okay vin,
hoewel ik weet dat mijn onderbouwing waarschijnlijk slechts alleen maar averechts zal werken wil ik er toch op in gaan.
er wordt het volgende gesteld.
Een voorbeeld? De eerste keer in het NT dat er over een vervulde profetie gesproken wordt:
Mattheus 2 15 En was aldaar tot den dood van Herodes; opdat vervuld zou worden hetgeen van den Heere gesproken is door den profeet, zeggende: Uit Egypte heb Ik Mijn Zoon geroepen.
Dit zou een vervulling zijn van deze profetie:
Hosea 11 1 Als Israel een kind was, toen heb Ik hem liefgehad, en Ik heb Mijn zoon uit Egypte uitgeroepen.
Maar, sorry hoor, is dat niet erg vergezocht? Deze tekst kan net zo goed slaan op de uittocht uit Egypte. En dat blijkt ook als je vers 2 leest:
2 [Maar] [gelijk] zij henlieden riepen, alzo gingen zij van hun aangezicht weg; zij offerden den Baals, en rookten den gesnedenen beelden er lijkt hier trouwens iets mis te gaan in de vertaling.
Het lijkt of sufer hier inderdaad gelijk heeft en sterker nog hij heeft gelijk als hij zegt dat slaat op de uittocht uit egypte. Dus wat dat betreft ben ik het helemaal niet oneens met Surfer.
Waar ik niet blij mee bent is dat er verder niet meer wordt nagedacht. Yael hieronder en waarnemer hebben daar al een aanzet toe gegeven. Ook wil ik Luther’s woorden jullie niet onthouden. Op elke bladzijde van de bijbel vindt je Christus.
Het eerste argument dat ik het hier niet mee eens bent is de volgende
1. Jezus citeert het dus is het waar. Ik weet dat mensen met Schritkritiek hier moeite mee hebben maar ik kan er niets van maken. Dit is voor mij het belangrijkste bewijs want God heeft het zelf gezegd.
In de tweede plaats de exegese van deze tekst.
Zoals ik al eerder aangaf ben ik het eens met de exegese die sufer hierboven aanhaalt. Alleen is de exegese niet volledig. Als we naar de evangelisten kijken is vooral matheus die de overeenkomst maakt met de vervulling van de schriften en het zijn van Christus op deze aarde. Israel werd ook vergeleken met Christus. Liever andersom gezegd Israel was een type van Christus. (Exodus 4:22 Dan zult gij tot Farao zeggen: Alzo zegt de HEERE: Mijn zoon, Mijn eerstgeborene, is Israel. ed)
Hier is dus sprake van een analogie op Christus. Bij het lezen moet je dus niet slechts achteruit kijken maar ook vooruit kijken. Wees niet heel het OT op het Lam wat geslacht moest worden? Hoeveel dieren hebben niet als voorbeeld voor Christus gediend?
In de derde plaats wil ik het volgende nog opmerken
Hosea heeft misschien nooit de achterliggende grootheid van deze woorden zelf kunnen vermoeden. Dat is ook helemaal niet zo belangrijk. Het was het Woord des Heeren. Dat is wat telt!
dan direct doorgaand op het volgende
er wordt het volgende gesteld
Een tweede voorbeeld:
Mattheus 2:17 Toen is vervuld geworden, hetgeen gesproken is door den profeet Jeremia, zeggende:
18 Een stem is in Rama gehoord, geklag, geween en veel gekerm; Rachel beweende haar kinderen, en wilde niet vertroost wezen, omdat zij niet zijn!
En de tekst uit Jeremia:
Jeremia 31 15 Zo zegt de HEERE: Er is een stem gehoord in Rama, een klage, een zeer bitter geween; Rachel weent over haar kinderen; zij weigert zich te laten troosten over haar kinderen, omdat zij niet zijn.
Maar lees eens even verder...-+
16 Zo zegt de HEERE: Bedwing uw stem van geween, en uw ogen van tranen; want er is loon voor uw arbeid, spreekt de HEERE; want zij zullen uit des vijands land wederkomen.
17 En er is verwachting voor uw nakomelingen, spreekt de HEERE; want [uw] kinderen zullen wederkomen tot hun landpale
Zijn de vermoorde babies wedergekomen? Nee, deze profetie slaat op iets heel anders. Als ik me niet vergis, gaat het hier over de terugkeer naar Palestina.
De schrijver van Mattheus maakt zich hier schuldig aan het uit de context plukken van verzen, om autoriteit aan zijn geschrift te geven.
Geen geringe beschuldiging die sufer uit aan het adres van Matheus ( en wat mij betreft aan het adres van de Goddelijke drie eenheid) Maar is het wel waar wat Sufer hier beweerd? Ik denk van niet.
In de eerste plaats vers 15 waar staat dat Rachel weent over haar kinderen.
Dit is niet letterlijk te nemen maar poëtisch/dichterlijk. Heel mooi wordt hier weergegeven het verdriet wat de kinderen van Juda hebben bij het wegvoeren van een groot gedeelte van het volk. Rama is de stad waar Nebuzaradan zijn gevangen samenbracht ((dit kun je verder lezen in het 40e hoofdstuk, verder niet belangrijk voor dit onderwerp) Het graf van Rachel lag tussen Rama en Bethlehem. Benjamin was een van de 3 stammen en Efraim was het hoofd van de 10 stammen. Nu hier niet al te lang op in willen gaand wees dit op 2 teksten. Gen 37:35 en Benoni wat zoon mijner smart genoemd werd. Hoogst waarschijnlijk zal het volk Israel hun nooit meer terug zien. Hier grijpt Matheus op terug zoals er staat in Matheus 2: 17 en 18.
Juist in dit soort profetieën leren we de VOLHEID van het Woord. Het was weliswaar een voorzegging vervuld in Jeremia’s tijd over Nubuzeradan die Jeruzalem verwoeste en met het volk deed wat hem bekoorde. Maar nogmaals werd deze profetie vervuld namelijk bij de dood van zovelen kinderen door de wrede Herodus. (gruwelijk als je je in deze man zou verdiepen)
Deze profetie is dus dubbel vervuld.
Ook in de tijd van Christus op aarde werde deze profetie vervuld.
Omdat ik weet dat als de postings te lang worden dezen niet meer worden gelezen wil ik hier stoppen. Er zou nog veel meer over gezegd kunnen worden maar de kern heb ik proberen weer te geven. Christus is het die de wet en de profeten vervuld. De bijbel moet dus worden gelezen uit het perspectief van Christus. Niet andersom.
Voor de gene die nog meer willen weten over deze tekst wil ik graag verwijzen naar deze preek. Hier wordt in uitvoerig stil gestaan bij deze gebeurtenis. Voordat je je kritiet hierop gaat spuien zou ik je heel graag willen verzoeken eerst deze preek te beluisteren.
http://maranathakerk.nu/cgi-bin/qgen?cfg=dienst.cfg&d.id=299
met vr gr
JacobH[url][/url]
Hierin is de liefde, niet dat wij God liefgehad hebben, maar dat Hij ons lief heeft gehad, en Zijn Zoon gezonden heeft tot een verzoening voor onze zonden.