En na de pillen ging hij dood…

[schelpje3]

Maar schelpje je stelt het sterven ook uit als je toch besluit een behandeling te ondergaan terwijl je weet dat het levensrekkend is maar niet meer levensreddend.

Dat weet ik niet en zie steeds vaker, ook bij christenen, dat een bepaalde behandeling geweigerd wordt. En ik kan me dat wel indenken, want er zijn behandelingen, w.o.chemo, die zo ingrijpend zijn en zo schadelijk voor een bepaalde kwaliteit van leven, dat mensen zeggen: dan maar iets korter, maar wel in een bepaalde toestand.
Je moet ook altijd duidelijk aan artsen vragen om het uit te leggen, waarom deze behandeling, waarom deze medicijn(en), therapie?
Is het voor mijn welzijn, herstel of vanwege andere reden?
Je hebt de behandeling die pijnbestrijdend is, die dan valt onder de noemer: rekkend, maar wordt ondergaan om de pijn wat draaglijker te maken.
Het is een ingewikkelde en complexe materie.
Mijn vader bad altijd hardop en als er iemand ziek was vroeg hij of de Heere de medicijnen wilde zegenen die aangewend werden ter genezing. Ik begreep daar vroeger niets van. Nu wel!

[schelpje3]

Kijk: als je consequent wilt zijn in de bewering dat God bepaalt wanneer iemands stervensuur is zou je je echtgenoot dus niet mogen laten reanimeren/behandelen. Want God heeft bepaald dat je echtgenoot nu zou moeten sterven, toch? Als je nu zou gaan behandelen en zijn leven zou proberen te redden dan verleng je dus zijn leven en sta je misschien wel 'Gods bepaalde stervensuur' in de weg!

Ik ga ervan uit dat je nu zult antwoorden dat behandelen in deze situatie geoorloofd is. Dus vandaar mijn vraag: waarom zou je het stervensuur wel uitstellen (door je echtgenoot op de SEH te laten behandelen) maar niet dichterbij halen (opa een paar weken voor zijn, door dokters voorspelde overlijden euthanasie laten plegen)?

Er zijn voorbeelden te noemen, die iedereen wel een keer meemaakt, dat er menselijk veel kans of juist heel weinig kans was op genezing. Mensen die nog maar een paar weken te leven hadden, en na 8 jaar nog rondlopen.
Ik had een oom die ernstig ziek geweest was, genezen verklaard. Hij zou het gaan "vieren" door met mijn tante naar een zoon in Nieuw Zeeland te gaan, want eindelijk kon dat.
Die avond bleef hij dood op de wc! Hartstilstand.

Ik zei eerder al, je moet verschil maken tussen passieve euthanasie (je geeft de patiënt gelegenheid tot overlijden, stopt alle onnodige behandelingen, alleen pijnbestrijding. Palliatieve zorg noem je dit toch?)
Actieve euthanasie doe je met een spuitje, ik zeg het maar even plat, op het moment dat jij het wil.
De dokter moet een ingrijpende behandeling geven, hij doodt d.m.v. een (over)dosis medicijn de patiënt. Dat is nogal wat vind ik.

[coby]

Ik snap niet goed wat je bedoelt. Kun je het uitleggen? Wat is dat precies, 'christelijke euthanasie'? En wat is het verschil met 'gewone' euthanasie?

Ach zo noem ik het. Gewoon bidden dat iemand niet hoeft te lijden omdat hij ofwel acuut geneest of binnen no time naar de hemel gaat. Ik bad dat vroeger voor familieleden en vertelde het toen iemand die er nogal raar van op keek, maar daarna dacht: tja waarom niet? Dat heeft ie toen ook voor z'n vader gebeden. Dan doet God het en heb je geen gedoe met mag het nu wel of niet moreel gezien.

Je zág 'm naar de hemel gaan? Hoe weet je dat? Hij was toch "zo ongelovig als het maar kon"?

Ik kreeg een droom van 'm en een soort visioen. Maakt niks uit of iemand niet gelooft, God kan ze altijd op het laatst nog overtuigen als je bidt. Heb ik geleerd van die film van Ian McCormack, een atheist die zich bekeerde vlak voor ie stierf, omdat z'n moeder bad.

[jokesloten]

Heb je ooit zelf op bed gelegen met zoveel pijn dat je maar een ding wilt en dat is zo snel mogelijk dood gaan?
Dat is het moment waarin je je het beste kunt verplaatsen in mensen die euthanasie willen.

Ik ben zelf geen voorstander, ik hoop zelf het voltehouden of met zoveel medicatie plat te worden gespoten dat je bijna niks meer voelt.

[Bambi]

=

[Samanthi]

Heel moeilijk allemaal
In de bijbel staat wie wetenschap vermeerdert, vermeedert smart.
Mijn demente moeder (86) wilde niet meer eten of drinken, wat doe je dan?
Een van mijn familieleden was voor beeindiging van haar leven.
We hebben een goed gesprek gehad met de zaalarst, geen dwangvoeden, maar ook geen actieve euternasie.
Soms probeerde we wat te laten drinken en had ze er geen erg in, maar doordat ze haar medicatie ook niet kreeg, maakte een insult een einde aan haar leven.
Ja wat doe je?
Ik ken mensen die met heftige pijnen gestorven zijn, medisch ook niet te redden waren, maar wel goed spraken van God!
Even zomaar een paar overdenkingen, over deze dilemma's.
Ik denk ook aan het afbreken van zwangerschappen omdat de baby iets zou hebben.
Buiten het feit dat de medisie er nogal eens naast zitten, zie ook die documantaire van de EO, kunt je je kindje in je armen laten sterven ipv instukken scheuren en in de prullebak gooien.

[Bambi]

=

[schelpje3]

Heel moeilijk allemaal
In de bijbel staat wie wetenschap vermeerdert, vermeedert smart.
Mijn demente moeder (86) wilde niet meer eten of drinken, wat doe je dan?
Een van mijn familieleden was voor beeindiging van haar leven.
We hebben een goed gesprek gehad met de zaalarst, geen dwangvoeden, maar ook geen actieve euternasie.
Soms probeerde we wat te laten drinken en had ze er geen erg in, maar doordat ze haar medicatie ook niet kreeg, maakte een insult een einde aan haar leven.
Ja wat doe je?
Ik ken mensen die met heftige pijnen gestorven zijn, medisch ook niet te redden waren, maar wel goed spraken van God!
Even zomaar een paar overdenkingen, over deze dilemma's.
Ik denk ook aan het afbreken van zwangerschappen omdat de baby iets zou hebben.
Buiten het feit dat de medisie er nogal eens naast zitten, zie ook die documantaire van de EO, kunt je je kindje in je armen laten sterven ipv instukken scheuren en in de prullebak gooien.

Ja Samanthi, mijn lievelingstante was zo'n lieve vrouw. En toen kreeg ze keelkanker, nooit gerookt of gedronken en dan zo'n akelige ziekte. Haar kinderen werden er boos en opstandig om. Ze had het benauwd, tot stikkens toe, kon niet meer eten, nauwelijks drinken, ze had veel pijn en er kwam geen klacht over haar lippen.
"De Heere weet wat goed voor me is", zei ze dan. "Mijn lijden komt niet eens in de buurt van Zijn lijden". Ze vond het allerergste dat ze geen Psalmen meer kon zingen. Dat moest het bezoek dan doen en lag ze met gesloten ogen te luisteren en knikte ze instemmend.
Dan durf je het niet eens te benoemen dat er middelen zijn die het lijden kunnen verkorten.
Maar ik denk dat je die kracht niet van jezelf hebt, die wordt je geschonken.

Vreselijk, als je als aanstaande moeder en vader moet horen dat je kindje niet levensvatbaar is. Ik heb nooit voor die keuze gestaan, maar ik denk ook dat ik de zwangerschap uit zou dragen, totdat mijn lichaam het aan zou geven. Ik vind een abortus, lichamelijk gezien, heel eng.

Die docu van het meisje in coma, in Denemarken was dat, heb ik ook gezien. Maakte op mij ook veel indruk. Daarom, de mens wikt, maar God beschikt!

[Mortlach]

Ik ken iemand die haar zwangerschap heeft laten beëindigen, omdat de arts zei dat haar kind toch zou overlijden als het geboren zou worden.
Waarom die beslissing nemen?
Wacht dan gewoon tot het kind geboren wordt.

Wauw, dat is makkelijk gezegd. Je vergeet voor het gemak even de gevolgen van een zwangerschap op het moederlichaam, plus de emotionele belasting door de mensen die je van harte feliciteren omdat ze zien dat je zwanger bent. Wat zeg je dan? "Dank je wel voor de gelukswensen, maar hij/zij zal dood geboren worden..."

[Bambi]

=

[Mortlach]

Hij zou niet dood geboren worden. Lezen, voordat je denkt: "Ha, ik kan die Bambi weer een hak zetten."

poe, nou, wat een verschil. okee, het kindje wordt geboren maar overlijd binnen afzienbare tijd. hardstikke leuk als mensen je dan allerlei leuke rompertjes cadeau doen...

en ik maak mijn opmerking zonder aanziens der persoons.

[Bambi]

=

[meribel]

@Bambi,

soms weet je dat inderdaad zeker. Als er vitale organen ontbreken en je gewoon moet wachten op een miskraam of doodgeboorte. Natuurlijk kent iedereen de wonderverhalen ( nooit van dichtbij maar meestal via via via ) maar soms is een echo erg duidelijk.

Ik hoop mocht het me overkomen zelf de kracht te mogen krijgen om het uit de dragen, maar ik begrijp mensen ( zeker die niet geloven ) echt wel als ze kiezen voor een abortus.Ik ken iemand en het kindje zou echt sterven bij geboorte. Het is dan of pijnlijk sterven bij geboorte of in een veel vroegere staat het leven afbreken. Ze hield absoluut van haar kindje dat ze wilde dat die zo min mogelijk pijn had; dus eerder afbreken.


snap je daar echt niets van? Stel je voor dat je niet gelooft dat het leven en sterven in hand van God ligt maar gewoon een toevalligheid is. Kan je je het dan ook niet voorstellen?

[Bambi]

=

[EenVasteBurcht]

Ik zei eerder al, je moet verschil maken tussen passieve euthanasie (je geeft de patiënt gelegenheid tot overlijden, stopt alle onnodige behandelingen, alleen pijnbestrijding. Palliatieve zorg noem je dit toch?)
Actieve euthanasie doe je met een spuitje, ik zeg het maar even plat, op het moment dat jij het wil.
De dokter moet een ingrijpende behandeling geven, hij doodt d.m.v. een (over)dosis medicijn de patiënt. Dat is nogal wat vind ik.

Volledig mee eens. 'Actieve euthanasie' is eigenlijk gewoon moord. Maar het is heus geen christenplicht om iemand die op sterven na dood is zo lang mogelijk hier te houden met kunstgrepen.

Maar je hebt natuurlijk altijd grensgevallen. Zoals: 'de stekker eruit'. Het is soms lastig vast te stellen of en wanneer dat passieve euthanasie is, en niet actief meer. Als iemand nooit meer zal kunnen leven zonder machine en ook met die machine niet veel meer is dan een kasplantje, dan vind ik dat wel kunnen. Maar soms weten de artsen het ook niet. Er zijn gevallen bekend van ontwaking uit jarenlange coma.