De Bijbel - een notariële akte?

[schelpje3]

Op CIP.nl stond het onderstaande artikel te lezen:
Het christendom heeft goede papieren, vindt Andries Knevel. Zo is de opstanding van Jezus goed te onderbouwen met redelijke argumenten. Dat geldt ook voor de Evangeliën, ook al lijken sommige dingen in die verslagen elkaar tegen te spreken. Toch zouden die contradicties geen probleem moeten opleveren voor gelovigen.

Knevel: "De Bijbel is niet de Koran. De Koran is in één keer uit de hemel gevallen. De Bijbel is een boek dat geschreven is in een periode van rond de 1100 jaar. Die Bijbel heeft de hele geschiedenis van die 1100 jaar met zich meegenomen. Het heeft niet een enkele schrijver, maar wel meer dan vijftig. Die hebben allemaal een andere schrijfstijl of genre; geschiedenis, profetie, spreuken, evangeliën, brieven of apocalyptische stukken. Je kan dus wel zeggen dat een bepaald Bijbelgedeelte niet overeenkomt met een ander stuk, maar wanneer je dat zegt heb je een foute visie op de Bijbel. Veel mensen denken namelijk dat de Bijbel een notariële akte is." Voor een groot deel heeft de kerk deze visie ook uitgedragen, constateert Knevel.

Als je de drie evangeliën naast elkaar legt dan klopt het verhaal over Jezus. De ogenschijnlijke tegenstrijdigheden die je er in kan vinden worden pas een probleem wanneer je de Bijbel ziet als een notariële akte. Andries Knevel: "Het zijn stukken die geschreven zijn met de visie en de interesses van de schrijver. Als er hier op straat een ongeluk gebeurt en je zet er drie mensen naast dan komen ze met verschillende versies op het ongeval. De ene persoon houdt van auto's en maakt vooral melding van het aantal auto's dat erbij betrokken is. De tweede persoon schrijft vooral over de slachtoffers en de derde persoon maakt melding van de tweehonderd mensen die uit het EO gebouw kwamen hollen. Als je die verhalen vergelijkt dan lijken ze elkaar misschien tegen te spreken. Toch kloppen alle drie de verhalen wel degelijk. Bij elkaar vormen ze een prachtig getuigenis. Zo is het ook met de Evangeliën. De Bijbel is een getuigenis van meervoudige stemmen."

"De kerk heeft veel te lang de indruk gewekt dat de Bijbel een notariële akte is waarbij alles moest kloppen," zegt Andries Knevel. "Daardoor zijn sommigen christenen, zoals Maarten 't Hart afgehaakt. Zo iemand las de Bijbel als 'hier staat tien, daar staat 11, dus klopt het niet'. "Hij heeft de Bijbel gelezen in het oude paradigma van 'alles moet kloppen'. Hij is niet opgevoed in de traditie dat de Bijbel een verzameling is van verschillende schrijvers. Die verschillende stemmen in de Bijbel hoeven geen probleem te zijn. Maarten 't Hart is het voorbeeld van iemand die rationeel de Schrift las en die van het geloof viel. Zo zijn er met name in de jaren 60, 70, 80 Nederlanders van de Schrift geraakt. Een van de redenen is dat ze een verkeerd beeld hebben meegekregen van hoe de Bijbel in elkaar zit."
************************************************************
Klopt het, wat de heer Knevel hier beweert? Lezen veel mensen op deze manier de Bijbel?
En haken ze daarom af?

[alexander91]

Hij heeft wel zeker een punt. Als je Mattheus, Markus en Lukas vergelijkt, dan zul je zien dat deze sterk op elkaar lijken. Pak je het Johannes evangelie erbij, dan komen er grote tegenstrijdigheden, zoals over waar Christus was.

Zelfs op wikipedia is hier uitgebreid informatie over te vinden, maar je moet er wel zelf bij blijven nadenken, tis immers wikipedia:

"Enkele belangrijke verschillen:
De synoptische evangelies (mattheus, lukas en markus) verhalen veelvuldig van exorcisme, Johannes niet één keer.
In de synoptische evangelies weigert Jezus een "teken" of bewijs van zijn autoriteit te verschaffen,[2] terwijl dit in Johannes juist één van de belangrijkste kenmerken is.[3]
Het belangrijkste thema van de synoptische evangelies is Gods Koninkrijk, terwijl dit in Johannes slechts één keer voorkomt in 3:3-5.
Een uiterst belangrijk verschil tussen de synoptische evangelies en Johannes is het verschil in stijl. Waar de synoptische evangelies spreken in termen van "is als" ("Gods Koninkrijk is als ..."), spreekt Johannes meestal in de beroemde vorm "ik ben" (zoals in 6:35 en 15:1). Zo bevat Johannes ook geen verhalen, geen handelingen die illustreren hoe God met mensen handelt. Ook komen er in Johannes geen parabelen zoals we die in de synoptische evangelies vinden terwijl de synoptische evangelies geen metaforen bevatten zoals die wel in Johannes voorkomen.
De bediening van Jezus lijkt zich in de synoptische evangelies binnen twaalf maanden af te spelen, terwijl deze in Johannes minimaal 2 jaar duurde.
Johannes plaatst het merendeel van Jezus' leven in Judea, de synoptische evangelies in Galilea. Verder hanteren de synoptische evangelies een geografische tweedeling: het eerste deel van Jezus optreden speelt zich af in Galilea, het tweede deel in Jeruzalem. De reis van Galilea naar Judea en Jeruzalem vormt een omslagpunt. Bij Johannes speelt het optreden van Jezus zich wisselend in Galilea en Jeruzalem af.
In de synoptische evangelies is de "zuivering van de Tempel" de belangrijkste aanleiding voor Jezus' executie, terwijl deze in Johannes aan het begin van zijn bediening wordt geplaatst, zonder belangrijk gevolg.[4]
In de synoptische evangelies is het proces tegen Jezus formeel: Jezus wordt voor het Sanhedrin geleid, getuigen worden gehoord en Jezus zelf wordt verhoord, waarna de hogepriester een officiële aanklacht formuleert. In Johannes (18:12-40) wordt Jezus privé verhoord door Annas en Kajafas (de dienstdoende hogepriester), zonder formele aanklacht of getuigenverhoor.
De verschillen zijn zo groot dat het onmogelijk is om aan te nemen dat er twee tradities waren, waarbij iedere traditie 50 procent weergaf van wat Jezus zei, vrijwel zonder overlap. In de afgelopen 150 jaar moesten onderzoekers dus kiezen. Vrijwel unaniem wordt aangenomen dat de leringen van de historische Jezus moet worden gezocht in de synoptische evangelies en dat in Johannes een vroege, doorgewerkte theologie kan worden aangetroffen, waarin overpeinzingen worden aangetroffen over de persoon en het werk van Christus, weergegeven in de eerste persoon, alsof ze zo door Jezus gezegd zijn."

[elbert]

De Bijbel een notariële akte?
Nee, niet 1, maar 2: het oude en het nieuwe testament.

Maar het probleem met de rationele bril waar Knevel het over heeft, is dat mensen hun eigen voorwaarden aan de Bijbel op gaan leggen en daarmee dus in de knoop komen. Je moet wel open staan voor de mogelijkheid dat de Bijbel op zijn eigen manier gelezen wil worden. Dat betekent dus dat we niet alles snappen, maar dat wel alles klopt in die zin dat het het betrouwbare Woord van God is.

[schaapje]

"Het zijn stukken die geschreven zijn met de visie en de interesses van de schrijver.

Ik denk dat Knevel hier een visie heeft die in mijn ogen niet klopt. De Bijbel is geschreven onder de inspiratie van de Heilige Geest....doch met menselijke elementen, zo zie ik het althans, anders zou ik inderdaad bij alles moeten twijfelen heeft God dat wel zo bedoelt.

De Bijbel een notariële akte?
Nee niet 1 maar 2 het oude en het nieuwe testament.

elbert

[schelpje3]

Ach, de heer Knevel heeft wel meer bijzondere uitspraken gedaan.
Door hem zie je hoe verdeeld de CGK is geworden.

[Pcrtje]

Ik denk dat dhr. Knevel hier volledig gelijk heeft.

[meribel]

Lijkt me toch heel juist wat Knevel zegt?
De vier evangeliën zijn m.i. 4 ooggetuigenverslagen waarvan God wil(de) dat ze aan iedereen te lezen zijn.
dat maakt het boek ansich niet heilig zoals de koran

[alexander91]

Overigens, als je het artikel van Knevel goed leest, dan zul je merken dat er weinig verschil is met Knevel en de refo-gezindte. Lees zijn vergelijking rond maarten 't hart maar.
Je kunt onweerlegbaar aantonen dat er tegenstrijdigheden in de Bijbel staan. Ik neem er niet de moeite voor om er een aan te wijzen. Maar hoe gaat de refo-zuil ermee om? En hoe Knevel in deze tekst. Uiteindelijk concludeert Knevel in elk geval dat de Bijbel betrouwbaar is en dat je het vanwege een (ogenschijnlijke) tegenstrijdigheid niet zomaar kunt verwerpen. Dat concludeert de refo-zuil toch ook? De woorden waarmee het gezegd wordt zijn wat anders, maar ze leiden wel tot dezelfde conclusie: vertrouwen op God dat het goed is.

Ik vond net trouwens op internet dit stukje hieronder over de geslachten na Adam en de naamsbetekenis, klopt dit? Zo ja, wat een diepte zit er toch in Gods Werk. Zo nee, dan nog steeds .

Nu is het interessant dat de betekenissen van de namen achter elkaar een complete zin vormen: Adam = mens, Seth = aangewezen, Enos = sterfelijk, Kenan = lijden (verblijven), Mahalalel = gezegende God, Jared = zal neerdalen, Henoch = onderwijzen, Methushalach = zijn dood zal zenden (of brengen), Lamech = wanhopige (treurende), Noach = rust (troost). Dat is het goede nieuws van Jezus Christus, verborgen in Genesis!

[schaapje]

Bedoel je dit?
Ik las dit in het Engels en vind het verbazingwekkend.
Maar ik moet het voor waar aannemen want ik ken de oude talen niet.

http://www.youtube.com/watch?v=HUs8f-lphec

[learsi]

Nu is het interessant dat de betekenissen van de namen achter elkaar een complete zin vormen: Adam = mens, Seth = aangewezen, Enos = sterfelijk, Kenan = lijden (verblijven), Mahalalel = gezegende God, Jared = zal neerdalen, Henoch = onderwijzen, Methushalach = zijn dood zal zenden (of brengen), Lamech = wanhopige (treurende), Noach = rust (troost). Dat is het goede nieuws van Jezus Christus, verborgen in Genesis!

Dit klopt wat mij betreft. Wie een goede bijbelse encyclopedie bezit, kan daar al heel wat naam-betekenissen in vinden, die klaarblijkelijk niet zonder reden zijn. Iemand die in staat is (wie kan dat beter dan een Jood!!) Hebreeuws te lezen en een Hebreeuws woordenboek te gebruiken kan tot opvallende inzichten komen op dit gebied.(ik heb zelf een aantal jaren Hebreeuwse les gehad).
Zelf ben ik bij het nadenken over de geschiedenis van Kain en Abel op het volgende gestuit:
Uiteindelijk kwam ik ook bij Prediker7:2 terecht. Daar staat het woord "klaaghuis".
In het Hebreeuws staat er " beth-abel".
Als je dat vertaalt, dan staat er dus "huis van abel".
Het Hebreeuwse woord "abel" betekent "treuren".
De naam Abel betekent dus "de treurende, hij die treurt, hij die klaagt........"

Waarom gaven zijn ouders hem deze naam? In het Hebr. geeft de naam het wezen van de mens aan. Je naam zegt wat je bent.
Waar zou deze man over klagen? Waar is deze man bedroefd over?

Je begrijpt, dat één ander best wel een verdieping brengt in het verstaan van het Woord.
Voor een ieder van ons geldt m.b.t. de tekst van Prediker, dat het beter is om in het(!) klaaghuis te gaan, dan in het huis des maaltijds.


Een tijd terug heb ik wel eens aangeboden hen die dat willen, in een dag zover te brengen dat men Hebreeuws kan lezen en een Hebreeuws woordenboek kan gebruiken(kan me voorstellen, dat je dat niet gelooft, maar het kan écht)
Heb er toen geen enkele reactie op gehad.
Aanbod geldt nog steeds. (Ik woon ong. 6km. van Tiel in de Betuwe)
Stuur maar een PB.

h.g.
Learsi

[learsi]

Nu is het interessant dat de betekenissen van de namen achter elkaar een complete zin vormen: Adam = mens, Seth = aangewezen, Enos = sterfelijk, Kenan = lijden (verblijven), Mahalalel = gezegende God, Jared = zal neerdalen, Henoch = onderwijzen, Methushalach = zijn dood zal zenden (of brengen), Lamech = wanhopige (treurende), Noach = rust (troost). Dat is het goede nieuws van Jezus Christus, verborgen in Genesis!

Je kunt ook zeggen, dat het geopenbaard is in Genesis.
Voor ons die geen Hebr. kunnen lezen is dit "verborgen".
Hebr. leren is daarom ook best wel een must om zo Zijn Woord op zijn oorspronkelijks te lezen.
Voor Grieks geldt het zelfde natuurlijk.

Nog een voorbeeldje :

Barmhartig is in het Hebr. "rachoem".
Baarmoeder is in het Hebr. "rechem".
Beiden hebben als stam in het Hebr. "r-ch-m" en zijn zodoende onlosmakelijk met elkaar verbonden.

Zo leerde ik , dat je het woord "barmhartig" mag vertalen met "baarmoederlijk bewogen".
En wat is dat anders dan dat de Heere ons weer opnieuw in de baarmoeder brengt(Joh.3 de wedergeboorte).
Calvijn bleek het goed gezien te hebben.
De baarmoeder is niets anders dan "Woord en Geest".
De Heere omringt de mens, de natuurlijke (de zondaar) met Woord en Geest, Zijn baarmoeder, waaruit Hij de Zijnen doet geboren worden.

h.g.
Learsi

[learsi]

Nu is het interessant dat de betekenissen van de namen achter elkaar een complete zin vormen: Adam = mens, Seth = aangewezen, Enos = sterfelijk, Kenan = lijden (verblijven), Mahalalel = gezegende God, Jared = zal neerdalen, Henoch = onderwijzen, Methushalach = zijn dood zal zenden (of brengen), Lamech = wanhopige (treurende), Noach = rust (troost). Dat is het goede nieuws van Jezus Christus, verborgen in Genesis!

Opvallende volgorde.

h.g.
Learsi

[schaapje]

http://www.youtube.com/watch?v=ZV0hUldrYp4

Een tijdje geleden als eens gezien maar soms durf je iets niet op het forum te zetten.
Toch maar gedaan, want uit deze vindingen blijkt dat de Bijbel niet zomaar een "boek" is.
Ik val van de ene verbazing in de andere van het feit hoe bijzonder de Bijbel is.

[Wilsophie]

Ach, de heer Knevel heeft wel meer bijzondere uitspraken gedaan.
Door hem zie je hoe verdeeld de CGK is geworden.

Met welk doel plaats je dit artikel dan?

[schelpje3]

Met welk doel plaats je dit artikel dan?

Er staat toch een vraag onder?