Zo hebben wij 2 jaar langs ons mond gehouden, de oudste weigerde groenten, en dan dus echt 2 jaar lang, consequent. We hebben nooit gedwongen, gechanteerd of wat dan ook. En toen ie 3 was at hij soms een heel klein hapje. Toen hij 4 werd is eten verplicht geworden. Ik vind zelf 3 te jong om te dwingen. Maar met 4 moeten ze op school ook dingen, dus moet eten sindsdien ook. En hij moppert er zelden over. Gekookte aardappels lust hij echt niet (denkt hij, ik vermoed dat het wel meevalt als hij het eens zou gaan proberen, maar oke), prima, dan eet je die niet, vind ik onbelangrijk, dat eten we toch niet zo vaak. Maar groenten moet, een klein beetje. En dat is dan ook echt heel weinig. De jongste heeft nergens last van, die weigert een enkele keer ook wel haar avondeten, maar dat vinden we ook prima. Eigenlijk is het alleen als ze overdag teveel op heeft. Als ze de tijd krijgt eet ze zo 2 borden helemaal vol. Maar dan zit ze ook zo drie kwartier aan tafel, en dat houdt haar broer helemaal niet vol, en wij ook niet echt
Ze is echt van het relaxte eten, uitgebreid een hap nemen, even kletsen tussendoor, weer een hap. Heerlijk eigenlijk 
Dat werkte overigens bij de oudste erg goed: na 4 uur 's middags niks meer eten of drinken, en dan om 6 uur had hij best honger.
en om drie uur, dan gaan we zelf ook altijd aan de thee met een koekje, nu ze naar school gaat wordt het dan half vier. 
En tussendoortje/fruit gaat ook wel OK, het is echt het avondeten. Maar goed, vandaag aten we, omdat we de hele dag de hort op waren, vissticks met patatjes en dat blieft ze dan wel 
