een muur tussen jou en God?

[Phranz]

Soms ervaar ik die muur heel duidelijk. vaak als ik het druk heb en gestresst ben.

Juist omdat ik weet wat het is zonder die muur te leven. omdat je weet wie je hoort, dat Hij hoort, dat Hij je ziet.

zelf denk zeg ik dan altijd hardop in mijn gebed of mijn gedachten:
Heere u ziet mij nu, u hoort mij nu, U kijkt nu in mijn hart. wilt u daar mij een diep besef van geven. dan voel ik soms ineens weer dat die muur weggehaald is:
de Heere komt dan (om het Hooglied te spreken) Huppelende over de heuvelen. dat is altijd heerlijk om mee te maken.

lees eens de catechismus: De allerlaatste vraag: 129 en probeer er over te mediteren. Het zal waar en zeker zijn. Want mijn gebed is veel zekerder van God VERHOORD dan ik in mij hart gevoel, dat ik zulks van Hem begeer.
Heerlijk toch: nog zekerder dan ik het gevoel

[joris]

Dat lijkt mij een goede remedie, vorige spreker! Ik ben boekje over lofprijzing aann het lezen, en daar lees ik het zelfde in. Geweldig om te zien hoe lofprijzen een werkwoord is. Je hoeft je niet lofprijzerig te voelen ofzo, je moet het gewoon doen omdat God het fijn vindt.

Wie liepen er voorop in de oorlogen? Precies de lofprijzers, die zich in het heetst va de strijd vast niet helemaal jofel voelden hoor. Maar ze loofden God en overwonnendaardoor de vijand.

Psalm 22 laat ook alle emoties zien, maar laat ook zien hoe de schrijver het hoofd boven water houdt: overstapp[en op het verstand: en toch geloof ik in een machtig God en zullen mijn kinderen hem ook prijzen!

[hijwel]

Heel herkenbaar die muur!! En Hijwel, ik herken het zoals je het beschrijft.. Wel bidden maar toch...alsof je niet tot God bid, geen respons..niets...

Ik ervaar momenteel deze muur erg... Misschien een brutale vraag maar...alle advies en gebed is welkom!!!!

En Hijwel.. dank je wel!!!!!

geen dank hoor

Ik zelf probeer gewoon weer opnieuw te beginnen als ik die muur ervaar.
Ik zeg dan tegen God: "nu begin ik opnieuw, wilt u bij me Zijn, door mij heen werken, ik zal u naam groot maken"

Ik weet niet of dit een goede manier is om er mee om te gaan, maar daarom heb ik er ook een topic over geopent.

kzal voor je bidden!

[joris]

Ik zou niet weten hoe het anders moest eerlijk gezegd.

[Laugh]

geen dank hoor

Ik zelf probeer gewoon weer opnieuw te beginnen als ik die muur ervaar.
Ik zeg dan tegen God: "nu begin ik opnieuw, wilt u bij me Zijn, door mij heen werken, ik zal u naam groot maken"

Ik weet niet of dit een goede manier is om er mee om te gaan, maar daarom heb ik er ook een topic over geopent.

kzal voor je bidden![/quote]

[Laugh]

geen dank hoor

Ik zelf probeer gewoon weer opnieuw te beginnen als ik die muur ervaar.
Ik zeg dan tegen God: "nu begin ik opnieuw, wilt u bij me Zijn, door mij heen werken, ik zal u naam groot maken"

Ik weet niet of dit een goede manier is om er mee om te gaan, maar daarom heb ik er ook een topic over geopent.

kzal voor je bidden![/quote]

Is idd wel het beste.. elke keer opnieuw beginnen met God... Ik heb door veel bidden en opwekking ervaren dat God ook deze keer weer opnieuw wil beginnen met mij.....
Geweldig!!!

Echt, is zo groot! Ik kan er echt niet bij, dat God elke keer opnieuw wil beginnen als ik het druk heb of dwaal en die muur er is... Hij is er, elke keer weer!!!!

Dank je wel Hijwel, het gebed is idd kracht inademen van God!! Niet alleen voor jezelf, maar ook voor anderen!! WAUW!!!

[Calvin]

Staat soms idd een muur tussen God en mij. Beter nog gezegd een oneindige leegte en is God erg ver weg. Lijkt dan of God mij verlaten heeft.

Is dan achteraf niet zo, want God bleek nog steeds op dezelfde plaats te staan maar ik was een eind van mn plaats......


God is de getrouwe!!

[caprice]

Een muur?
Een diepe kloof soms. Duisternis waar geen gebed doorheen komt, heb ik soms wel gehad. Soms weken, bijna maanden.
Waarom?
Dat is eigen schuld. Er is veel over te zeggen, en er kunnen ook meerdere oorzaken zijn, maar het komt uiteindelijk toch door de zonden.

Dat het duisternis blijft voor een tijd kan ook van God zijn, om een groter verlangen naar God te krijgen. Dan blijf je maar vragen en smeken of God nog een blijkje van Zijn genade wil tonen, en kun je zo blij zijn als een kind, als er in de preek nog wat voedsel bij mag zijn.
Maar juist als je denkt dat het goed gaat, en je denkt dat God de gebeden verhoort en voor je zorgt, is er gevaar dat het gebed weer afneemt, dat je minder bidt, en leest in de Bijbel, omdat je hebt wat je nodig hebt, misschien zelfs hoogmoedig wordt en denkt dat het toch nog wel wat met je wordt. Dan kan er weer een duisternis komen tussen God en je ziel om je eraan te herinneren dat je niet zonder God kunt.

Lees Lukas 18 ook maar eens. Dat gaat daarover.
Hier alleen vers 1:
En Hij zeide ook een gelijkenis tot hen, daartoe strekkende, dat men altijd bidden moet, en niet vertragen;

En vers 14:
Ik zeg ulieden: Deze ging af gerechtvaardigd in zijn huis, meer dan die; want een ieder, die zichzelven verhoogt, zal vernederd worden, en die zichzelven vernedert, zal verhoogd worden.

We moeten ook de dag der kleine dingen niet verachten.