Voorzienigheid Gods

[mona]

Onder Gods voorzienigheid valt ook Zijn dagelijkse zorg. We denken vaak aan het kwaad en lijden, en vragen ons dan af: Is dit Gods wil? Maar bij de geboorte van ons kind, of het 50 jarig huwelijk van onze ouders of grootouders vragen we ons dat minder vaak af. Hoe komt dat?
Het is niet zo dat we de goede dingen uit Zijn hand ontvangen, en het kwade niet.
Dat het kwade kan medewerken ten goede, dat weet ik uit ondervinding. Maar daarmee zijn niet alle vragen opgelost. Sterker nog, soms komen er nog meer vragen bij. Gods leiding is zo wonderlijk. Soms zie je dingen pas achteraf, en soms zie je dingen helemaal niet, en kan ik het niet begrijpen.

[tulp]

Ik denk dat de Bijbel ruimte biedt om persoonlijk met lijden om te gaan.

Er zijn mensen voor wie het een troost is om te weten dat ze hun lijden uit Gods Vaderlijke hand ontvangen.
Er zijn mensen die daarvan gaan stuiteren, die het houden bij de gedachte dat God ze niet alleen laat in het lijden.
Er zijn mensen die troost halen uit de gedachte dat we in een gebroken wereld leven, dat er veel lijden is en dat je niet weet waarom het kwaad je treft.
Er zijn mensen die getroost worden door de gedachte dat God ons lijden niet wil, dat 'de hemel huilt' bij wat ze overkomt.

Naar mijn idee moet je op verschillende vormen niet scherpslijperig reageren. We hebben allemaal een verschillend karakter gekregen en zoeken dus verschillende vormen van omgaan met het lijden wat ons treft.

Ik denk dat het niet slim is om met losse Bijbelteksten in de weer te gaan. Er is voor alles, op grond van de Bijbel wat te zeggen.
Zolang het iemand niet van God afstoot, is het alleen maar goed om zelf een vorm te vinden waarmee je verder kunt leven. Wat voor de één werkt, werkt niet per se ook voor een ander. De Bijbel geeft die ruimte, laten wij dat ook doen.

[Riska]

Hier kan ik alleen maar Amen op zeggen!

[emeth]

Het is wel een lastig dilemma. God wil niet dat we ziek worden en dat we sterven. Het gebeurt wel. Ik denk dat de angst van mensen is dat als we loslaten dat dit Gods wil is, Hij in hun ogen machteloos zou zijn. Er gebeuren dingen die Hij niet wil en dat kunnen ze van God niet voorstellen. Maar God schiep mensen en geen robots. Mensen met een keuze.... en waarbij hun keuzes ook consequenties hebben. Zo is zonde en ziekte in de wereld gekomen. God zou dat allemaal tegen kunnen houden. Hij zou kunnen zorgen dat niemand ziek zou worden. Dat doet Hij ook..... maar niet voor het hier en nu. Hij geeft het niet maar houdt het ook niet tegen, net zoals Hij de zondeval niet bedacht of gaf maar het ook niet tegen hield. Hij werkt wel naar een oplossing, die niet inhoudt dat we hier geen erge dingen meemaken, niet ziek worden, niet sterven.... maar dat wie in Hem gelooft voor altijd bij Hem mag zijn op een aarde waar geen ziekte en dood meer is.

precies

de vraag waar mensen eigenlijk een antwoord op zoeken is ; "Waarom laat God lijden toe?"

[mona]

de vraag waar mensen eigenlijk een antwoord op zoeken is ; "Waarom laat God lijden toe?"

Ik snap de vraag en toch heeft dit ook een gevaarlijk element in zich.
Want lijden begint bij onszelf, omdat we in zonden gevallen zijn hebben we ons zelf in de duisternis gebracht, met alle gevolgen van dien. Vanuit dat perspectief komt de 'waarom vraag' in een ander licht te staan. De vraag waarom God het lijden toelaat kan je vanuit verschillende situatie's stellen. In de diepste nood is onze vraag zovaak: Waarom Heere? Maar Schelpje zei het al eerder: Als de nood ons aan Hem verbind, is verdriet en lijden nooit zinloos. Dan is er vertroosting in moeite en pijn. Maar het is er wel, en het kan soms ook een hele tijd blijven, en kunnen wij het alleen dragen in Zijn kracht.

Psalm 119 vers 36 berijmd

[Marnix]

Dan moeten we verder kijken dan naar ons eigen lijden. Dan moeten we ook kijken naar het ontstaan van het lijden. God schiep de aarde perfect, zonder lijden. Het lijden is ontstaan door toedoen van de mens en niet door God. Waarom liet Hij dat toe? Omdat Hij geen robots wil die doen zoals ze geprogrammeerd zijn. Hij wil een relatie met mensen, interactie, hun hart. Daarom was er vrije wil en daardoor kwam er zonde en lijden in de wereld. Dat was niet Gods wil, dat we die keuze zouden maken. Het was slechts Zijn wil dat we konden kiezen. En keuzes hebben ook altijd gevolgen.... een keuze zonder gevolgen is geen echte keuze. En nu we verkeerd hebben gekozen is er ziekte en ellende. God laat het daar niet bij zitten. Maar ook is het niet zo dat de gevolgen daardoor nu al weg zouden zijn. Stel dat er nog steeds geen lijden en ziekte en dood was. Maar de mens zou wel zonder God leven. Dan zouden we eeuwig zonder Hem leven en we zouden het allicht prima vinden. Maar zonder Hem is er geen leven, geen genezing, geen herstel. En als mensen zoeken naar een wereld zonder ziekte, lijden en dood is het antwoord bij Hem te vinden. Bij Hem is er genezing, herstel, leven en wie dat bij Hem zoeken zullen dat ontvangen.

Wie over dit vraagstuk iets zinnigs wil lezen raad ik aan het boekje "Het probleem van het lijden" van C.S. Lewis te kopen of lenen. Dat begint zo:

„Als God goed was, zou Hij al zijn schepselen volmaakt gelukkig willen maken, en als Hij almachtig was zou Hij kunnen doen wat Hij wenste. Maar de schepselen zijn niet gelukkig. Daarom is God niet goed of niet almachtig of geen van beide.”

Een beetje de kern van wat veel mensen zeggen, waar veel gelovigen ook mee worstelen.


Omgekeerd kan deze goedbedoelende God in onze ervaring gemakkelijk veranderen in een tiran, wanneer Hij zoveel lijden toelaat. De hervormde theoloog A.A. van Ruler schreef ergens: ‘God gaat ruig met ons om’. Dat besefte ook Lewis. Het lijden is op zichzelf niet goed en we zijn er allerminst toe geroepen het zelf op te zoeken. Maar tegelijk is het lijden iets waar God alles mee te maken heeft. In zijn boek noemt Lewis het lijden ‘Gods megafoon’. Daarmee bedoelt hij dat God mensen wakker wil schudden, ze op de gedachte wil brengen dat een zelfgenoegzaam leven niet de echte levensvervulling is. Mensen, zo constateert Lewis, zijn vol van zichzelf en hun eigen bezigheden en houden de gedachte aan een God met wie ze iets ‘moeten’ het liefst ver van zich af.

Het lijden is volgens Lewis een middel waarmee God mensen af wil brengen van het idee dat het leven los van God gelukzalig is en de diepste zin van het menselijk bestaan is.
Lewis: ‘God fluistert tot ons in onze genietingen, Hij spreekt tot ons geweten, maar Hij roept ons in ons lijden. Het is zijn megafoon om een dove wereld wakker te schudden. Een slecht mens die zich gelukkig voelt, heeft er geen idee van dat zijn handelen niet ‘klopt’, dat hij niet in harmonie is met de wetten van het heelal.’

Lewis’ constatering is duidelijk: ‘De eerste en eenvoudigste functie van het lijden is dus dat het een eind maakt aan de illusie dat alles in orde is. De tweede functie is dat het de illusie vernietigt dat wat wij bezitten, of het op zich nu goed of slecht is, van ons is en dat we daar altijd voldoende aan zullen hebben.’ Zo ziet Lewis God aan het werk met mensen.




“Try to exclude the possibility of suffering which the order of nature and the existence of free-wills involve, and you find that you have excluded life itself”

[Marnix]

“We can ignore even pleasure. But pain insists upon being attended to. God whispers to us in our pleasures, speaks in our conscience, but shouts in our pains: it is his megaphone to rouse a deaf world.”
― C.S. Lewis, The Problem of Pain

[Jvslooten]

Echt, God kan best een einde maken aan al het kwaad. Alle pijn, alle moeite, al het verdriet.. het hoeft er allemaal niet te zijn. Oorlog, honger, ziekte? Echt, daar kan Hij zo een eind aan maken. En het hoeft niet eens lang te duren! Slechts één ondeelbaar ogenblik is genoeg, om de tranen af te wissen en de zieken voor altijd te genezen.

Maar.. vergeten jullie niet dat het dan eeuwigheid is? En zijn jullie er klaar voor? Is je partner er klaar voor, zijn je kinderen er klaar voor? Zijn je vrienden er klaar voor, of je ouders? Zolang sommigen van de Zijnen nog buiten lopen, en nog niet gekomen zijn tot het genaakbaar Licht, wacht God nog in Zijn genade, voordat Hij het kwaad en de ongerechtigheid van de aarde wegdoet. Lijden is niet zomaar. De Apostel Paulus vergelijkt lijden met barensnood van een zwangere vrouw (Romeinen 8:18-22). En het is waar, ook dat lijden had niet gehoeven, maar heeft de mens wel zelf over zich afgeroepen (Genesis 3:16). Toch dient het wél een doel; het zal straks uitmonden in de volle (open)baring van Gods heerlijkheid, waarvan Paulus zegt, dat geen enkel lijden opweegt tegen de heerlijkheid van de nieuwe wereld. Want ik ben ervan overtuigd dat het lijden van de tegenwoordige tijd niet opweegt tegen de heerlijkheid die aan ons geopenbaard zal worden. Als we dat voor ogen houden, kunnen we net als Jezus ons kruis dragen, door de vreugde die ons in het vooruitzicht gesteld wordt door Hem, Die ons tot kinderen aangenomen heeft.

Welnu dan, laten ook wij, nu wij door zo'n menigte van getuigen omringd worden, afleggen alle last en de zonde, die ons zo gemakkelijk verstrikt. En laten wij met volharding de wedloop lopen die voor ons ligt,
terwijl wij het oog gericht houden op Jezus, de Leidsman en Voleinder van het geloof. Hij heeft om de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gesteld, het kruis verdragen en de schande veracht en zit nu aan de rechterhand van de troon van God.
Want let toch scherp op Hem Die zo'n tegenspraak van de zondaars tegen Zich heeft verdragen, opdat u niet verzwakt en bezwijkt in uw zielen.
U hebt nog niet tot bloedens toe weerstand geboden in uw strijd tegen de zonde.
En u bent de vermaning vergeten waarmee u als kinderen wordt aangesproken: Mijn zoon, acht de bestraffing van de Heere niet gering en bezwijk niet, als u door Hem terechtgewezen wordt.
Want de Heere bestraft wie Hij liefheeft, en Hij geselt iedere zoon die Hij aanneemt.
Als u bestraffing verdraagt, behandelt God u als kinderen. Want welk kind is er dat niet door zijn vader bestraft wordt? (Heb. 12:1-7)

De Profetie over de Herder en de beproefde rest (Zacharia 13,7-9) is ook zo mooi en duidelijk. Door het vuur heen komt het volk van Zijn heerlijkheid openbaar. Hij zal zeggen: dit is Mijn volk; wij zullen zeggen: De HEERE is mijn God.

[GDK]

Het lijden is volgens Lewis een middel waarmee God mensen af wil brengen van het idee dat het leven los van God gelukzalig is en de diepste zin van het menselijk bestaan is.

Ik vind dat je het helder onder woorden gebracht. Maar kun je misschien ook aangeven waarom volgens Lewis dan een christen nog moet lijden, die al van dat foute idee is afgebracht? Waarom zegt de Here Jezus nu juist tegen zijn discipelen dat ze hun kruis achter Hem aan moeten dragen? Concreet : Waarom moet een christen extra lijden, bijvoorbeeld in Noord Korea?

[elbert]

Ik vind dat je het helder onder woorden gebracht. Maar kun je misschien ook aangeven waarom volgens Lewis dan een christen nog moet lijden, die al van dat foute idee is afgebracht? Waarom zegt de Here Jezus nu juist tegen zijn discipelen dat ze hun kruis achter Hem aan moeten dragen? Concreet : Waarom moet een christen extra lijden, bijvoorbeeld in Noord Korea?

Misschien wel opdat andere christenen (bijvoorbeeld in het rijke westen) leren dat genoegzaam achteroverleunen niet bepaald tot het christenleven behoort. Lijden is lijden voor Christus en het is genade (Fil. 1:29). Dat lijden geeft ook loon in de hemelen (Matth. 5:12). De verdrukking werkt ook volharding (Rom. 5:3). Het zijn verdrukkingen ten bate van de gemeente van Christus (Ef. 3:13, Kol. 1:24), tot zaligheid van de uitverkorenen (2 Tim. 2:9). Het hoort bij de strijd die bij een christenleven hoort (2 Tim. 2:3).

[Marnix]

Het lijden is volgens Lewis een middel waarmee God mensen af wil brengen van het idee dat het leven los van God gelukzalig is en de diepste zin van het menselijk bestaan is.

Ik vind dat je het helder onder woorden gebracht. Maar kun je misschien ook aangeven waarom volgens Lewis dan een christen nog moet lijden, die al van dat foute idee is afgebracht? Waarom zegt de Here Jezus nu juist tegen zijn discipelen dat ze hun kruis achter Hem aan moeten dragen? Concreet : Waarom moet een christen extra lijden, bijvoorbeeld in Noord Korea?[/quote]

1. Wat zou er gebeuren als christenen nu al niet meer zouden lijden en sterven en de rest wel? Mensen zouden het vast zien en zich aan de christelijke regels gaan houden.... maar zouden ze van Hem houden? Of zou angst hen drijven? Wat zou het geloof dan nog voorstellen?

Paulus zegt in Romeinen 8:

17 En nu we zijn kinderen zijn, zijn we ook zijn erfgenamen, erfgenamen van God. Samen met Christus zijn wij erfgenamen: wij moeten delen in zijn lijden om met hem te kunnen delen in Gods luister.
18 Ik ben ervan overtuigd dat het lijden van deze tijd in geen verhouding staat tot de luister die ons in de toekomst zal worden geopenbaard. 19 De schepping ziet er reikhalzend naar uit dat openbaar wordt wie Gods kinderen zijn. 20 Want de schepping is ten prooi aan zinloosheid, niet uit eigen wil, maar door hem die haar daaraan heeft onderworpen. Maar ze heeft hoop gekregen, 21 omdat ook de schepping zelf zal worden bevrijd uit de slavernij van de vergankelijkheid en zal delen in de vrijheid en luister die Gods kinderen geschonken wordt. 22 Wij weten dat de hele schepping nog altijd als in barensweeën zucht en lijdt. 23 En dat niet alleen, ook wijzelf, die als voorschot de Geest hebben ontvangen, ook wij zuchten in onszelf in afwachting van de openbaring dat we kinderen van God zijn, de verlossing van ons sterfelijk bestaan. 24 In deze hoop zijn we gered. Als we echter nu al zouden zien waarop we hopen, zou het geen hoop meer zijn. Wie hoopt er nog op wat hij al kan zien? 25 Maar als wij hopen op wat nog niet zichtbaar is, blijven we in afwachting daarvan volharden.

Als we echter nu al zouden zien waarop we hopen zou het geen hoop meer zijn.

Als tweede: Het doel van ons leven hier op aarde is om Christus te volgen, zijn discipelen te zijn. We zijn op weg naar een nieuwe hemel en aarde, dat is ons vaderhuis, daar kijken we naar uit. Niet naar een leven zonder lijden in dit gebroken bestaan. Het klinkt wat vreemd maar de Bijbel noemt dit een deel van de genade, dat we mogen delen in Zijn lijden om ook te mogen delen in Zijn luister.

Geprezen zij de God en Vader van onze Heer Jezus Christus, de Vader die zich over ons ontfermt, de God die ons altijd troost 4 en ons in al onze ellende moed geeft, zodat wij door de troost die wijzelf van God ontvangen, anderen in al hun ellende moed kunnen geven. 5 Zoals wij volop delen in het lijden van Christus, zo delen wij volop in de troost die God ons door Christus geeft. 6 Ondervinden we tegenspoed, dan is het opdat u bemoedigd en gered wordt. Worden we bemoedigd, dan is het opdat u de moed krijgt te volharden in hetzelfde lijden als wij ondergaan. 7 De hoop die wij voor u hebben is gegrond: we weten dat zoals u deelt in ons lijden, u ook deelt in de troost die ons gegeven wordt. (2 Kor 1)

29 Aan u is de genade geschonken niet alleen in Christus te geloven, maar ook omwille van hem te lijden. (Fill 1)

10 Ik wil Christus kennen en de kracht van zijn opstanding ervaren, ik wil delen in zijn lijden en aan hem gelijk worden in zijn dood, 11 in de hoop misschien ook zelf uit de dood op te staan. (Fill 3)


En wat vervolging betreft, juist daar zien we heel sterk dat waar men lijdt, de kerk groeit.... en daar waar de overheid christelijk was en christen zijn niet tot vervolging lijdt zie je dat de kerk aan het instorten is. West Europa kent al eeuwen geen christenvervolging meer en wat is het gevolg? Men heeft zich opgesplitst in talloze kleine clubjes, die met elkaar aan het bakkeleien zijn..... helemaal verdeeld.... en wat gebeurt daar nu mee?

[naamloos]

Ik denk dat de Bijbel ruimte biedt om persoonlijk met lijden om te gaan.

Er zijn mensen voor wie het een troost is om te weten dat ze hun lijden uit Gods Vaderlijke hand ontvangen.
Er zijn mensen die daarvan gaan stuiteren, die het houden bij de gedachte dat God ze niet alleen laat in het lijden.
Er zijn mensen die troost halen uit de gedachte dat we in een gebroken wereld leven, dat er veel lijden is en dat je niet weet waarom het kwaad je treft.
Er zijn mensen die getroost worden door de gedachte dat God ons lijden niet wil, dat 'de hemel huilt' bij wat ze overkomt.

Naar mijn idee moet je op verschillende vormen niet scherpslijperig reageren. We hebben allemaal een verschillend karakter gekregen en zoeken dus verschillende vormen van omgaan met het lijden wat ons treft.

Ik denk dat het niet slim is om met losse Bijbelteksten in de weer te gaan. Er is voor alles, op grond van de Bijbel wat te zeggen.
Zolang het iemand niet van God afstoot, is het alleen maar goed om zelf een vorm te vinden waarmee je verder kunt leven. Wat voor de één werkt, werkt niet per se ook voor een ander. De Bijbel geeft die ruimte, laten wij dat ook doen.

Wijze woorden

Soms lijkt het wel alsof de bijbel als een puzzelboek gezien wordt, elk stukje moet passen.
Maar als Hij ons een stukje geeft wat bij ons past, doen we er beter aan dat gewoon aan te nemen, en erop te vertrouwen dat het in het grote geheel past.

[Teus]

Ik vind dat je het helder onder woorden gebracht. Maar kun je misschien ook aangeven waarom volgens Lewis dan een christen nog moet lijden, die al van dat foute idee is afgebracht? Waarom zegt de Here Jezus nu juist tegen zijn discipelen dat ze hun kruis achter Hem aan moeten dragen? Concreet : Waarom moet een christen extra lijden, bijvoorbeeld in Noord Korea?

Als een we de Genade mogen ontvangen komt Christus in ons wonen. God wil ook dat Hij Christus in ons ziet en dat we op Hem lijken. Hij wil daar alles voor geven wat we daarvoor nodig hebben. God wil ons dan zoveel mogelijk Zijn liefde geven en gaat dan bijzondere wegen om het te verkrijgen dat we Hem weer nodig hebben omdat Hij er om gevraagd wil zijn. God wil dat we leven tot Zijn eer, alleen dan kan Hij Zijn Liefde geven.
God gebruikt veelal het kwade om Zijn Kinderen tot zich te krijgen. God geeft geen ziektes en dergelijke maar gebruikt satan daarvoor, hij geeft hem de vrije hand wat dat betreft.
Het is niet zo dat God dan zegmaar in actie komt, nee satan wil dat we ten gronde gaan en zal het mensen zo veel mogelijk moeilijk maken en ons van God afhouden, dus God is voor ons eigenlijk continu in gevecht. Als we b.v. ziek worden laat God satan ietsje gaan.
Hierdoor wordt het wonder eigenlijk nog groter dat we niet vaker ziek zijn.

God gebruikt vaak het kwade ten goede. Vorige week kreeg mijn dochter een miskraam. Er was in de eerste instantie veel verdriet. Door reeds ontvangen Genade mocht ze op God zien en veel vreugde ontvangen. Ze werd er jaloers van door de kracht van de Heilige Geest dat het kindje het eeuwige leven mag hebben en mag juichen voor Gods Troon. Gods liefde, die er uit ontstond, bracht haar dicht bij Hem en dan is het goed wat God doet.
God nam het kindje weg om te bewaren voor de troep hier en het gaf vreugde in de ziel van mijn dochter, maar ook in die van mij. Hij zal nooit vruchtloos vergen.
Als God iets wegneemt waar je op gesteld ben, ook al is het zondig, je krijgt er altijd meer voor terug.

[Teus]

Naar mijn idee moet je op verschillende vormen niet scherpslijperig reageren. We hebben allemaal een verschillend karakter gekregen en zoeken dus verschillende vormen van omgaan met het lijden wat ons treft.

Ik ben van mening dat het wat genuanceerder ligt.
Het gaat erom wat je van God verwacht, wat God van jou en wat de Heilige Geest je ingeeft.
Dan hebben we zelf niet zoveel eigen omgang met ons lijden.
God gaat door alles heen, ook karakters.

[mona]

Kennen jullie de gebedskalender van Open Doors?
Zondag werd er gevraagd te bidden voor Deborah.
moslimextremisten hebben haar man, en enige zoon vermoord.
En haar twee dochters ontvoerd....

Hoe zou Deborah over Gods voorzienigheid denken vraag ik me maar steeds af. Of zou ze er niet over nadenken? Zij heeft toch ook de vraag: waarom Heere?
Wij kunnen het zo goed bepraten, maar als het er diep door moet, als lijden zo erg wordt, als alles ons afgenomen wordt....ach...

Ik kan niet ophouden aan haar te denken.
Ze zegt: Ik heb God gevraagd me te laten zien of mijn dochters nog leven, zodat ik op z'n minst weer een minuut kan lachen.
Bid voor haar!