GKV

[Vuurtje]

Mooi gezegd Meribel, ik leef met je mee.

[rotterdam]

Goed idee, maar laten alle andere kerken de GKV dan ook volgen.

Sterker nog, er zijn kerken b.v. de P.K.N die al lang het voorbeeld hebben gegeven, b.v. de P.K.N. en de Pinksterbeweging ;

"Tijdens een manifestatie in Amsterdam in september 2007 ter gelegenheid van honderd jaar pinksterbeweging in Nederland heeft ds. Bas Plaisier, scriba van de Protestantse Kerk in Nederland (PKN), namens deze kerken officieel excuses aangeboden voor de in het verleden vaak minachtende houding t.o.v. de pinksterbeweging. Daarop heeft Peter Sleebos, voorzitter van de Verenigde Pinkster- en Evangeliegemeenten (VPE) deze excuses aanvaard en van zijn kant ook excuses aangeboden voor de vaak hooghartige houding van pinkstergemeentes t.o.v. de gevestigde kerken".

[Marnix]

Mooi. Ik hoop dat andere kerken zich erbij aansluiten.

[alexander91]

Mooi. Ik hoop dat andere kerken zich erbij aansluiten.

De ware kerk is misschien wel de schuldbelijdende (of: verkeerde) kerk

[rotterdam]

Mooi. Ik hoop dat andere kerken zich erbij aansluiten.

De grote(re) oude kerken hebben het geloof door de eeuwen heen gedragen, ze hebben daarmee ook de meeste fouten gemaakt.

In het jaar 2000 vroeg Paus Johannes Paulus II vergiffenis voor o.a. de verdeeldheid van christenen, voor geweld bij de verspreiding van het evangelie, voor misdaden tegen de joden, vervolging, overheersing, vernedering en verachting van andere kerken, religies culturen en rassen.

Het is mij een raadsel, als de grootste kerk binnen het christendom dit kan opbrengen waarom onze landelijke protestante minikerkjes dit niet kunnen ?

[Marnix]

Waarom kan dat niet? Ik zie ene hoop kleine kerken en mensen daaruit streven naar eenheid, stappen zetten enz. Volgens mij gaat dat de goede kant op. Je kan het verleden niet ontkennen, je hoeft ook niet alles uit het verleden af te keuren. Sommige scheuringen waren misschien onvermijdelijk. Het gaat er om dat je elkaar nu als christenen erkent en de hand reikt en elkaar niet meer een kwaad hart toedraagt maar waar mogelijk de eenheid zoekt. En ik vind dat dat de goede kant op gaat nu.

Openbaar sorry tegen elkaar zeggen zoals bijvoorbeeld met het manifest gebeurt en niet alleen vanuit de protestantse kerken en de katholieke kerk maar ook uit kleinere kerkverbanden is mooi. Maar belangrijker is wat men in de praktijk doet, niet dat men een officieel sorry uitspreekt.

[Speedy]

Waarom kan dat niet? Ik zie ene hoop kleine kerken en mensen daaruit streven naar eenheid, stappen zetten enz. Volgens mij gaat dat de goede kant op..

Streven naar eenheid? De GKV neemt met advies een heel groot risico inzake de samenwerking met de CGK. En als de CGK synode samenkomt en de samenwerking met de GKV komt ter sprake dan zal er een afwachtende houding worden aangenomen. Daarnaast loopt de samenwerking tussen TUK en TUA al een paar jaar stroef, alleen op promotiegebied wordt er nog samengewerkt. Er zijn meer Gereformeerde Bonds theologen die gastcolleges geven in Apeldoorn dan GKV theologen.

[alexander91]

Een kerk die eenmaal sorry zegt zal denk ik niet genoeg zijn. Kerken zullen ook na excuses altijd weer nieuwe fouten maken, omdat er mensen in zitten. Bovendien is een excuus van een kerkleider inderdaad niet heel veel waard als de kerkganger niet die schuld voelt. Daarnaast hoeft excuus niet te betekenen dat je al je eigen principes overboord gooit. Kerken met verschillende smaken is goed, en hoort bij het gehele proces. Het is een uitgezoomd fenomeen van de christen die ook in alle soorten voorkomt: kerken verschillen onderling en hebben hun eigen sterktes en zwaktes. Een eenheidskerk is geen garantie voor succes, zo blijkt uit de Roomse kerk (die ook al geen eenheid meer was van alle christenen). Eenheid moet niet gelijk staan aan "alle neuzen dezelfde richting op", misschien alleen mbt de kern van het geloof: Christus als verlosser.
Misschien is kerkenwerk ten diepste altijd dwijlen met de kraan open. De kraan van de zonde krijgen we niet dicht, en als die dicht lijkt, dan zijn er vast alweer lekken ontstaan. De stroom stopt pas na dit leven denk ik.

<<zomaar wat gedachtenspinsels >>

[rotterdam]

Streven naar eenheid? De GKV neemt met advies een heel groot risico inzake de samenwerking met de CGK. En als de CGK synode samenkomt en de samenwerking met de GKV komt ter sprake dan zal er een afwachtende houding worden aangenomen.

Als de G.K.V. dit advies overneemt staat niets een samengaan naar de P.K.N. in de weg.
Binnen de P.K.N. kunnen de plaatselijke gemeentes hun eigen identiteit behouden.

De scriba van de P.K.N. = Dr. Arjan Plaisier heeft de G.K.V., de N.G.K. en de C.G.K. al uitgenodigd ;

"Het moderamen wil graag met de kerken om de tafel om na te gaan of „er ook vandaag nog dwingende redenen zijn om in onze gescheidenheid voort te gaan.”

En dat lijkt me anno 2013 een heel reële vraag.

[rotterdam]

Een kerk die eenmaal sorry zegt zal denk ik niet genoeg zijn. Kerken zullen ook na excuses altijd weer nieuwe fouten maken, omdat er mensen in zitten. Bovendien is een excuus van een kerkleider inderdaad niet heel veel waard als de kerkganger niet die schuld voelt. Daarnaast hoeft excuus niet te betekenen dat je al je eigen principes overboord gooit. Kerken met verschillende smaken is goed, en hoort bij het gehele proces. Het is een uitgezoomd fenomeen van de christen die ook in alle soorten voorkomt: kerken verschillen onderling en hebben hun eigen sterktes en zwaktes. Een eenheidskerk is geen garantie voor succes, zo blijkt uit de Roomse kerk (die ook al geen eenheid meer was van alle christenen). Eenheid moet niet gelijk staan aan "alle neuzen dezelfde richting op", misschien alleen mbt de kern van het geloof: Christus als verlosser.
Misschien is kerkenwerk ten diepste altijd dwijlen met de kraan open. De kraan van de zonde krijgen we niet dicht, en als die dicht lijkt, dan zijn er vast alweer lekken ontstaan. De stroom stopt pas na dit leven denk ik.

<<zomaar wat gedachtenspinsels >>

Nooit mogen wij ons neerleggen bij de gedachte "er zijn nu eenmaal verschillen"

De Bijbel is overduidelijk : (1 Kor. 1)

10 Maar ik roep u ertoe op, broeders, door de Naam van onze Heere Jezus Christus, dat u allen eensgezind bent in uw spreken, en dat er onder u geen scheuringen zijn, maar dat u hecht aaneengesmeed bent, één van denken en één van gevoelen.
11 Want mij is over u bekendgemaakt, mijn broeders, door de huisgenoten van Chloë, dat er ruzies onder u zijn.
12 Ik bedoel dit, dat ieder van u zegt: Ik ben van Paulus, ík van Apollos, ík van Kefas, en ík van Christus.
13 Is Christus verdeeld? Is Paulus soms voor u gekruisigd? Of bent u in de naam van Paulus gedoopt?

Ef. 4 zal de norm moeten zijn ;

1 Zo roep ik, de gevangene in de Heere, u op tot een wandel die de roeping waarmee u geroepen bent, waardig is,
2 in alle nederigheid en zachtmoedigheid, met geduld, door elkaar in liefde te verdragen,
3 en u te beijveren om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede:
4 één lichaam en één Geest, zoals u ook geroepen bent tot één hoop van uw roeping,
5 één Heere, één geloof, één doop,
6 één God en Vader van allen, Die boven allen en door allen en in u allen is.

[Boekenlezer]

"Het moderamen wil graag met de kerken om de tafel om na te gaan of „er ook vandaag nog dwingende redenen zijn om in onze gescheidenheid voort te gaan.”

En dat lijkt me anno 2013 een heel reële vraag.

Ook al zit ik in een andere kerk dan de hier genoemden... Ik snap dat kerkelijke verdeeldheid niet wenselijk is, en dat vanuit die gedachte aansluiten bij de PKN aantrekkelijk kan lijken. Maar een kerkverband waar vrijzinnigheid, atheïsme, homo-relaties, ongehuwd samenwonen en wat niet al getolereerd wordt is mij toch echt een brug te ver. Het gaat mij te ver om dat maar te gaan zitten relativeren.

[Speedy]

Als de G.K.V. dit advies overneemt staat niets een samengaan naar de P.K.N. in de weg.
Binnen de P.K.N. kunnen de plaatselijke gemeentes hun eigen identiteit behouden.

De scriba van de P.K.N. = Dr. Arjan Plaisier heeft de G.K.V., de N.G.K. en de C.G.K. al uitgenodigd ;

"Het moderamen wil graag met de kerken om de tafel om na te gaan of „er ook vandaag nog dwingende redenen zijn om in onze gescheidenheid voort te gaan.”

En dat lijkt me anno 2013 een heel reële vraag.

Tja ik vind het niet zo reel, en dat zit in het feit dat op het punt waar samenwerking zou komen er al eisen worden gesteld voordat er ook maar een gesprek mogelijk is. En dan wijs ik op dr. HC van der Sar (voorzitter van het college van bestuur van de Pthu) heeft gezegd. Hij zei "Voor de PthU liggen 2 vertrekpunten vast, we hebben ons gevestigd in Amstewrdam en Groningen, en ieder die zich bij ons wil aansluiten is meer dan welkom. En ten tweede: ieder voorstel dat onze binding aan de Protestanse Kerk in Nederland institutioneel respecteert, is bespreekbaar.". Dan stel je al voorwaarden voordat er een gesprek is begonnen en als je dan studenten gaat belemmeren om ook elders colleges te volgen, waar zit dan dat verlangen om eenheid?

Daarnaast heeft de PKN nooit wat gedaan met de uitnodigingen van de CGK zelf, maar nu de samenwerking met de Gereformeerde Bond begint toe te nemen, wordt opeens de CGK uitgenodigd. Nee, laten ze maar mooi samenwerken met de Gereformeerde Bond, daar heb je tenminste meer gemeenschappelijk mee.

[Boekenlezer]

De GKV heeft inmiddels al een derde waarschuwing van haar zusterkerken weten te scoren, las ik vandaag. In het korte artikel werd verwezen naar een andere website, maar dan kom ik inderdaad wel dingen tegen die er niet om liegen! Het zwaarst weegt wat mij betreft dit wel:

De Schriftvisie aan de Theologische Universiteit te Kampen (TUK)
Het gaat om de verklaring van de Schrift (hermeneutiek) zoals die blijkt uit de geschriften en/of de standpunten van Dr. S. Paas benoemd als lector aan de TUK , en uit de goedkeuring door de TUK van de dissertatie van Dr. K. van Bekkum. Dr. Paas hangt kritische theorieën aan die geen recht doen aan de Schriften en het goddelijke gezag ervan. Door vast te houden aan zijn benoeming ondanks bezwaren die tegen zijn wetenschappelijk werk zijn ingebracht, plaatst de TUK zichzelf in de positie dat zij hoogstwaarschijnlijk in de toekomst niet langer in staat zal zijn ook maar iemand met schriftkritische standpunten ter verantwoording te roepen.
In zijn dissertatie beweert Dr. Van Bekkum dat hij gelooft dat het methodologisch onjuist is om Bijbelse gegevens zonder meer aan te nemen. Hiermee plaatst hij vraagtekens bij de principes die ons moeten leiden bij het lezen en verklaren van de Schriften. Volgens zijn dissertatie moet de wetenschapper uitmaken wat werkelijk historisch is in de Schrift door het vergelijken van de relevante Bijbelse gegevens met de buiten-Bijbelse gegevens en daarbij aan beide een gelijk gewicht toekennen.
De onderliggende vraag in al het bovenstaande blijkt te zijn hoe de waarheid van Gods Woord op zo’n manier aangepast kan worden dat zij relevant is voor de vragen waar mensen in de huidige zeer seculiere, post-moderne en post-Christelijke cultuur van de 21ste eeuw mee te maken krijgen.
Voor ons geeft het voorgaande blijk van een schriftkritische verschuiving in de hermeneutiek en een verzwakking van de klassiek Gereformeerde Schriftvisie zoals we die aantreffen in de Schrift (vgl. Joh. 17:17; II Tim. 3:16; II Pet. 1:21) en belijden in de Nederlandse Geloofsbelijdenis, artikelen 2-7. Dit voorspelt niet veel goeds voor de toekomstige integriteit van de TUK en de beïnvloeding van de standpunten van haar studenten en toekomstige GKv-predikanten. Dit geeft ook ernstige zorg over de veranderde manier waarop Bijbelse hermeneutiek tegenwoordig binnen de Gkv functioneert.

Dan kan het misschien in heel wat gemeenten pais en vree, en gezellig zijn. Maar dit zijn toch wel gevaarlijke zaken!
Het zijn ook zaken die ik persoonlijk niet zo begrijp, vanuit mijn betrokkenheid op de Schrift. Want dat heb ik uit mijn GKV-verleden meegekregen: een orthodoxe schriftvisie, de Bijbel is Gods Woord, daar valt niet aan te tornen. En om dan dit soort zaken tegen te komen, nee, dat is wel een rigoureuze en brute breuk met het verleden in mijn beleving. En dat op een punt waar dat helemaal niet nodig of gewenst is.

[alexander91]

Een kerk die eenmaal sorry zegt zal denk ik niet genoeg zijn. Kerken zullen ook na excuses altijd weer nieuwe fouten maken, omdat er mensen in zitten. Bovendien is een excuus van een kerkleider inderdaad niet heel veel waard als de kerkganger niet die schuld voelt. Daarnaast hoeft excuus niet te betekenen dat je al je eigen principes overboord gooit. Kerken met verschillende smaken is goed, en hoort bij het gehele proces. Het is een uitgezoomd fenomeen van de christen die ook in alle soorten voorkomt: kerken verschillen onderling en hebben hun eigen sterktes en zwaktes. Een eenheidskerk is geen garantie voor succes, zo blijkt uit de Roomse kerk (die ook al geen eenheid meer was van alle christenen). Eenheid moet niet gelijk staan aan "alle neuzen dezelfde richting op", misschien alleen mbt de kern van het geloof: Christus als verlosser.
Misschien is kerkenwerk ten diepste altijd dwijlen met de kraan open. De kraan van de zonde krijgen we niet dicht, en als die dicht lijkt, dan zijn er vast alweer lekken ontstaan. De stroom stopt pas na dit leven denk ik.

<<zomaar wat gedachtenspinsels >>

Nooit mogen wij ons neerleggen bij de gedachte "er zijn nu eenmaal verschillen"

De Bijbel is overduidelijk : (1 Kor. 1)

10 Maar ik roep u ertoe op, broeders, door de Naam van onze Heere Jezus Christus, dat u allen eensgezind bent in uw spreken, en dat er onder u geen scheuringen zijn, maar dat u hecht aaneengesmeed bent, één van denken en één van gevoelen.
11 Want mij is over u bekendgemaakt, mijn broeders, door de huisgenoten van Chloë, dat er ruzies onder u zijn.
12 Ik bedoel dit, dat ieder van u zegt: Ik ben van Paulus, ík van Apollos, ík van Kefas, en ík van Christus.
13 Is Christus verdeeld? Is Paulus soms voor u gekruisigd? Of bent u in de naam van Paulus gedoopt?

Ef. 4 zal de norm moeten zijn ;

1 Zo roep ik, de gevangene in de Heere, u op tot een wandel die de roeping waarmee u geroepen bent, waardig is,
2 in alle nederigheid en zachtmoedigheid, met geduld, door elkaar in liefde te verdragen,
3 en u te beijveren om de eenheid van de Geest te bewaren door de band van de vrede:
4 één lichaam en één Geest, zoals u ook geroepen bent tot één hoop van uw roeping,
5 één Heere, één geloof, één doop,
6 één God en Vader van allen, Die boven allen en door allen en in u allen is.

Volgens raken deze teksten het punt niet dat ik maak. In mijn eerdere post gaf ik al aan dat er volgens mij wel eenheid moet zijn over Christus als verlosser. Maar naast de punten in de teksten die jij geeft, zijn er ook aspecten die je terugvind in de veelzijdigheid van het Lichaam waarvaan Christus het hoofd is, en de gelovigen, de ledematen. Ik leg me ook niet neer bij eenheid omtrent Christus als verlosser, maar wel meer omtrent bijzaken, datgene waar de meesten om scheuren.

[Marnix]

Streven naar eenheid? De GKV neemt met advies een heel groot risico inzake de samenwerking met de CGK. En als de CGK synode samenkomt en de samenwerking met de GKV komt ter sprake dan zal er een afwachtende houding worden aangenomen. Daarnaast loopt de samenwerking tussen TUK en TUA al een paar jaar stroef, alleen op promotiegebied wordt er nog samengewerkt. Er zijn meer Gereformeerde Bonds theologen die gastcolleges geven in Apeldoorn dan GKV theologen.

Tja, dat gaat allemaal over landelijke eenheid en daar geloof ik sowieso niet in. Daarvoor is de CGK intern veel te breed en verdeeld. Daar gaan sommige predikanten in bepaalde cgk's niet voor en anderen wel en vice versa. Ik denk dat het ook niet op zou schieten met al onze historische kerkverbanden die inmiddels plaatselijk erg verschillen. Het belang van het verband en de synode is al lang niet meer zo groot als vroeger. De CGK synode heeft de NBV ook niet goedgekeurd maar genoeg CGK's die die wel gebruiken. Kerken moeten gewoon per plaats kijken naar gemeenten die dichtbij staan waar ze een eenheid kunnen vormen. Zo heb je plaatselijk samenwerking of gezamelijke gemeenten tussen CGK en NGK, GKV, HHK enzovoorts. En dat verandert nu echt niet zomaar.