benefietdiner schreef:Ik ook en door zo’n uitspraak kun je goed in de war gebracht worden. Natuurlijk is het waar dat God jou in een bepaalde denominatie geboren heeft laten worden. Je moet ook goed nadenken waar sta ik in het leven en hoe ben ik daar terecht gekomen. Persoonlijk heb ik altijd gedacht (door de uitspraak ‘God heeft je daar gebracht’) dat de kerk de Ger.Gem. de zuivere leer der waarheid was ongeacht hoe ze het daar zeiden. Ze zeiden het ook zelf dat zij de zuivere leer der waarheid verkondigen. Wat zij zeiden was waarheid punt uit. Als ik een vraag had was het de dominee, de ouderling of een bekeerd iemand (hoewel dat er zeer weinig waren) die de waarheid in pacht hadden. Mijn probleem was dat ik altijd als een soort van aanhangwagen achter iemand aan ging. Totdat, totdat ik ZELF GING NADENKEN en onderzoeken. Of, of…… nee dat laatste wat ik zei zeg ik fout het was iemand anders die mij een licht deed opgaan in de duisternis. Het was Jezus zelf die ik in mijn eigen denominatie zo zeer weinig hoorde. Hij was het die mij het licht deed opgaan in de duisternis. Ik hoorde de Koning van de Kerk Jezus de Christus in andere denominatie veel meer rijkelijker en toepasselijke verkondigen. De Koning, Jezus zelf heeft mij gebracht in een ander denominatie en met zeer veel vrede in mijn hart halleluja.
Ik wil ook tegen Ger.Gem-ers zeggen die dit lezen. Heb je vrede in je hart en mag je rusten op Zijn offer Jezus de Christus ga dan niet weg en blijf daar.
Dat is heel herkenbaar.
Ik ben ook opgegroeid in de Ger.Gem. maar had altijd het idee dat ik er niet bij hoorde, omdat ik niet wedergeboren was.
Ik zat altijd te wachten op die 'Big boom' en daarom had ik het gevoel als ik in de kerk zat: "Wat doe ik hier?"
God was een boeman en praatte alleen met de uitverkorenen, want alleen daar hield Hij van.
Totdat ik verhuisde naar een andere plaats en in de wereld ben gaan leven.
Ik was me er altijd wel van bewust dat God aanwezig was.
Maar als er iets negatiefs gebeurde, had ik altijd het idee dat Hij me strafte, omdat ik fout leefde.
Totdat ik naar een gospelconcert ging en door de zanger ineens besefte dat de Heer Jezus een giga-uitstraling gehad moet hebben.
En werd me er ineens van bewust dat Hij ook veel liefde uitgestraald moet hebben.
Ik luisterde in die tijd naar kerkdiensten op de radio en keek veel naar geloofsprogramma's van de EO op de tv.
Daar werd geleerd dat God van iedereen houdt.
Ook merkte ik bij sommige dingen in mijn leven dat God me had geholpen en had beschermd, maar twijfelde daar weer aan, want ik had toch die 'Big Boom' niet meegemaakt?
En God hielp toch alleen de uitverkorenen en Hij hield toch alleen van hun?
Dat bracht me vaak in verwarring.
Tot ik jaren later weer diep in de ellende zat en alleen God nog over had.
Toen gaf Hij me antwoord door me te wijzen op een Bijbeltekst die ik moest lezen.
Wat Hij me daar liet lezen, gebeurde ook.
Vanaf dat moment ben ik tegen Hem gaan praatten en alles aan Hem gaan vragen.
Omdat ik toen zwaar Burn-out had, kon ik vaak over de simpele beslissingen niet meer nadenken en vroeg dan aan God wat ik moest doen en kreeg dan gewoon een gedachte of idee in mijn hoofd.
Als ik helemaal verstrikt zat in rot gevoelens en Hem om hulp vroeg, tilde Hij mij gewoon uit die gevoelens.
Als ik niet begreep waarom ik me zo rot voelde en Hem om hulp vroeg, gaf Hij me inzicht waar het door kwam.
En zo heb ik geleerd om met Hem te leven.
Maar als ik dit aan mensen van de Ger. gezindte vertel, zeggen ze keihard dat dat God niet is.
Mijn ouders begrijpen het gelukkig wel, die herkennen dat ook.
Maar die zijn in de ogen van de 3 rechtse broers van mijn vader, ook niet wedergeboren.
Want als je wedergeboren bent, moet je toch in het zwart willen lopen?
Dan moet je toch een diepe ellende-kennis hebben?
(Wat mij trouwens opvalt is dat mensen die die diepe ellende-kennis hebben, vaak het inzicht in hun eigen fouten gigantisch missen, maar dat terzijde.............)
Toen ik na al die worstelingen weer een aan God vroeg: "Hoe kan het nu dat ik veel dingen anders zie, dan mensen die zeggen wedergeboren te zijn? Hoor ik dan niet bij U"
Toen kreeg ik als antwoord een vraag: "Wil je bij hun horen, of bij Mij?"
Waarmee Hij me duidelijk maakte, dat ik me niet aan mensen moet meten om te zien of ik bij Hem hoor.
Daarna laat Hij me steeds meer op alle wonderlijke manieren zien hoeveel Hij van me houdt, door me op Bijbeltksten te wijzen en me naar dominees te laten luisteren die vanuit Zijn liefde preken.
Vanaf december luister ik weer naar dominees van de Ger.Gem., maar merk heel duidelijk het verschil tussen dominees van de zogenoemde linkse kant en de rechtse kant.
Bij dominees die bij de rechtse kant schijnen te horen, heb je het gevoel dat je er niet bij hoort en vooral die diepe ellende-kennis onontbeerlijk is.
Ook vind ik het een theologisch praatje waarbij ik geen voeding krijg.
Maar als ik naar dominees luister die bij de linkse kant schijnen te horen, dan voel ik de liefde van God in hun woorden doorklinken en word ik gevoed.
Dan heb ik het gevoel dat God rechtstreeks tot mij praat en voel ik dat Hij van mij houd.
Ik heb hier mee geleerd, dat het niet de kerk is die je af hoeft te zweren, maar zoek een dominee die preekt in de liefde en de voetsporen van de Heere Jezus.
Mensen moeten geloven als een kind en als ze groeien in dat geloof, moeten ze steeds meer op de Heere Jezus gaan lijken.
En dat is wat je bij een dominee moet zien en horen, alsof je aan de voeten van de Heere Jezus zit.
misschien kun je het wat opknippen in hapklare brokken, want ik begrijp niet wat je nu bedoelt.