook een valkuil zijn wanneer men er in blijft hangen en kan veel duisternis brengen over het eigen geestelijk leven. God bewijst hier dan mee dat Hij in dit oordelen soeverein is, en het zonder de mens wil doen, en de mens er niet bij nodig heeft. We moeten Hem hierin vrij laten.
