Berichtdoor Marnix » 05 sep 2014 11:49
Ik ben het met het eerste deel helemaal eens. Jezus zegt:
Over wie in hem gelooft wordt geen oordeel uitgesproken, maar wie niet in hem gelooft is al veroordeeld, omdat hij niet wilde geloven in de naam van Gods enige Zoon.
De confrontatie met schuld en zonden zal voor de bokken zijn.
Met het tweede deel ben ik het niet helemaal eens. De schapen denken niet dat ze verloren zijn. Er kan angst zijn voor die dag maar dat komt dan niet voort uit geloof maar uit ongeloof.
Johannes schrijft in zijn eerste brief:
16 Wij hebben Gods liefde, die in ons is, leren kennen en vertrouwen daarop. God is liefde. Wie in de liefde blijft, blijft in God, en God blijft in hem.
17 Zo is de liefde bij ons werkelijkheid geworden, en daardoor kunnen we op de dag van het oordeel vol vertrouwen zijn, want hoewel wij nog in deze wereld zijn, zijn we als Jezus. 18 De liefde laat geen ruimte voor angst; volmaakte liefde sluit angst uit, want angst veronderstelt straf. In iemand die angst kent, is de liefde geen werkelijkheid geworden.
En zo lezen we op tal van andere plaatsen dat wie in Hem gelooft en Hem oprecht kent, niet hoeft te vrezen voor het oordeel.
De denkfout die vaak wordt gemaakt en die je noemt is die van het toch nog kijken naar eigen handelen, eigen prestaties. Je schrijft:
En juist Gods kinderen kunnen die dag zo vrezen, de ontmoeting met God, Die alles van hen weet. Omdat zij zichzelf hebben leren kennen en dat er van nature geen onderscheid is tussen die bokken en schapen, maar dat zij de eeuwige dood verdiend hebben.
Maar het geloof houdt in dat we weten dat niet ons handelen ons veroordeelt maar Zijn handelen ons redt. Dat is de essentie van het geloof: Ik verdien het niet maar Hij heeft het voor mij verdient. En dat geeft het vertrouwen waar Johannes over schrijft. Daarom hoeft er geen angst te zijn voor het oordeel.
“God cannot give us a happiness and peace apart from Himself, because it is not there. There is no such thing.”
― C.S. Lewis”