De bijbel, een religie of relatieboek?

[naamloos]

Laatst werd ik 2 x achter elkaar bepaald bij het boek van Paul Young 'de uitnodiging', 1 x in de vragenrubriek en 1 x door iemand bij ons uit de gemeente.
Daardoor kreeg ik weer zo'n zin om dat boek opnieuw te lezen. De dialoog tussen Mackenzie en God over relatie en religie trof me, en is in mijn beleving zo waar! Een kort citaat wat ik qua vorm een klein beetje verandert heb omdat je niet mag kopiëren:
"Bij religie gaat het erom of je de juiste antwoorden hebt en soms zijn die antwoorden juist.
Maar ik (God) ben betrokken bij het proces om je naar het levende antwoord te brengen en wanneer je eenmaal bij hem bent gekomen, zal hij je van binnenuit veranderen.
Er zijn heel wat slimme mensen die erg veel juiste dingen kunnen zeggen met hun hersens, omdat hun verteld is wat de juiste antwoorden zijn.
Maar ze kennen mij niet. Dus, hoe kunnen hun antwoorden juist zijn... zelfs als ze kloppen, als je snapt wat ik bedoel?
Dus zelfs al hebben ze dan misschien gelijk, toch leven zij steeds verkeerd."

Ik zie de bijbel niet als boek vol regels en principes, maar als een boek die laat zien wie Jezus is om door Hem in relatie met God te komen.
Dus geen relatie met de bijbel, maar met God zelf. Niet leven in afhankelijkheid van regels, maar in afhankelijkheid van God zelf.
Hij spreekt op meer manieren als alleen door de bijbel, maar ik vind het wel eens lastig om zijn stem goed te verstaan.

Hoe ervaren jullie dit?

[Anoniem_89]

Laatst werd ik 2 x achter elkaar bepaald bij het boek van Paul Young 'de uitnodiging', 1 x in de vragenrubriek en 1 x door iemand bij ons uit de gemeente.
Daardoor kreeg ik weer zo'n zin om dat boek opnieuw te lezen. De dialoog tussen Mackenzie en God over relatie en religie trof me, en is in mijn beleving zo waar! Een kort citaat wat ik qua vorm een klein beetje verandert heb omdat je niet mag kopiëren:
"Bij religie gaat het erom of je de juiste antwoorden hebt en soms zijn die antwoorden juist.
Maar ik (God) ben betrokken bij het proces om je naar het levende antwoord te brengen en wanneer je eenmaal bij hem bent gekomen, zal hij je van binnenuit veranderen.
Er zijn heel wat slimme mensen die erg veel juiste dingen kunnen zeggen met hun hersens, omdat hun verteld is wat de juiste antwoorden zijn.
Maar ze kennen mij niet. Dus, hoe kunnen hun antwoorden juist zijn... zelfs als ze kloppen, als je snapt wat ik bedoel?
Dus zelfs al hebben ze dan misschien gelijk, toch leven zij steeds verkeerd."

Ik zie de bijbel niet als boek vol regels en principes, maar als een boek die laat zien wie Jezus is om door Hem in relatie met God te komen.
Dus geen relatie met de bijbel, maar met God zelf. Niet leven in afhankelijkheid van regels, maar in afhankelijkheid van God zelf.
Hij spreekt op meer manieren als alleen door de bijbel, maar ik vind het wel eens lastig om zijn stem goed te verstaan.

Hoe ervaren jullie dit?

Ik ervaar het ook zoals jou.
Mooi hé, het was de ontdekking van mijn leven!

[maaarten]

Ik zie niet waarom 'religie' en 'relatie' elkaar moeten uitsluiten, of waarom 'regels en principes' en 'in relatie met God komen' elkaar uit zouden sluiten.

Volgens mij zijn religie, regels en principes juist middelen die God ons geeft om met Hem te leven. Wanneer de religie, regels en principes op zichzelf komen te staan en door 'religieuze' mensen als doel op zich worden gezien, dan heb je inderdaad een soort lege uiterlijke 'religie', naar de mens. Het probleem is dan alleen niet dat de religie, de regels of de principes, maar het probleem is dat ze dan een verkeerde plaats krijgen.

Juist wanneer God ons uit genade door geloof in de relatie met Hem hersteld in Jezus Christus, dan krijgen de religie, regels en principe de juiste plaats om dichter bij Hem te leven, uit genade.

1 Joh 5:3a
"Want dit is de liefde Gods, dat wij zijn geboden bewaren."

God kennen, liefhebben, met God wandelen gaat juist hand in hand met de regels die we in de Bijbel aangereikt krijgen, mits die regels hun juiste plaats krijgen. Sterker nog, God liefhebben kan niet gaan zonder dat we Zijn geboden houden!

[Anoniem_89]

1 Joh 5:3a
"Want dit is de liefde Gods, dat wij zijn geboden bewaren."

God kennen, liefhebben, met God wandelen gaat juist hand in hand met de regels die we in de Bijbel aangereikt krijgen, mits die regels hun juiste plaats krijgen. Sterker nog, God liefhebben kan niet gaan zonder dat we Zijn geboden houden!

Als je God liefhebt dan houd je je toch ook aan Zijn geboden?

[Rozijn]

Ik zie dat Maaarten als iets heeft getypt in de geest van mijn gedachten. Ik sluit me bij hem aan.

[Marnix]

Maarten, mee eens, als de balans goed is. Maar is dat altijd zo? Het ligt er aan waar de nadruk op ligt. Op de regels of de relatie. Als de relatie goed is zijn regels niet erg.... maar ook niet het allerbelangrijkste. Kijk bijvoorbeeld naar de Farizeeen als het gaat om regels in plaats van relatie. Gevolg: Mensen werden veroordeeld, allerlei dingen opgelegd, je mag niet dit en niet dat. Zelfs Jezus wordt op basis daarvan veroordeeld door ze. Relatie kan niet zonder regels maar het drukt de regels wel wat naar de achtergrond.

En het is tegenwoordig ook nog vaak zo. Hoeveel mensen worden er in kerken niet veroordeeld op basis van regeltjes, wat je draagt, eet, drinkt enz.

[naamloos]

Grappig, iets soortgelijks als Maaarten zegt wilde ik eerst ook opschrijven om het het theologisch juist te formuleren.
Maar dan had ik dit topic beter bij dogmatiek en kerkleer kunnen plaatsen, en ik heb het bewust bij geloof en leven gezet.
In de praktijk kan ik religie en relatie niet of slecht combineren zonder te vervallen in plicht en moeten.
Het is de wet der vrijheid, toch? Jak.1. Ik kijk liever naar Jezus dan naar regels.

Maar wat gedaan wordt uit liefde voor Jezus, dat houdt zijn waarde en zal blijven bestaan. (volgens mij een zin van een lied uit de bundel van J. d. Heer)

Ik ervaar het ook zoals jou.
Mooi hé, het was de ontdekking van mijn leven!

Ik kan niet zonder ...