Oppaskind negatief tegenover geloof

[Thessa4]

Hallo,

Ik pas al een tijdje op bij een gezin waarvan de ouders niet zoveel aan het geloof doen. In overleg met de ouders heb ik afgesproken dat ik hardop bid voor het eten. Zij vonden het fijn dat de kids zo toch iets meekregen van het geloof.
Dit doe ik al een tijd maar nu merk ik dat het middelste kind van 6 een hekel heeft aan het bidden. Hij zegt dat hij bidden stom vindt, en niet wilt bidden. Zijn jongere zusje neemt hij hierin mee. Ik hou het bidden altijd kort en gebruik makkelijke woorden. Maar ik dwing hem niet om mee te doen dus hij mag gewoon met z'n ogen zitten, als hij maar stil is. Soms gaat hij dan opzetterlijk praten waarop ik hem weer moet corrigeren, andere keren is hij wel stil maar zit hij te zuchten, of als ik amen heb gezegd, begint hij gelijk met opscheppen en vertelt hij nadrukkelijk hoe honger hij heeft van het wachten. Hoe ga ik het beste met deze reacties om? Ik vind het vooral belangrijk dat zijn beeld van het geloof wel positief blijft en dat ik hem een klein stukje van mijn relatie met God kan laten zien. Heeft er iemand tips?

[Riska]

Gedrag volledig negeren.
Of hij tekeer gaat, of zuchtend zwijgt: jij bidt en reageert nergens op.
Ik denk dat het dan zo over is.

[mealybug]

Wanneer je het kind liefdevol verteld dat hij toch ook ''dankjewel'' zegt als hij een kadootje krijgt van iemand, en dus ook Hem die alles nog laat groeien en bloeien mag bedanken voor al het goede , zal dat hopelijk meer effect hebben dan liefdeloos negeren of een voor een kind onbegrijpelijk gebed gaan dwingen over zegen dit eten etc, want het eten IS de zegen, die we onverdiend nog mogen ontvangen.

[coby]

Het belangrijkste is dat hij wat van de liefde van de Heer die in jou is meekrijgt. Maakt niks uit of hij niet wil bidden, let er niet op. Ik kan me nog herinneren dat ik als kind als ze gingen bidden voor het eten bij een vriendinnetje van de christelijke school gekke bekken ging trekken met haar, want dan had iedereen z'n ogen dicht.
Lees de boeken van Corrie ten Boom, die waren er heel succesvol in, vooral door liefde te tonen.

[rotterdam]

. Heeft er iemand tips?

Probeer het eens met zingen

[meribel]

Gedrag volledig negeren.
Of hij tekeer gaat, of zuchtend zwijgt: jij bidt en reageert nergens op.
Ik denk dat het dan zo over is.

Helemaal Eens


Negatief gedrag gewoon negeren en niet laten zien dat het je raakt.
Je kan wel verwachten dat hij niet hardop praat, dat kan je best extra van te voren vragen maar zuchten of kijken of wat dan ook dus niet op reageren.

[coby]

Probeer het eens met zingen

Ja dat doen ze op school ook.

[pol]

Wat bijzonder, dit topic had ik ook kunnen openen
Wij zitten in dezelfde situatie. Negeren kan, maar als een kind 6 is, vind ik dat hij/zij ook bep. regels moet leren. En daar kan stil zijn met bidden ook bij horen. Kinderen moeten ook bep. dingen van gastouders accepteren zoals wij ook dingen moeten doen bij gastkinderen waarvan ik denk.. .oké dan.

[mealybug]

Wat bijzonder, dit topic had ik ook kunnen openen
Wij zitten in dezelfde situatie. Negeren kan, maar als een kind 6 is, vind ik dat hij/zij ook bep. regels moet leren. En daar kan stil zijn met bidden ook bij horen. Kinderen moeten ook bep. dingen van gastouders accepteren zoals wij ook dingen moeten doen bij gastkinderen waarvan ik denk.. .oké dan.

Als het kind niet wil aannemen op een liefdevolle manier, kun je het leren dat het niet eerder eten zal krijgen dan dat het dankjewel gezegd heeft voor wat het krijgt.
Maar de eigen ouders horen dit te doen, denk ik.

[Marnix]

Heb je gevraagd waarom hij dat stom vindt? Heeft hij daar een helder antwoord op? Als het de vorm is, stel een andere vorm voor, bijvoorbeeld zingen. Misschien vindt hij dat leuker? Of laat hem zelf eens nadenken over hoe hij dat leuk zou vinden

[Race406]

Ik begrijp dat jij bidt voor je eten, ook al ben je ergens in een omgeving waar men dat niet gewend is.
De ouders vinden het fijn dat hun kinderen zo toch iets van het christelijk geloof meekregen. Ik begrijp dat nooit zo goed. Maar het is op zich wel fijn dat zij je niet verbieden om te bidden.
Echter: Je hebt ook de maken met gezinsleden die dit gewoon niet gewend zijn, en omdat het kinderen zijn hierop op eigen wijze reageren. Je kunt ook "iets van het christelijke geloof" doorgeven door, als je de kinderen een verhaaltje voorleest, een Bijbels verhaal voor te lezen? Boekjes zat!
En dan kun je aan tafel zachtjes bidden. Krijg je geen gezeur van de kinderen, en kun jij ongestoord met jouw God praten. En dat is ook wat waard, toch?

[schelpje3]

Hallo,

Ik pas al een tijdje op bij een gezin waarvan de ouders niet zoveel aan het geloof doen. In overleg met de ouders heb ik afgesproken dat ik hardop bid voor het eten. Zij vonden het fijn dat de kids zo toch iets meekregen van het geloof.
Dit doe ik al een tijd maar nu merk ik dat het middelste kind van 6 een hekel heeft aan het bidden. Hij zegt dat hij bidden stom vindt, en niet wilt bidden. Zijn jongere zusje neemt hij hierin mee. Ik hou het bidden altijd kort en gebruik makkelijke woorden. Maar ik dwing hem niet om mee te doen dus hij mag gewoon met z'n ogen zitten, als hij maar stil is. Soms gaat hij dan opzetterlijk praten waarop ik hem weer moet corrigeren, andere keren is hij wel stil maar zit hij te zuchten, of als ik amen heb gezegd, begint hij gelijk met opscheppen en vertelt hij nadrukkelijk hoe honger hij heeft van het wachten. Hoe ga ik het beste met deze reacties om? Ik vind het vooral belangrijk dat zijn beeld van het geloof wel positief blijft en dat ik hem een klein stukje van mijn relatie met God kan laten zien. Heeft er iemand tips?

Hoi Thessa, mijn vraag is dan, hoe reageert hij op andere dingen die thuis niet worden gedaan? Vindt hij die dan ook stom, of gaat het hem puur om het bidden? Het kan ook een soort angst zijn.
Welke gedachten gaan er in dat koppie om, wat is bidden precies, wie is dat waar zij tegen praat? Ik denk dat je dit eerst moet uitleggen, desnoods met behulp van een kinderbijbel en pas dan met hen gaat bidden.
Ik zou het meer zoeken in angst en onzekerheid dan in opstand. Tenzij het sowieso een dwarsig kereltje is.
Veel sterkte en wijsheid toegewenst!

[Matthea]

Een andere creatieve manier proberen.
Let op: het hoeft niet te liggen aan een aversie tegen het geloof/bidden.
Daarnaast: door op een negatieve manier aandacht te vragen laten kinderen vaak zien
dat hen iets dwars zit. Probeer er achter te komen wat dat is.

[Teus]

Zou niemand het hier aan God voorleggen?

[pol]

Wij wel. bidden regelmatig voor het kind maar het is bid en werkt he